Έσωζε γυναικόπαιδα και ενδιάμεσα κατέβαινε στην καμπίνα για… σφηνάκια: Ο μύθος του «Τιτανικού» που επέζησε επειδή μέθυσε!
Βρείτε μας στο

Η τραγωδία του «Τιτανικού» είναι μια ανεξάντλητη πηγή ιστοριών.

Άλλες αληθινές, άλλες «φουσκωμένες», άλλες προϊόν μυθοπλασίας ή διαστρεβλωμένης μεταφοράς γεγονότων, όλες τους διατηρούν τη γοητεία τους στο πέρασμα των χρόνων.

Σε κάποιες λοιπόν εξ αυτών πρωταγωνιστούν ήρωες που δεν ήταν επιζώντες.

Σε κάποιες επιζώντες που δεν ήταν ήρωες.

Υπάρχει όμως μια που ο πρωταγωνιστής τα συνδύασε και τα δυο.

Με τρόπο που (αν και αληθινός) αγγίζει τα όρια του μύθου:

Ήταν ο Charles Joughin!

«Δολοφονείται» καθημερινά: Η μοναδική λέξη στην οποία οι μισοί Έλληνες κάνουν 2 ορθογραφικά λάθη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ «Δολοφονείται» καθημερινά: Η μοναδική λέξη στην οποία οι μισοί Έλληνες κάνουν 2 ορθογραφικά λάθη

Έσωζε γυναικόπαιδα και ενδιάμεσα κατέβαινε στην καμπίνα για… σφηνάκια: Ο μύθος του «Τιτανικού» που επέζησε επειδή μέθυσε!

 

Σε μια σκηνή της θρυλικής ταινίας όπου ο Jack και η Rose σκαρφαλώνουν την ώρα που το πλοίο βυθίζεται, εκείνη γυρίζει το κεφάλι και βλέπει έναν άνδρα.

Κόντρα στον πανικό και το χάος που επικρατούσε τριγύρω, ήταν ψύχραιμος και κρατιόταν κι εκείνος από το κάγκελο της πρύμνης.

Επρόκειτο για τον Αγγλο-Αμερικανό αρχι-φούρναρη του «Τιτανικού».

Και τη στιγμή εκείνη ήταν για τα καλά… μεθυσμένος!

Τη στιγμή της πρόσκρουσης με το παγόβουνο ο Joughin κοιμόταν, αλλά ενεργοποιήθηκε αμέσως.

Όχι μόνο δεν έχασε την ψυχραιμία του, αλλά βοήθησε με διάφορους τρόπους στη διάσωση επιβατών.

Αρχικά διέταξε να φέρουν ψωμί στο κατάστρωμα, ώστε να παίρνουν τροφή στις βάρκες.

Έπειτα βοήθησε να μπουν γυναικόπαιδα στις λέμβους.

Όταν κάποιες από τις κυρίες αρνούνταν, πιστεύοντας ότι θα ήταν πιο ασφαλείς αν έμεναν στο πλοίο, τις έβαζε… με το ζόρι.

Και λίγο πριν βυθιστεί το πλοίο, πέταξε περίπου 50 καρέκλες στη θάλασσα για να έχουν κάτι να πιαστούν όσοι είχαν πέσει στα παγωμένα νερά.

Το θέμα όμως στην περίπτωσή του δεν ήταν μόνο τι έκανε για να βοηθήσει.

Ήταν και τι έκανε… ενδιάμεσα!

Γιατί -κατά δική του ομολογία- σε 3-4 περιπτώσεις (κι ενώ το πανδαιμόνιο συνεχιζόταν) κατέβαινε στην καμπίνα του για να… χτυπήσει κάνα σφηνάκι!

Ενδεικτική είναι η ανάκρισή του στο πλαίσιο της διερεύνησης για τα αίτια του ναυαγίου:

-Τι έκανες με τα παιδιά όταν τα έβαλες στη βάρκα;

-Τα έπιασα από το χέρι ή τα πέταξα μέσα.

-Τα πέταξες μέσα;

-Ναι, τα πέταξα μέσα.

