Ο ένας υπήρξε με διαφορά ο πιο διάσημος πυγμάνος που πέρασε ποτέ από τα ρινγκ του WWE. Ο άλλος μπορεί να μην έχει αντίστοιχη φήμη, αλλά για τους πωρωμένους του αθλήματος πρόκειται για μια φιγούρα ιστορικών διαστάσεων.
Ο Χαλκ Χόγκαν και ο Σον Μάικλς είναι δυο αληθινά ιερά τέρατα του WWE και η μοναδική μεταξύ τους αναμέτρηση στα χρονικά είναι μια ιστορική στιγμή για το «κατς». Για μια τεράστια μερίδα του κοινού, βέβαια, έχει μείνει στην ιστορία για όλους τους λάθος λόγους.
Υπήρξε άλλωστε τόσο έντονη και τόσο αμφιλεγόμενη η συζήτηση γύρω από το παρασκήνιο της μεταξύ τους αναμέτρησης για το SummerSlam του 2005, που εν τέλει η ίδια η αναμέτρηση πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Και πράγματι, πίσω από την διοργάνωση του αγώνα στοιβάζονται διαφορετικές ερμηνείες, διαφορετικές οπτικές γωνίες και εν τέλει μια τεράστια διαφωνία ανάμεσα στους δυο πρωταγωνιστές όσον αφορά το τι προηγήθηκε του πολυαναμενόμενου αγώνα.
Για να ξεκινήσουμε λοιπόν από τα βασικά: το 2005, οπότε και κλείστηκε το μεταξύ αγωνιστικό ραντεβού τους, οι δυο παλαιστές βρισκόντουσαν σε μια περίεργη φάση της καριέρας τους. Οι χρυσές εποχές του Χαλκ Χόγκαν είχαν περάσει και, μάλιστα, είχε αρχίσει να χάνει οικειοθελώς πολλά παιχνίδια από ανερχόμενα αστέρια του WWE προκειμένου να έρθει νέο αίμα στη βιομηχανία.
Ο Σον Μάικλς, από την άλλη, όχι απλά βρισκόταν σε μια αντίστοιχη κατάσταση -τα 90s που ήταν η περίοδος δόξας του είχαν περάσει για τα καλά- αλλά στο μεσοδιάστημα είχε στραφεί και προς τον Θεό, ασχολιόταν με τον χριστιανισμό και εν γένει το προφίλ του κακού παιδιού είχε μείνει στο παρελθόν.
Η μονομαχία τους διαφημίστηκε σε πρωτοφανή βαθμό- ιδίως αν αναλογιστούμε πως μιλούσαμε για δύο αθλητές που βρισκόντουσαν σε καθοδική πορεία. Όταν ανέβηκαν στο ρινγκ, άπειρα ζευγάρια μάτια βρισκόντουσαν καρφωμένα πάνω τους. Όμως από τα πρώτα λεπτά φάνηκε πως ο Σον Μάικλς ήταν κομματάκι στραβωμένος με τον Χαλκ Χόγκαν και- όπως αποδείχτηκε αργότερα- με την διοργάνωση εν γένει.
Οι κινήσεις του ήταν υπερβολικές, ηθελημένα γκροτέσκες, έμοιαζε περισσότερο να θέλει εξευτελίσει την αναμέτρηση και λιγότερο να υπηρετήσει το θέαμα. Εντάξει, όλοι ξέρουν ότι οι αναμετρήσεις του WWE είναι στημένες, αλλά ο Μάικλς το «τράβηξε» σε ανεπίτρεπτο βαθμό.
Την αναμέτρηση την κέρδισε ο Χαλκ Χόγκαν, και μερικές μέρες αργότερα ο Μάικλς παραδέχθηκε δημόσια πως ο ίδιος ήθελε να εξευτελίσει τη διαδικασία γιατί διαφωνούσε με το «σενάριο» της. Είπε πως δεν ήθελε να είναι αυτός ο ηττημένος αλλά ο νικητής, όμως αφού οι διοργανωτές επέμεναν να νικήσει ο Χόγκαν, ο Μάικλς αντιπρότεινε να γίνουν τρία ματς όπου στο πρώτο θα νικούσε ο Χόγκαν, στο δεύτερο ο ίδιος ο Μάικλς και στο τρίτο και πάλι ο Χόγκαν.
Έτσι, θα είχε 2-1 νίκες ο Χόγκαν αλλά τουλάχιστον θα δινόταν μια αίσθηση ισοτιμίας. Ο Χόγκαν δεν… ψηνόταν για τρία ματς, αλλά απρόθυμα το δέχθηκε. Στη συνέχεια όμως -πάντα σύμφωνα με την αφήγηση του Μάικλς- άλλαξε γνώμη την τελευταία στιγμή και η συμφωνία για τρία ματς πήγε στράφι. Εκνευρισμένος από τη στάση του Χόγκαν, ο Μάικλς έκανε ό,τι μπορούσε για να απαξιώσει το παιχνίδι.
Ο Χόγκαν από την άλλη, έχει διαφορετική οπτική: σύμφωνα με τα λεγόμενά του η συμφωνία για τρία ματς ίσχυε και ο ίδιος δεν την αναίρεσε ποτέ, παρά μόνο μετά «αντιεπαγγελματική στάση» του Μάικλς στον πρώτο (και μοναδικό όπως αποδείχτηκε) αγώνα. Τότε ήταν που ο Χόγκαν αρνήθηκε τη ρεβάνς.
Σύμφωνα με τον Χαλκ Χόγκαν, ο Μάικλς ήταν όντως στραβωμένος που το σενάριο δεν έβγαζε τον ίδιο τελικό νικητή και γι’ αυτό είχε τη συγκεκριμένη στάση στο SummerSlam του 2005.Όπως τονίζει πάντως ο ίδιος ο Χόγκαν, όλο αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί αν απλά ο Σον Μάικλς ζητούσε να αλλάξει το σενάριο.
«Είμαστε επαγγελματίες, θα μπορούσαμε απλά να το διαπραγματευτούμε. Αν μου έλεγε πως θέλει να είναι ο νικητής απλά θα το κάναμε έτσι. Έχω χάσει από τον Ροκ, τον Μπροκ Λέσναρ, τον Undertaker. Δεν θα είχα κανένα θέμα να χάσω και από αυτόν», δήλωσε, χρόνια μετά, για την συγκεκριμένη αναμέτρηση.
Το μόνο σίγουρο είναι πως τόσο παρασκήνιο και τόσες διαφορετικές ερμηνείες δε θα μπορούσαν να μην καπελώσουν το ματς καθεαυτό. Και είναι κομματάκι κρίμα γιατί παρά τη στάση του Μάικλς, ήταν αληθινά εντυπωσιακό.
Όπως και να το κάνουμε, η ματωμένη μούρη του Χόγκαν πριν τη λήξη της αναμέτρησης τα λέει όλα…