Ήταν μόλις 19 ετών με πολύ μικρή εμπειρία στα κινηματογραφικά πλατό, αλλά ήδη πολύ άνετη μπροστά στον φακό… Με ταλέντο φυσικό, εφάμιλλο της κλασικής ομορφιάς της που «ανάγκασε» ακόμη και το φημισμένο γαλλικό περιοδικό «Paris Match» να φιλοξενήσει την υπέροχη Έλενα Ναθαναήλ στις σελίδες του.
Ήταν τα μέσα της δεκαετία του ’60 και συγκεκριμένα το 1966 όταν συνέβη αυτό και αποτέλεσε μέρος μιας συντονισμένης προσπάθειας προβολής της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό. Σύμφωνα με το concept ο διάσημος φωτογράφος Jack Garofalo θα απαθανάτιζε κλασικούς θησαυρούς της ελληνικής αρχαιότητας μέσω του περιοδικού, μετά από ειδική άδεια που εξασφαλίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και την συναίνεση της Ελένης Σταθάτου, η συγκεκριμένη συλλογή της οποίας κοσμούσε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα μοντέλο που θα διέθετε εκείνα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά ώστε να αναδείξει αυτούς τους μοναδικούς θησαυρούς…. Τότε η Έλενα Ναθαναήλ δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστή ως ηθοποιός, έχοντας παίξει στο «Κάτι να καίει» του Γιάννη Δαλιανίδη αλλά και σε μια γερμανική παραγωγή, την βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Τόμας Μαν-ταινία του Ρολφ Τίλε «Το αίμα των Βελζούνγκεν» ή «Ένοχος δεσμός»…
Αν και μόλις 19 ετών, η νεαρή ηθοποιός αντεπεξήλθε καλύτερα και από έμπειρη επαγγελματία στις ανάγκες αυτής της ιδιαίτερης φωτογράφισης, βγάζοντας στον φακό την φυσική, σχεδόν εσωτερική ομορφιά της. Παράλληλα η βαθιά και έντονη ματιά της μεταδίδει την ηρεμία της τελειότητας και αναδύει την πραότητα και την γαλήνη μιας γυναίκας απόλυτα σίγουρης για τα πάντα.
Για την φωτογράφιση χρησιμοποιήθηκαν το αρχαϊκό «ενώτιο των Σφιγγών» από το Άργος, ένα από τα δύο περιβραχιόνια, ο δακτυλικός σφηκωτήρας «των όφεων» από το «θησαυρό του Καρπενησίου» και –τέλος- το περίφημο «Περιδέραιο της Τρωάδας», από τη Συλλογή Σταθάτου… Αμύθητης αξίας θησαυροί της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς που όμως δεν στάθηκαν ούτε αυτοί ικανοί να θαμπώσουν την υπέροχη, φινετσάτη και εκλεπτυσμένη Ελληνίδα.