Άκου: το κοινό σε χειροκροτάει ενθουσιασμένο. Τα φώτα σε «χτυπάνε» με τέτοια ορμή, που αρχίζεις να σκέφτεσαι πως μάλλον έχετε προηγούμενα. Οι κάμερες έχουν στραφεί όλες πάνω σου και ζουμάρουν σχεδόν αμείλικτα, σε σημείο που βλέπεις το είδωλό σου ν’ αντανακλάται στο φακό τους.
Παίρνεις μια ανάσα να σκεφτείς τι έχεις καταφέρει μέχρι στιγμής. Ξεκίνησες απατώντας σε πολύ εύκολες ερωτήσεις («Τι έχει τέσσερα πόδια, ουρά, μουσούδα και κάνει “γαβ”; Α) Γάτα Β) Δεινόσαυρος, Γ) Μαμούθ με κρίση ταυτότητας, Δ) Σκύλος»- απάντησες το Δ), προχώρησες σε κάπως δυσκολότερες («Πότε έγινε η ελληνική επανάσταση;»), το επίπεδο ανέβηκε λίγο ακόμα μ’ ερωτήσεις γεωγραφίας, ιστορίας και αθλητικές και, πλέον, έφτασες μια ανάσα από το μεγάλο έπαθλο. Τελευταία ερώτηση. Τελευταία.
Ο παρουσιαστής σε κοιτάζει βλοσυρός κι εσύ αισθάνεσαι την καρδιά σου να είναι έτοιμη για το βιβλίο Γκίνες, καθώς αποκλείεται άλλη καρδιά να έχει χτυπήσει γρηγορότερα στα ιστορικά της ταχυπαλμίας.
«Σ’ αυτό το σημείο», σου λέει, «φτάσαμε στη 15η ερώτηση. Αυτή, ωστόσο, δεν είναι πολλαπλής επιλογής, αλλά ανάπτυξης. Τι γνωρίζεις για το World Class των Reserve Brands της Diageo και το γεγονός πως φέτος συμπληρώνει 10 χρόνια ζωής; Έχεις 2 λεπτά ν’ αναπτύξεις την απάντησή σου και ο χρόνος σου ξεκινά από… ΤΩΡΑ!».
Αυτό ήταν.
Αυτό ήταν.
Αισθάνεσαι ήδη περίπου 4 σαρκικούς τόνους ελαφρύτερος. Χαμογελάς με νόημα στον παρουσιαστή και μετά, λέξη τη λέξη, αντιλαμβάνεσαι ότι βρίσκεσαι ολοένα και πιο κοντά στο μεγάλο έπαθλο: «Ξέρετε, είμαι bartender- και, όπως γνωρίζουν όλοι, δεν υπάρχει μεγαλύτερο όνειρο από την συμμετοχή σ’ ένα World Class.
Θέλετε να πούμε τι είναι, λοιπόν; Μήπως θέλετε να μιλήσω για το φετινό World Class Roadshow που διεξήχθη σε 5 διαφορετικές πόλεις; Ή, καλύτερα, ν’ αναφερθώ γενικότερα στο World Class και τη δεκαετή, πλέον, ιστορία του;
Θα προτιμήσω το δεύτερο, προκειμένου να σχηματίσουν μια πιο σφαιρική γνώμη και οι πλέον αδαείς επί του θέματος: Από την ίδρυσή του, το 2009, αποτελεί την κορυφαία πλατφόρμα επικοινωνίας με στόχο την έμπνευση και μύηση του κοινού στο fine drinking.
Είναι ο θεσμός- αυθεντία σε ό,τι αφορά στην κουλτούρα των cocktails, από όπου μπορεί κάνεις να αντλήσει γνώσεις και στοιχεία για όλες τις νέες τάσεις, τις συνταγές και νέα για τον κόσμο των cocktails.
Παράλληλα, με παρουσία σε περισσότερες από 60 χώρες, έχει αποτελέσει πόλο έμπνευσης, εκπαίδευσης και γνώσης για περισσότερους από 250.000 bartenders απ’ όλο τον κόσμο, μέσω προγραμμάτων εκπαίδευσης και προβολής.
Και, το καλύτερο; Το World Class διοργανώνει κάθε χρόνο το ‘World Class Bartender of the Year’- το θεσμό που αναγνωρίζεται- τόσο από bartenders, όσο και από το κοινό- ως η κορυφαία διάκριση που μπορεί να λάβει ένας επαγγελματίας του χώρου.
Φέτος, μετά από τη διοργάνωση όλων των επιμέρους τοπικών διαγωνισμών, οι καλύτεροι bartenders στον κόσμο θα βρεθούν αντιμέτωποι στο Βερολίνο!
