Γράφει ο Νίκος Σάρρος
Σε μία καριέρα 50 χρόνων είναι φυσικό να ξεχνάς πολλά περιστατικά, τα οποία όχι μόνο δεν τα θυμάσαι αλλά πιστεύεις ότι καν δεν τα έζησες.
Πολύ περισσότερο δε, όταν αυτά τα 50 χρόνια ήταν γεμάτα δεκάδες εκατοντάδες τραγούδια, τα οποία ερμήνευσες αλλά και έδωσες σε άλλους να ερμηνεύσουν. Δεκάδες εκατοντάδες συνθέσεις, ενορχηστρώσεις, μελοποιήσεις, εκτελέσεις.
Μία ζωή όλο νότες για τον Αντώνη Βαρδή, του οποίου η ερμηνεία σε ένα δίσκο το 1968, ήταν ένα γεγονός το οποίο λησμονούσε για χρόνια. Βρισκόμαστε στο 1967 και το ερασιτεχνικό συγκρότημα των Swans από το Μοσχάτο, εμφανίζεται σε μουσικά πρωινά στην περιοχή του Πειραιά. Τα μουσικά πρωινά ήταν συναυλίες που διοργανώνονταν συνήθως Κυριακές πρωί, τις περισσότερες φορές σε σινεμά, με πολύ προσιτή είσοδο για τον κόσμο και αποτελούσε διέξοδο των νέων καλλιτεχνών εκείνη την περίοδο ώστε να δείξουν τις δυνατότητες τους.
Όταν η φήμη του καλλιτέχνη ξέφευγε από την στενή έννοια της γειτονιάς, πολλές δισκογραφικές εταιρείες προσέγγιζαν τους νεαρούς προτείνοντας τους, συνεργασία. Αυτό συνέβη και στους Swans τότε, γεγονός που ικανοποίησε το συγκρότημα, αφού τότε η εγγραφή δίσκου ήταν γεγονός σημαντικό για ένα γκρουπ.
Όμως παρά την υπόσχεση αυτή, η κλήση για έγγραφη του δίσκου δεν έρχονταν και οι νεαροί είχαν απογοητευτεί, πιστεύοντας ότι η εταιρεία «το ξέχασε».Όι μήνες πέρασαν, η υπόσχεση θεωρήθηκε ότι ξεχάστηκε μέχρι που το τηλέφωνο χτύπησε: «την Τρίτη στις 11 γράφετε, πηγαίνετε τους στίχους να πάρουν το οκ από την επιτροπή λογοκρισίας και ελάτε».
Καθ’ότι ερασιτέχνες το γκρουπ εκείνη την περίοδο ήταν στα πρόθυρα της διάλυσης, αυτό όμως δεν θα τους απέτρεπε από το να ηχογραφήσουν το δίσκο. Συμφώνησαν με τον Γιώργο Παπαδόπουλο, πρώην τραγουδιστή των Vikings (και μετέπειτα των Charms – είναι ο ερμηνευτής της επιτυχίας «Να μείνουμε πάντα παιδιά» του 1973) να τους βοηθήσει τραγουδώντας τα δύο κομμάτια.
Την μέρα της εγγραφής όμως, όταν οι υπόλοιποι τρεις φόρτωσαν τα όργανα και πέρασαν από το σπίτι του για να τον πάρουν για να πάνε στην Columbia, αυτός έλειπε. Πανικόβλητοι και βλέποντας το φιάσκο να έρχεται, πέρασαν από το σπίτι του δεύτερου τραγουδιστή των Vikings, του Αντώνη Βαρδή στο Μοσχάτο.
Αυτός συμφώνησε, μπήκε στο αυτοκίνητο, διάβασε τους στίχους «στο πόδι» και όλοι ξεκίνησαν για Ριζούπολη, για τα studio της Columbia. Ό Βαρδης τραγούδησε και τα δύο κομμάτια του δίσκου «Ασυγχώρητη»και «Ήταν μια νύχτα σαν κι απόψε». Και αν στο πρώτο δεν καταλαβαίνεις εύκολα την φωνή του 20 χρόνου τότε Βαρδή, στο «Ήταν μία νύχτα σαν και απόψε» στο ρεφρέν ειδικότερα φαίνεται ξεκάθαρα.
Γνωστός βιογράφος έστειλε τα δύο κομμάτια το 2010 στον γιο του Αντώνη Βαρδή, Γιάννη, με την προτροπή «άκουσε τα, τραγουδάει ο Αντώνης». Ο Γιάννης το θεώρησε απίθανο, καθώς ο πατέρας του δεν του είχε αναφέρει ποτέ κάτι τέτοιο. Όμως συμφώνησε να του τα βάλει να τα ακούσει, «κάποια στιγμή». Ήδη ο Βαρδής είχε ξεκινήσει να έχει κάποια σοβαρά προβλήματα υγείας που επηρέαζαν την μνήμη του.
Όμως, κάποια στιγμή, και αφού άκουσε 4-5 φορές συνεχόμενα τα κομμάτια προσπαθώντας να σκάψει την μνήμη του, είπε στον γιο του «Εγω είμαι με κάτι παιδιά από το Μοσχάτο, δεν το θυμόμουν καθόλου». Για την ιστορία το δισκάκι κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1968, χωρίς ποτέ να φτάσει στα χέρια ή στα αυτιά του Βαρδή, αφού ήδη οι Swans (που αναφέρονται ως Κύκνοι στο δίσκο) είχαν διαλυθεί. Μέχρι και σήμερα θεωρείται από τα σπανιότερα 45αρια της ελληνικής ποπ σκηνής της δεκαετίας του 60.