Η ιδανική δουλειά ακούγεται ως ένα άπιαστο όνειρο.
Γίνεται να βγάζεις λεφτά κάνοντας κάτι που σου αρέσει ή χωρίς να κουράζεσαι (ή ακόμα και χωρίς να δουλεύεις) αλλά σπανιότατα όλα αυτά μπορούν να συνδυαστούν.
Μοιάζει μη ρεαλιστικό ΟΛΕΣ οι πτυχές του εργασιακού σου τομέα να είναι ιδανικές.
Κι αυτό συμβαίνει (ανάμεσα σε άλλα) για δυο λόγους:
Επειδή δεν είσαι άνδρας που έζησε τη δεκαετία του 1950 στις ΗΠΑ και επειδή δεν έχεις καράφλα!
Πίσω στα μέσα του 20ου αιώνα η τριχόπτωση αντιμετωπιζόταν ως το ίδιο απευκταία εξέλιξη με σήμερα.
Δημιουργούσε ωστόσο ένα πλεονέκτημα, ένα αποκλειστικό προνόμιο που θα ζήλευε κάθε μακρυμάλλης και γιε-γιες της εποχής:
Αυτό της καταλληλότητας για την «καλύτερη δουλειά στον κόσμο»!
Γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το εργασιακό αντικείμενο που προβλέπει ως μοναδικό σου καθήκον να κάθεσαι και να σε… φιλούν γυναίκες!
Εκείνη την περίοδο λοιπόν τα κραγιόν στις ΗΠΑ περνούσαν μια ιδιαίτερη τελική φάση πριν βγουν στην αγορά.
Δοκιμάζονταν (όχι σε χαρτί, πανί ή κάποιο άλλο υλικό, αλλά) σε πάνω σε ανθρώπους.
Και η διαδικασία ήταν πολύ συγκεκριμένη.
Γυναίκες εθελόντριες δήλωναν συμμετοχή.
Όσες προσλαμβάνονταν από τις εταιρείες συγκεντρώνονταν στα εργαστήρια τους.
Εκεί λοιπόν τις περίμενε ένας φαλακρός υπάλληλος με την εξής σκληρή υποχρέωση:
Να κάτσει σε μια καρέκλα και να τον φιλούν συνεχώς και εναλλάξ στο κεφάλι!
Ο εργαζόμενος έπρεπε απαραιτήτως να διαθέτει καράφλα, ούτως ώστε να υπάρχει μεγαλύτερο… εμβαδόν για τις δοκιμές.
Χρειαζόταν, δε, ρουφηχτό φιλί από τις εθελόντριες για να είναι όσο το δυνατόν καλύτερο το αποτύπωμα.
Αυτή η διαδικασία μπορούσε να γίνει πολλές φορές μέσα στη μέρα, με διαφορετικά κραγιόν.
Και όταν πια ολοκληρωνόταν, τα αποτυπώματα μελετούνταν από ειδικούς, για να εγκριθεί η διάθεσή τους ή να διορθωθούν τυχόν ατέλειες.
Το πρωτότυπο αν μη τι άλλο κόνσεπτ δεν άργησε να τραβήξει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ.
Έγινε αντικείμενο ρεπορτάζ του περίφημου περιοδικού «TIME».
Έτσι, κλήθηκε να φωτογραφίσει μια τέτοια… φωτογράφιση ο καταξιωμένος στο αντικείμενο, Γιελ Τζόελ.
Τι κι αν είχε βρεθεί λοιπόν στην πρώτη γραμμή του β’ παγκοσμίου πολέμου (τραβώντας συγκλονιστικές φωτογραφίες που έγραψαν ιστορία)…
Τι κι αν είχε απαιτητικές συνεργασίες στο παρελθόν με ονόματα όπως η Μέριλιν Μονρόε και η Τζάκι Κένεντι…
Ο ίδιος χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη φωτογράφιση ως την πιο αλλόκοτη που έκανε ποτέ.
Όπως και να ‘χει, η δουλειά του (και σε αυτή την περίπτωση) έκανε αίσθηση.
Η δημοσίευση του φωτο-ρεπορτάζ από το «TIME» έκανε θραύση.
Και σε χρόνο-ρεκόρ γέμισε τα γραμματοκιβώτια των εταιρειών καλλυντικών:
Από αιτήσεις φαλακρών ανδρών να κάνουν την «καλύτερη δουλειά του κόσμου»!