-Και με τη μητέρα τι έκανες;

-Θέλαμε να την πετάξουμε κι αυτή μέσα, αλλά νομίζω ότι προτίμησε να πατήσει μόνη της μέσα στη βάρκα.

-Και τι συνέβη;

-Νομίζω ότι παραπάτησε.

-Είπες ότι δεν μπήκες ποτέ στη βάρκα. Γιατί δεν μπήκες, αφού ήσουν υπεύθυνος;

-Θα έδινα κακό παράδειγμα αν πηδούσα μέσα στη βάρκα. Κανένας από τους άνδρες δεν ήταν διατεθειμένος να μπει μέσα.

-Όταν ανακάλυψες ότι η βάρκα σου είχε φύγει είπες ότι πήγες στην καμπίνα σου. Τι έκανες εκεί;

-Πήγα στο δωμάτιο μου για ένα ποτό.

-Τι ποτό;

-Spirits.

Αξιωματούχος: «Έχει σημασία τι ποτό ήταν;»

Συνήγορος: «Ναι, είναι πολύ σημαντικό, γιατί θα αποδείξω ότι αυτό έσωσε τη ζωή του. Νομίζω ότι το να πάει για ένα ποτό βοήθησε πολύ να σωθεί».

Έσωζε γυναικόπαιδα και ενδιάμεσα κατέβαινε στην καμπίνα για… σφηνάκια: Ο μύθος του «Τιτανικού» που επέζησε επειδή μέθυσε!

Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς τι έκανε ο γίγαντας Joughin:

Όχι μόνο απέφυγε να μπει σε λέμβο (παρόλο που είχε το δικαίωμα), όχι μόνο έδειξε αυξημένη αίσθηση καθήκοντος, αλλά αρνήθηκε να τα κάνει όλα αυτά… ξεροσφύρι!

Και η χαλαρότητα με την οποία αντιμετώπισε την κατάσταση (θεωρείται πως) τον βοήθησε να τη βγάλει καθαρή!

Γιατί, όπως φαίνεται και στην ταινία, έμεινε όσο το δυνατόν περισσότερο πάνω στο πλοίο (άρα και όσο το δυνατόν λιγότερο μέσα στη θάλασσα).

Λίγο πριν βουλιάξει κι η πλώρη, αφέθηκε απλώς στο νερό.

Αντί να τρομοκρατηθεί λοιπόν ή να πάθει καρδιακή προσβολή (όπως συνέβη με αρκετούς), έμεινε εντελώς ψύχραιμος.

Ούτε τα μαλλιά του δεν έβρεξε, όπως τόνισε χαρακτηριστικά εκ των υστέρων!

Σε αυτή τη… ζεν κατάσταση ο Joughin έμεινε σε θερμοκρασία -2 βαθμών Κελσίου για περισσότερες από 2,5 ώρες:

Διάστημα αρκετό για να πεθάνει κάποιος.

Αν και το αλκοόλ ωστόσο αυξάνει τις πιθανότητες υποθερμίας, στη δική του περίπτωση είχε ευεργετικό αποτέλεσμα.

Κατά δήλωση του ίδιου, συνέβαλε στο να μη νιώθει κρύο, να μην πονάει και να μην πανικοβληθεί.

Και τον βοήθησε να κολυμπήσει ψύχραιμος τα ξημερώματα προς μια αναποδογυρισμένη λέμβο.

Έσωζε γυναικόπαιδα και ενδιάμεσα κατέβαινε στην καμπίνα για… σφηνάκια: Ο μύθος του «Τιτανικού» που επέζησε επειδή μέθυσε!

Παρόλο που κρατιούνταν 25 άνδρες απ’ αυτήν και δεν υπήρχε χώρος για εκείνον, αναγνωρίστηκε από έναν μάγειρα.

Κρατώντας λοιπόν το χέρι του (και παραμένοντας στα παγωμένα νερά) άντεξε ώσπου εμφανίστηκε μια σωσίβια λέμβος.

Τον μετέφερε μαζί με τους άλλους επιζώντες στο πλοίο «Carpathia».

Εκεί όπου κανένας δεν θα τον αδικούσε εντέλει, αν έβαζε ένα… ποτηράκι για να το γιορτάσει!