Creed 2 η μεγάλη ρεβάνς: Πώς θα ήταν η ταινία χωρίς την αμερικάνικη προπαγάνδα

Ο Σιλβέστερ Σταλόνε συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε, επιμένοντας στη δοκιμασμένη συνταγή των σίκουελ σε κάθε ταινία που συμμετέχει ως δημιουργός, μετατρέποντάς την σε ένα μεγάλο φραντσάιζ. Αυτό ακριβώς γίνεται και με το Creed, την φυσική συνέχεια των ταινιών Rocky.

Έτσι σε λίγες εβδομάδες το σίκουελ του Creed κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους ούσα η 8η ταινία της σειράς με πρωταγωνιστή τον Rocky Balboa, πότε σε ρόλο πυγμάχου και πότε σε ρόλο προπονητή.

Στη νέα ταινία ο γιος του Απόλλο Κριντ, που πέθανε από τα χτυπήματα του Σοβιετικού αντιπάλου του, Ιβάν Ντράγκο, πάνω στο ρινγκ, δέχεται την πρόκληση ενός αγώνα πυγμαχίας με τον υιό της νέμεσης του πατέρα του.

Ακόμα μία φορά ο Ρόκι Μπαλμπόα θα πρέπει να υπερασπιστεί, από τη θέση του προπονητή, τα ιερά της αμερικάνικης οικογένειας και του αμερικάνικου τρόπου ζωής.

Ο Σταλόνε εξάλλου το έχει κάνει πολλάκις στις ταινίες που συμμετείχε, εξυπηρετώντας από την καλλιτεχνική του πλευρά την προπαγάνδα των ΗΠΑ ενάντια στους κατά καιρούς εχθρούς τους.

Τι θα γινόταν όμως αν δεν υπήρχε αυτή η σεναριακή υποχρέωση του αμερικάνου ήρωα που ξεκινάει μόνος και τα βάζει με όλους και με όλα; Του αληθινού ήρωα που βγάζει ψυχή και δυνάμεις υπεράνθρωπες και αντιμετωπίζει μόνος ολόκληρους στρατούς, ανθρώπους μηχανές και αντίθετους ιδεολογικά εχθρούς.

Τι θα γινόταν αν έπρεπε ο Σταλόνε να φτιάξει μία ταινία με ρεαλιστικό σενάριο; Τι εικόνες θα βλέπαμε και πόσο θα άλλαζε η κινηματογραφική ιστορία που έχει συνδεθεί με το όνομά του;