Τι είναι, λοιπόν, το World Class εν συντομία; Πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ο θεσμός που έφερε τον bartender στο προσκήνιο. Που αναδεικνύει τάσεις και τις αποζητά, αναδεικνύει ταλέντα και τα εκπαιδεύει, μιλά για καινοτομία και την εφαρμόζει στην πράξη, μιλά για επαγγελματισμό και άψογες τεχνικές. Και, φυσικά, δεν σταματά να εξελίσσεται, αποσκοπώντας πάντα στο να δημιουργεί υψηλές προσδοκίες για τα cocktails που απολαμβάνουμε- είτε στο σπίτι μας είτε στο καλύτερο bar της πόλης».
Κάνεις μία παύση. Κοιτάζεις τον παρουσιαστή- είναι αποσβολωμένος. Μοιάζει να ψάχνει απελπισμένα φως στο λεκτικό τούνελ για να σου απαντήσει, μόνο που η Νικολούλη δεν είναι εύκαιρη και, έτσι, περιορίζεται σε ορισμένους ακανόνιστους συριγμούς.
Δεν πτοείσαι και συνεχίζεις: «Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Αριστοτέλη Παπαδόπουλο που κέρδισε στο Λονδίνο το 2009 το πρώτο βραβείο παγκοσμίως; Το γεγονός πως την επόμενη χρονιά η Αθήνα φιλοξένησε τον τελικό με τον Ηλία Μαρινάκη να μας εκπροσωπεί;
Το Νέο Δελχί το 2011 και τον Νίκο Μπακούλη, το Ρίο ντε Τζανέιρο αμέσως μετά με τον Βασίλη Κυρίτση να παρίσταται εκεί ως ο Έλληνας νικητής; Ή την εξωτική κρουαζιέρα στη Μεσόγειο το 2013 με τον Θοδωρή Πυρίλλο στη γαλανόλευκη εκπροσώπηση;
Το τεστ με τα Martini το 2014 στο Εδιμβούργο και το Λονδίνο, στο διαγωνισμό που συμμετείχε ο Τέο Σπυρόπουλος; Τις ανατρεπτικές δοκιμασίες στο Κέιπ Τάουν το 2015 και την εξαιρετική επίδοση του- 5ου παγκοσμίως- Μανώλη Λυκιαρδόπουλου ο οποίος δημιούργησε ένα pop-up bar που ξεχώρισε στη δοκιμασία “Cape Town Shakedown”;
Για να μην αναφερθώ στο World Class Finals στο Μαϊάμι προ διετίας και τη δοκιμασία Before and After, όπου ο Αλέξης Σιμωνίδης δημιούργησε 3 μενού για απεριτίφ και προσέφερε μια εμπειρία με ταξιδιάρικη διάθεση σερβίροντας το digestif στο τραπέζι των κριτών με το «σπασμένο ποτήρι» ή αυτήν στο Μεξικό το 2017 με τον Πάνο Κανατσούλη να παίρνει την 11η θέση με τη σύνθεσή του απόλυτου “Green Cocktail”?
Άκου: απόλυτη ησυχία. Κάποιος πρέπει να πάτησε το mute σ’ ένα γιγαντιαίο, αόρατο τηλεκοντρόλ, με αποτέλεσμα μετά τον παρουσιαστή να βουβαθεί και το κοινό στο στούντιο. Όλοι σε κοιτάζουν με τα μάτια τους διάπλατα ανοιχτά και περιμένουν την ετυμηγορία.
«Κε- κέ- κέρδισες», ψελλίζει ο έκπληκτος παρουσιαστής και, αίφνης, το volume χτυπάει σκούρο κόκκινο με τους αλαλαγμούς και τις φωνές να κάνουν νέο προσωπικό ρεκόρ. Κάποιος από την παραγωγή σε πλησιάζει και σου κάνει μια ερώτηση στο αυτί, εν μέσω εκκωφαντικών κλαπ-κλαπ-κλαπ: «Τι θα κάνεις από δω και πέρα; Ποιος είναι ο στόχος σου;».
Το σκέφτεσαι λίγο. Έπειτα λες «Μα, φυσικά, να εκπληρώσω το όνειρο κάθε bartender: να δηλώσω συμμετοχή στο διαγωνισμό τώρα που ολοκληρώθηκαν τα Roadshows, να φτάσω στον ελληνικό τελικό και να κερδίσω. Έπειτα, να πάω στο Βερολίνο και να βρεθώ δίπλα στους καλύτερους του κόσμου. Γιατί…», ψιθυρίζεις σχεδόν και σταματάς.
«Γιατί;», ρωτάει αδημονώντας ο παραγωγός.
«Γιατί, ελάτε τώρα: ποιος δε θέλει τα ποτά του να είναι World Class;».