Της Ματίλντας Καλλιοντζή
Ήταν 21 Μαρτίου του 1947 όταν άγνωστος τηλεφώνησε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, ισχυριζόμενος πως υπάρχει ένα πτώμα στην οικία Κόλλιερ και πως η μυρωδιά της αποσύνθεσης είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή σε όλη τη γειτονιά.
Οι αστυνομικοί γνωρίζοντας τον εκκεντρικό χαρακτήρα των δύο αδερφών αρχικά δεν πείσθηκαν όμως αποφάσισαν να επισκεφθούν το αρχοντικό και έγιναν μάρτυρες ενός φρικιαστικού θεάματος…
Τα αδέρφια Κόλλιερ, γιοι του Άγγλου μετανάστη, γυναικολόγου Χέρμαν Κόλλιερ και της πρώτης του εξαδέρφης, πρώην τραγουδίστριας της όπερας, Σούζι Φρόστ, υπήρξαν ανέκαθεν αλλοπρόσαλλες προσωπικότητες.
Με την αριστοκρατική τους καταγωγή, τα πρώτα χρόνια της ζωής τους είχαν μία πλουσιοπάροχη ανατροφή, όμως ο ιδιόμορφος χαρακτήρας τους δεν άργησε να βγει στην επιφάνεια. Όταν ο πατέρας τους, τους παράτησε και λίγο αργότερα η μητέρα τους πέθανε, τα δύο αδέρφια, Χόμερ και Λάνγκλεϊ κληρονόμησαν τα πάντα και αποφάσισαν να μείνουν μαζί… μέχρι το τέλος… όσο φρικιαστικό κι αν ήταν.
Ο Χόμερ παρά το γεγονός πως είχε σπουδάζει Νομική αποφάσισε να ασχοληθεί με το πιάνο, τη μεγάλη του αγάπη, όμως λίγο καιρό αργότερα έχασε την όρασή του και αδυνατούσε πλέον να παίζει. Τότε ο μηχανικός Λάνγκλεϊ παράτησε κάθε ασχολία του προκειμένου να φροντίσει τον πολυαγαπημένο του αδερφό.
Και κάπως έτσι ξεκίνησε η παράνοια. Η αδερφική αγάπη σε συνδυασμό με τον παρανοϊκό του χαρακτήρα, τον μετέτρεψαν σε ένα τέρας.
Το μεγάλο κύμα αφροαμερικανών που κατέκλυζε το Χάρλεμ έκανε τα αδέρφια να αναπτύξουν αγοραφοβία και μέρα με τη μέρα να απομακρύνονται από όλους και από όλα. Άρχισαν να κυκλοφορούν μόνο τη νύχτα και ο Λάνγκλεϊ, όντας σίγουρος πως θα προσπαθούσαν να τους κλέψουν άρχισε να στήνει αυτοσχέδιες παγίδες στο σπίτι.
Παράλληλα ήταν αποφασισμένος να γιατρέψει τον αδερφό του και έτσι με αυτοσχέδιες θεραπείες και, πολλές φορές, πολυήμερη νηστεία το μόνο που κατάφερε ήταν να χειροτερέψει την υγεία του Χόμερ, ο οποίος εν τέλει παρέλυσε και ανήμπορος να κάνει το οτιδήποτε εναπόθεσε την ύπαρξή του στον αδερφό του.
Έτσι, επίσημα πλέον, ο Λάνγκλεϊ έγινε ο προστάτης του σπιτιού. Έβγαινε τη νύχτα, από αυτοσχέδια λαγούμια που είχε σκάψει και μάζευε κάθε λογής σκουπίδι και εφημερίδες που πίστευε πως κάποια μέρα ο αδερφός του θα κατάφερνε να διαβάσει.
Η γειτονιά έκανε λόγο για μια ζωή εκκεντρική, γεμάτη πολυτέλειες πίσω από τα κλειστά παράθυρα μα η αλήθεια απείχε παρασάγγας από τις φήμες. Στο σπίτι είχαν αρχίσει να στοιβάζονται τόνοι σκουπιδιών, που πολύ μεθοδικά τοποθετούσε ο Λάνγλεϋ, ενώ παράλληλα έφτιαχνε ιδιόμορφες εφευρέσεις. Το αξιοθαύμαστο εξωτερικά αρχοντικό, μέσα του έκρυβε έναν αυτοσχέδιο λαβύρινθο, χωρίς νερό, ρεύμα ή αέριο που έμελλε να γίνει η θανατική ποινή των δύο αδερφών.
Μία μέρα, στην προσπάθειά του να κατεβάσει κάτι, ο Λάνγκλεϊ πιάστηκε σε μία από τις αυτοσχέδιες παγίδες του, έπεσε και καταπλακώθηκε από δεκάδες κιλά σκουπιδιών. Κανείς δεν γνωρίζει αν πέθανε ακαριαία. Το μόνο που έγινε γνωστό είναι πως πέθανε λίγα μέτρα μακριά από τον αδερφό του, ο οποίος για περίπου ένα μήνα αργοπέθαινε από ασιτία και αφυδάτωση δίπλα στον αγαπημένο του «προστάτη».
Στις 21 Μαρτίου του 1947, η αστυνομία αρχικά προσπάθησε να ανοίξει την πόρτα, έπειτα τα παράθυρα, όμως ήταν αδύνατον. Τα σκουπίδια είχαν φράξει κάθε έξοδο. Χρειάστηκαν μέρες για να σπάσουν τις πέτρες και να αρχίσουν να μπαίνουν στο εσωτερικό του σπιτιού, καθώς κάθε έξοδος που άνοιγαν ξέχυνε δεκάδες τόνους σκουπιδιών.
Το πτώμα του Χόμερ βρέθηκε καθισμένο στην πολυτελή του πολυθρόνα. Όσο για το πτώμα του Λάνγκλεϊ χρειάστηκαν τουλάχιστον 2 εβδομάδες μέχρι να το εντοπίσουν, μισοφαγωμένο από ποντίκια.
Από το αρχοντικό των αδερφών Κόλλιερ, βγήκαν 120 τόνοι σκουπιδιών, μεταξύ άλλων, 14 πιάνα, ανθρώπινα όργανα σε φορμόλη, η γνάθος ενός αλόγου, ένα πρώιμο μηχάνημα ακτίνων Χ, δεκάδες αναπηρικά καροτσάκια, τόπια μεταξωτών υφασμάτων, 25.000 βιβλία, ένα αυτοκίνητο, όπλα και 8 ζωντανές γάτες.
Ο Λάνγκλεϊ είχε πει κάποτε σε έναν δημοσιογράφο «εγώ φροντίζω τον αδερφό μου, κάνω τα πάντα, τον ταΐζω, τον πλένω, του διαβάζω λογοτεχνία». Σε εκείνο το γωνιακό πετρόχτιστο αρχοντικό, που γκρεμίστηκε 2 μήνες μετά, γράφτηκε η μακάβρια ιστορία των αδερφών Κόλλιερ.
Σήμερα την γωνία εκείνη στολίζει ένας κήπος φτιαγμένος στην μνήμη των 2 αδερφών.