Η έννοια του timing, έρχονται πάρα πολλές στιγμές στη ζωή, που αποδεικνύεται το πιο σημαντικό πράγμα. Είναι ο λόγος που ο καθένας μας είναι σήμερα έτσι και όχι αλλιώς. Είναι ο λόγος που ο κόσμος ολόκληρος είναι όπως τον αντικρύζουμε και δεν έχει πάρει άλλη τροπή. Το timing όμως δεν κρίνεται μόνο εκ του επιτυχημένου αποτελέσματος. Κρίνεται και από το αποτυχημένο αποτέλεσμα.
Στην περίπτωση της Coca Cola Vanilla, ένας θα μπορούσε εύκολα να υποστηρίξει πως η κυκλοφορία της το 2002 ήταν ζήτημα λάθους timing. Γι΄αυτό απέτυχε. Όμως ποιος μπορεί να πει ότι, αν είχε συμβεί αργότερα αυτή η στρατηγική επιλογή της εταιρείας, τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά;
Όλα γράφονται με το τι έγινε και όχι με το αν. Κι από κει και πέρα ο καθένας μπορεί να διαβάσει με τον τρόπο που τον ικανοποιεί το κάθε γεγονός. Άλλος μπορεί να αποκαλέσει πλήρως αποτυχημένη και λανθασμένη από άποψη timing την Coca Cola με γεύση βανίλια, άλλος μπορεί να μιλήσει για ένα προϊόν που ο μόνος τρόπος να πετύχει, ήταν πρώτα να αποτύχει.
Το 1982 ήταν η πρώτη φορά που αποφάσισε η Coca Cola να τεστάρει μια ακόμα πιο γλυκιά γεύση στο προϊόν της. Μέχρι τότε συνήθιζαν πολλοί εργάτες να αναμειγνύουν την κλασσική συνταγή με δύο κουταλιές σιρόπι βανίλιας και κάπως έτσι ξεκίνησε να τεστάρεται γευστικά. Χρειάστηκαν 20 χρόνια και δοκιμές σε πάρα πολλά πιλοτικά προγράμματα, τρομερή έρευνα αγοράς, ώστε να φτάσει η Coca Cola να το λανσάρει στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και σιγά σιγά κι άλλες αγορές.
Η πρώτη δοκιμή έγινε τον Απρίλιο σε ένα πολυκατάστημα στην Ατλάντα. Τον Μάιο του 2002 η Coca Cola Vanilla και η Diet έκδοση της ήταν έτοιμες να κυκλοφορήσουν σε παγκόσμια κλίμακα και με το Μουντιάλ εν όψει, διαφαινόταν μια πολύ επικερδής χρονιά για την Coca Cola. Και ήταν όντως τέτοια. Τον πρώτο χρόνο της κυκλοφορίας πωλήθηκαν 90 εκατομμύρια συσκευασίες και οι εκτιμήσεις έλεγαν ότι αυτός ο αριθμός θα αυξηθεί κατά 50% την επόμενη χρονιά.
Προς απογοήτευση όμως της εταιρείας, το 2003 κατεγράφησαν 35 εκατομμύρια πωλήσεις και το 2004 μόλις 14 εκατομμύρια. Κι αυτή η πτώση ήταν ακόμα πιο μεγάλη αν σκεφτούμε ότι οι περισσότερες από τις 30 αγορές που υποδέχθηκαν το νέο προϊόν, το έκαναν το 2003. Πολύ γρήγορα η βανίλια άρχισε να αποσύρεται από αγορές και να στρέφεται σε άλλες χώρες με πολύ χαμηλότερο κόστος προώθησης και με μικρότερη παραγωγή ποσοτικά.
Μέχρι το 2007, η Coca Cola Vanilla είχε κάνει rebranding στη Νέα Ζηλανδία, είχε πάει για πρώτη φορά στην Κίνα και επαναπροωθείτο στις ίδιες τις ΗΠΑ. Πάλι στην Ατλάντα, στο εργοστάσιο της Coca Cola, έγινε η παρουσίαση μιας τρόπον τινά διαφοροποιημένης, αλλά στην ουσία ίδιας γεύσης.
Σε όλη αυτή την γεωγραφική και χρονική διαδρομή, το προϊόν δεν κατέστη ποτέ και πουθενά σούπερ επιτυχημένο. Μάλλον μέτρια προς αδιάφορα θα χαρακτηρίζονταν τα νούμερα του. Ο τρόπος που λειτουργεί η Coca Cola δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει το προϊόν να χαθεί. Και σε παρελθοντικές επιλογές είχε στηρίξει μια νέα γεύση. Ορισμένες ήταν και χειρότερες από τη βανίλια.
Η βανίλια φαίνεται πως ήθελε το χρόνο της. Μέχρι το 2013 που έμοιαζε παρατημένη, κανείς δεν θα πίστευε ότι η εταιρεία μπορεί να της δώσει τόσο μεγάλη ώθηση και να την βάλει στα πιο εμπορικά της προϊόντα. Τσεχία, Σλοβακία, Πολωνία, Φινλανδία, Σουηδία έγιναν οι επόμενοι σταθμοί παρουσίας της και ως το 2015 εξαπλωνόταν διαρκώς. Το 2016 ήταν το έτος που εμφανίστηκε και η εμφιαλωμένη εκδοχή της πέρα από το αλουμινένιο κουτί. Στο Ηνωμένο Βασιλείο ο ενθουσιασμός για την επιστροφή ήταν μεγάλος.
Χρονικά κάπου εκεί αρχίζει η άνοδος των πωλήσεων. Η Coca Cola Vanilla δεν εκτοξεύεται στη στρατόσφαιρα. Αλλά αρχίζει να αποφέρει πολλά περισσότερα απ΄όσα κοστίζει στην παραγωγή. Πιθανότατα δεν πρόκειται να γίνει καθολικό προϊόν σε καμία από τις αγορές που έχει παρουσία, αλλά λειτουργεί μια χαρά υποστηρικτικά για τους μεγάλους πρωταγωνιστές.