Υπάρχουν εγκληματίες και υπάρχει και ο Πάμπλο Εσκομπάρ. Στο απόγειό του, το 1989 ο Κολομβιανός βαρώνος της κοκαΐνης ανακηρύχθηκε από το Forbes ως ο έβδομος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο με περιουσία που ξεπερνούσε τα 25 δις δολάρια. Ήταν τόσο πλούσιος που προσφέρθηκε να απoπληρώσει το εθνικό χρέος της Κολομβίας.
Το καρτέλ του έλεγχε το 80% του παγκόσμιου εμπορίου κοκαΐνης αποφέροντας του υπέρογκα ποσά, τόσα που χρειαζόταν 25.000 δολάρια το μήνα μόνο για τα λαστιχάκια με τα οποία τύλιγε τις δεσμίδες των χρημάτων του. Κερδίζοντας περισσότερα χρήματα από όσα μπορούσε να ξεπλύνει, ο Εσκομπάρ έθαβε σε βαρέλια μέρος των χρημάτων του, με τις φήμες για μυστικές κρυψώνες να φτάνουν ως τις μέρες μας.
Γεννημένος την 1 Δεκεμβρίου του 1949 στο Ριονέγρο, φτωχό προάστιο του Μεδεγίν της Κολομβίας, μπήκε από νωρίς στην παρανομία. «Μπορεί να είμαι φτωχός αλλά δεν πρόκειται να πεθάνω φτωχός», είχε πει και κράτησε το λόγο του.
Τη δεκαετία του ’70 ασχολήθηκε με τη διακίνηση ναρκωτικών ουσιών αναλαμβάνοντας την ηγεσία του καρτέλ του Μεδεγίν και έφτιαξε μια αυτοκρατορία που εισήγαγε φύλλα κόκας από τη Βολιβία και το Περού, τα επεξεργαζόταν στην Κολομβία και τα διένειμε στις αγορές της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής.
Η εισροή χρήματος ήταν αδιανόητη. Το 1978 έχτισε ένα ράντζο είκοσι τετραγωνικών χιλιομέτρων, το δικό του επίγειο παράδεισο, που διέθετε γήπεδα γκολφ, πισίνες, λίμνες μέχρι και ζωολογικό κήπο που φιλοξενούσε πάνω από 1900 διαφορετικά είδη ζώων. Πάνω από την είσοδο του ράντζου δέσποζε το πρώτο αεροπλάνο που χρησιμοποίησε για τη μεταφορά της κοκαΐνης:
«Είμαι ένας αξιοπρεπής άνθρωπος που πουλάει λουλούδια» φημολογείται πως είπε, αφού η κόκα στην αρχική της μορφή δεν είναι παρά φυτό. Έστρεψε την προσοχή πάνω του, όταν το 1982 αποπειράθηκε και τελικά κατάφερε να εκλεγεί στο Κογκρέσο της Κολομβίας έχοντας βλέψεις για μεγάλη πολιτική καριέρα.
Στη διάρκεια της καμπάνιας του έφτιαξε σχολεία, γήπεδα, νοσοκομεία, σπίτια για τους φτωχούς αποκαλούμενος από μερίδα του λαού Ρομπέν των φτωχών. Όμως, ο Πάμπλο Εσκομπάρ ήταν ένας στυγνός εγκληματίας. Ο μόνος νόμος που εφάρμοζε αποτελούνταν από τρεις λέξεις: Plata o Plomo (ασήμι ή μολύβι). Ασήμι για όσους εξαγοράζονταν, διαφορετικά μολύβι, δολοφονία. Γι᾽ αυτό και τον διέγραψαν από το κόμμα του οποίου ήταν μέλος το 1984 εξαναγκάζοντας τον σε παραίτηση. Τα αντίποινα ήταν βίαια.
Η εγκληματικότητα άγγιξε κόκκινο και η χώρα μετατράπηκε σε πεδίο σφοδρών αντιπαραθέσεων με απαγωγές και μαζικές δολοφονίες . Μάλιστα, λέγεται πως ο Εσκομπάρ ήταν αναμεμειγμένος στην ανατίναξη ενός αεροπλάνου στην προσπάθειά του να δολοφονήσει τον υποψήφιο πρωθυπουργό Λουίς Γκαλόν, που τελικά δεν ήταν ανάμεσα στους 107 επιβάτες που οδηγήθηκαν στο θάνατο.
Το μόνο που φοβόταν ήταν η έκδοσή του στις ΗΠΑ και ένα νέο κύμα βίας ξεσπά για να εκφοβίσει το κολομβιανό δικαστικό σύστημα στη διάρκεια του οποίου δολοφονούνται πάνω από χίλιοι αστυνομικοί. Τελικά, πρότεινε τον πενταετή εγκλεισμό του σε ιδιόκτητη φυλακή, πράγμα που έγινε δεκτό από τις κολομβιανές αρχές.
Ο Εσκομπάρ έχτισε ιδιόκτητη πολυτελέστατη φυλακή, τη La Catedral, και έβαλε μέσα τον εαυτό του και τους συντρόφους του συνεχίζοντας ανενόχλητος από εκεί τις εγκληματικές του δραστηριότητες.
Απέδρασε, όταν οι αρχές αποφάσισαν να τον συλλάβουν και να τον μεταφέρουν σε κανονική φυλακή. Ακολούθησε ανθρωποκυνηγητό για δεκαέξι μήνες. Στα τέλη του 1992, μια μέρα μετά τα 44 γενέθλιά του, ο Εσκομπάρ κάνει το μοιραίο λάθος. Έχει μια ολιγόλεπτη συνομιλία με το γιο του, Χουάν, που ανιχνεύτηκε από την ειδική ομάδα αστυνομικών που τον καταδίωκε.
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1996 ο Εσκομπάρ πέφτει νεκρός από τις σφαίρες των αστυνομικών, ενώ προσπαθεί να ξεφύγει.
Η σειρά του Netflix
Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς που το Narcos, η δραματική σειρά του Netflix , για τη ζωή του, επέστρεψε με δεύτερο κύκλο επεισοδίων. Στη δημοφιλή σειρά παρακολουθούμε τη ζωή του Εσκομπάρ, πώς από μικρός φτωχοδιάβολος κατέληξε να γίνει ο πιο διάσημος κακοποιός όλων των εποχών.
Την ίδια στιγμή βλέπουμε την επίσης αληθινή ιστορία δυο πρακτόρων της DEA που στάλθηκαν στην Κολομβία με σκοπό να τον συλλάβουν και οδηγούνται διαρκώς σε αδιέξοδο καθώς όλοι -από τα πιο υψηλόβαθμα στελέχη ως τα μικρά παιδιά- φαίνεται να εκτελούν τις εντολές του Εσκομπάρ.
Γυρισμένη στους δρόμους, τα κτίρια και τα τροπικά δάση της Κολομβίας, με διαλόγους στα αγγλικά και στα ισπανικά, η σειρά αποπνέει αυθεντικότητα.
Βλέπεις ακριβώς τους ίδιους δρόμους , ακριβώς τις ίδιες περιοχές στις οποίες εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα στην πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που κυριολεκτικά ξεπερνά τη φαντασία. Είναι από τις λίγες φορές που ενώ ξέρεις το τέλος -ο Εσκομπάρ πεθαίνει- δεν μπορείς παρά να δεις τη σειρά.