To Top Gun: Maverick είναι μια ταινία καλύτερη από την πρώτη, αυτή πριν 36 χρόνια, πράγμα εξαιρετικά εντυπωσιακό και σπάνιο καθώς δεν συναντάμε συχνά τέτοια περίπτωση, το sequel να είναι τόσο καλύτερο από την πρώτη ταινία. Εκείνη όμως (του 1986) ήταν μία από τις πιο ατμοσφαιρικές ταινίες που γύρισε ποτέ το Hollywood. Απίθανη φωτογραφία σε στεριά και αιθέρες, σκηνές γυρισμένες με background ένα μόνιμο λυκόφως, ηλιοβασιλέματα και ρομαντικές σκιές, ντυμένες από ένα εξαιρετικό σάουντρακ, που ταίριαξε γάντι με τις ειδυλλιακές εικόνες του σκηνοθέτη Τόνι Σκοτ.
Πέρα από την τεράστια εισπρακτική επιτυχία της, η ταινία εξελίχθηκε σε φαινόμενο κοινωνιολογικής απήχησης, επηρεάζοντας με την κουλτούρα της εκατομμύρια νέους σε όλο τον κόσμο και δη στις ΗΠΑ.
Οι αιτήσεις για κατάταξη στην αεροπορία αυξήθηκαν κατά 500% την επόμενη τριετία, ενώ τα «fly» τζάκετ και τα γυαλιά Ray Ban που φορούσε ο Τομ Κρουζ έγιναν η νέα στιλιστική μόδα της νεολαίας, παραμένοντας περιζήτητα και τη δεκαετία του ’90.
Από τις 5 υποψηφιότητες για Όσκαρ, το Top-Gun κέρδισε το βραβείο του «Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού». Το «Take My Breath Away», των Berlin έγινε παγκόσμια επιτυχία και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ερωτικά τραγούδια των 80ς.
Μέσω αυτής ανέτειλε το άστρο του άσημου ακόμα Τομ Κρουζ, ενώ αποτέλεσε τον πρώτο κρίκο στην αλυσίδα της πλούσιας φιλμογραφίας του Τόνι Σκοτ, που τόσο πιστά (και απενοχοποιημένα) δε σταμάτησε ποτέ να υπηρετεί το εμπορικό σινεμά.
Το Top-Gun όμως στιγματίστηκε και από μια τραγωδία, που δεν απέκτησε ποτέ στο ευρύ κοινό δημοσιότητα αντίστοιχη της επιτυχίας της. Πόσο μάλλον αντίστοιχη του μεγέθους που αντιπροσώπευε στο είδος του ο άνθρωπος που συνδέθηκε για πάντα με τη μακάβρια προέκταση του φιλμ.
Ο 54χρονος Αρτ Σολ ήταν ο διασημότερος αεροπόρος των ΗΠΑ. Αυτή ήταν όμως μόνο μία από τις ιδιότητες ενός από τους πιο πολυπράγμονες πιλότους της ιστορίας. Καθιερώθηκε στο ανώτερο επίπεδο σε ότι μπορούσε να βάλει ο νους του ανθρώπου – και ακόμα παραπάνω – σε σχέση με τα αεροπλάνα.
Σπούδασε αεροναυπηγική, την οποία βρέθηκε να διδάσκει τη δεκαετία του ’60, ολοκληρώνοντας ως επικεφαλής του Τμήματος Αεροναυπηγών στο κολέγιο Σαν Μπερναρντίνιο της Καλιφόρνια την Ακαδημαϊκή καριέρα του. Η μεγάλη αγάπη του ωστόσο για τα αεροπλάνα δεν θα μπορούσε να περιοριστεί σε μια αίθουσα διδασκαλίας. Έμαθε να πετάει ό,τι εκινείτο και είχε φτερά ή έλικα.
