Ο αστικός μύθος θέλει Αλίκη Βουγιουκλάκη και Τζένη Καρέζη να μην έχουν και τις καλύτερες δυνατές σχέσεις την περίοδο που και οι δύο μεσουρανούσαν στον ελληνική κινηματογράφο, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική. Αλλού είχε στρέψει την προσοχή της η «Εθνική Σταρ» που είχε το νου της σε μια νέα –τότε- ηθοποιό η οποία απειλούσε τα σκήπτρα της.
Οι θεατές την γνώρισαν με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Μπέμπη Κούλα, που για κάποιο λόγο θεωρήθηκε καλή ιδέα πίσω στην δεκαετία του ’50. Είχε γεννηθεί, όμως, ως Νίκη Λινάρδου (που εδώ που τα λέμε είναι πολύ πιο εύηχο και καλαίσθητο) τον Ιούνιο του 1939 και πριν καλά-καλά γίνει 16 ετών έκανε το ντεμπούτο της στο σινεμά. Συγκεκριμένα στην ταινία «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο», όπου την συναντάμε ως φλογερή και λυγερόκορμη τσιγγάνα να χορεύει δίπλα στην Τζένη Καρέζη.
Ωστόσο εκείνη που «ανησύχησε» από την παρουσία της δεν ήταν η πρωταγωνίστρια του φιλμ, αλλά το άλλο αναδυόμενο –τότε- αστέρι της μεγάλης οθόνης, η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ο κόσμος του σινεμά, άλλωστε, ήταν μικρός και η «πιάτσα» αντιλήφθηκε ότι η λατρεία που της έδειχνε ο γνωστός σκηνοθέτης Αλέκος Σακελλάριος αρκούσε, σε συνδυασμό με το ταλέντο της και το εντυπωσιακό παρουσιαστικό της, να την κάνει «όνομα» πρώτου μεγέθους.
Ο Σακελλάριος την είχε γνωρίσει λίγο νωρίτερα, στην επιθεώρηση «Όσα παίρνει ο άνεμος», όπου η πολύ νεαρή -ακόμη- κοπέλα χόρευε και είχε έναν μικρό ρόλο. Την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, την έπεισε να αφήσει το μουσικό θέατρο και σύμφωνα με τις κακές γλώσσες της εποχής, επιχείρησε ουσιαστικά να την επιβάλει στο κινηματογραφικό στερέωμα.
Η κατά μια πενταετία μεγαλύτερή της σε ηλικία Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν άργησε να καταλάβει ότι η Μπέμπη Κούλα θα μπορούσε βάσει των συνθηκών να εξελιχθεί σε αντίπαλο δέος. Έχοντας τον νούμερο 1 σκηνοθέτη εκείνων των χρόνων να την στηρίζει κι ένα στυλ που έμοιαζε σε παρουσία, νάζι, εμφάνιση με εκείνη, αντιλήφθηκε ότι μπορεί να έχανε δουλειές αλλά και δημοφιλία εξαιτίας της.
Εκεί που ένιωσε ότι οι φόβοι της επιβεβαιώνονταν ήταν κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο» στην οποία η Νίκη Λινάρδου υποδύεται μία συμμαθήτρια της Αλίκης. Η «Εθνική Σταρ» συνειδητοποίησε ότι σε πολλά πλάνα ο φακός του σκηνοθέτη (και μετέπειτα συζύγου της ανταγωνίστριας) έμενε ασυνήθιστα πολλή ώρα πάνω της και αντέδρασε άσχημα.
Σύμφωνα με τις φήμες, είχε πολλούς έντονους καυγάδες με τον Σακελλάριο, ζητώντας του τον λόγο, με τον σκηνοθέτη να της απαντά σε ανάλογο ύφος, λέγοντάς της «…δεν θα μου πεις εσύ, ένα σκατό, πώς θα κάνω τη δουλειά μου». Η Αλίκη, όμως, παραήταν σκληρό καρύδι για να υποχωρήσει. Τελικά, η λύση δόθηκε από τον ίδιο τον Φίνο, ο οποίος έκανε πίσω στις απαιτήσεις της και δέχθηκε να γυριστούν ξανά οι ίδιες σκηνές, με την Βουγιουκλάκη να κυριαρχεί στα πλάνα όπως ήθελε εξαρχής.
Η «νέα Αλίκη», όπως την χαρακτήριζε ο Αλέκος Σακελλάριος, πήρε μέρος τελικά σε 25 ταινίες, ενώ σε ορισμένες εξ αυτών πρωταγωνίστησε κιόλας. Μάλιστα, για χάρη της ο γνωστός σκηνοθέτης ήθεκε να πάρει το ρίσκο να κάνει ριμέικ του φιλμ «Δεσποινίς ετών 39» προορίζοντας την Νίκη Λινάρδου για τον βασικό ρόλο, ενώ η ταινία που αποδείχθηκε μοιραία ήταν το «Καλώς ήρθε το δολάριο» όπου τελικά η ηθοποιός έπαιξε τον πρώτο γυναικείο, στο πλευρό του Γιώργου Κωνσταντίνου.
Με προϋπολογισμό τα 5.000.000 δραχμές κι ένα τόσο δυνατό κάστινγκ οι παραγωγοί περίμεναν μια εισπρακτική επιτυχία για την πρώτη έγχρωμη δουλειά με εξ ολοκλήρου επεξεργασία στην Ελλάδα! Αντί αυτού, κυκλοφόρησε στις 23 Οκτωβρίου 1967 και οι πωλήσεις της έφτασαν τα 164.239 εισιτήρια, καταλαμβάνοντας μόλις την 39η θέση ανάμεσα σε 99 ταινίες της ίδιας σεζόν και οδηγώντας την εταιρεία «Ανζερβός» σε οικονομική καταστροφή.
Περίπου την ίδια περίοδο ήρθε και το διαζύγιο της Νίκης Λινάρδου με τον σκηνοθέτη, με την ίδια πλέον να κάνει έναν δεύτερο γάμο με τον τον τηλεοπτικό παραγωγό και τηλεσκηνοθέτη Θάνο Χρυσοβέργη, με τον οποίο ασχολήθηκαν μαζί στην παραγωγή εκπομπών για την τηλεόραση, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 όταν και χώρισαν.
Έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήσυχα, έχοντας νωρίτερα αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας και το καλλιτεχνικό στερέωμα. Ωστόσο δεν είχε απωθημένα αφού συνήθιζε να λέει ότι είχε ζήσει μια όμορφη ζωή, γεμάτη αγάπη –πράγμα που της ήταν υπεραρκετό- κι ας μην δικαιολόγησε τον τίτλο «νέα Αλίκη».
Αφησε την τελευταία της πνοή στις 25 Σεπτεμβρίου 2012 στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», μετά από την μάχη που έδωσε με τον καρκίνο του παγκρέατος.