Απέκτησε δίπλωμα μονοκινητήριου και πολυκινητήριου αεροπλάνου, υδροπλάνου, ανεμόπτερου και ελικοπτέρου, ενώ πιστοποιήθηκε τόσο ως εκπαιδευτής πτήσεων, όσο και ως εκπαιδευτής εδάφους. Επιπλέον, απέκτησε πιστοποίηση μηχανικού και αργότερα επιθεωρητή μηχανικής αεροσκαφών, ενώ το 1976 πήρε διδακτορικό δίπλωμα στη διαχείριση της πολιτικής αεροπορίας.
Προϊόντος του χρόνου ο Σολ άνοιξε τη δική του σχολή αεροπορικής εκπαίδευσης και ξεκίνησε να τροποποιεί αεροσκάφη βασισμένος στη δική του τεχνογνωσία. Ορισμένα εξ’ αυτών τα χρησιμοποίησε για επιδείξεις. Επί εννιά χρόνια (1963-1972) ήταν μέλος της αεροπορικής ομάδας των πέντε ατόμων που εκπροσωπούσε τις ΗΠΑ σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Οι αιθέρες έμοιαζαν με το φυσικό περιβάλλον του. Οι ικανότητες του ως πιλότου – ακροβάτη και εναέριου καμεραμάν αξιοποιήθηκαν από την κινηματογραφική βιομηχανία. Εμφανίστηκε σε περισσότερα από 200 φιλμ, είτε με τη μορφή ντοκιμαντέρ, είτε τηλεοπτικών διαφημίσεων, έχοντας σε πολλά εξ’ αυτών ρόλο πιλότου – κασκαντέρ. Τα αεροσκάφη του ήταν αναγνωρίσιμα από την τριχρωμία τους (άσπρο-κόκκινο-μπλε) και την εταιρική χορηγία Pennzoil.
Το 1985 ο Αρτ Σολ δέχτηκε την πρόταση του Σκοτ και προσελήφθη από την παραγωγή του Top-Gun για να βοηθήσει στις σκηνές που απαιτούσαν επικίνδυνα εναέρια γυρίσματα. Είχε ήδη συμμετάσχει σε αρκετές ταινίες («The Great Waldo Pepper», «Baa Baa Black Sheep, «Blue Thunder» κ.α.), καθώς και σε τηλεοπτικά σόου, με επίκεντρο τις παράτολμες, θεαματικές πτήσεις.
Ο Σολ απογειώθηκε με το σκάφος του Pitts S-2 για να κινηματογραφήσει με την ενσωματωμένη σε αυτό κάμερα, όπως είχε κάνει αναρίθμητες φορές στο παρελθόν. Πετούσε πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό, περίπου 5 μίλια από την ακτή Κάρλσμπαντ της Καλιφόρνια, όταν συνέβη το κακό.
«Έχω ένα πρόβλημα, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα», ακούστηκε να λέει κάποια στιγμή μέσω ραδιοφώνου. Ήταν τα τελευταία λόγια του. Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ. Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο πολύπειρος πιλότος έχασε τον έλεγχο και το αεροσκάφος συνετρίβη στη θάλασσα. Παρά τις επίπονες έρευνες στην περιοχή, δεν βρέθηκε ούτε το άψυχο σώμα του, ούτε συντρίμμια του σκάφους.
«Αυτή η ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Art Scholl», είναι η ύστατη αναφορά στους τίτλους τέλους του Top Gun. Το τραγικό συμβάν ουδόλως επηρέασε το κοινό, στις αντιδράσεις του οποίου αποτυπώθηκε ένα φαινόμενο θαυμασμού για την αεροπορία.
Σε αυτό το φαινόμενο θαυμασμού, ο Αρτ Σολ προοριζόταν να βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του. Σε ένα από τα πιο ειρωνικά παιχνίδια της μοίρας όμως, ο κορυφαίος του είδους έχασε τη ζωή του σε μια παραγωγή που διαφήμισε όσο καμία άλλη το πεδίο δράσης στο οποίο την είχε αφιερώσει…