«Το Χόλιγουντ της πλατείας Κάνιγγος»: Εδώ χτυπούσε η καρδιά του ελληνικού κινηματογράφου, εδώ έκαναν παρέλαση οι σταρ
Βρείτε μας στο

Ακαδημίας 98. Μία μυθική οδός στο κέντρο της Αθήνας. Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας την έχουν διασχίσει πολλές φορές. Από τις οθόνες των Ελλήνων τηλεθεατών έχει περάσει πολύ περισσότερες. Κι αυτό γιατί εκεί έδρευαν όλες οι κινηματογραφικές εταιρείες παραγωγής.

Φίνος Φιλμ, Καραγιάννης-Καρατζόπουλος, Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης, ΘΒ Ταινίες Γέλιου (του Θανάση Βέγγου), ήταν μόνο μερικές από αυτές.

Όπως καταλαβαίνετε όλα τα μεγάλα ονόματα του εγχώριου κινηματογράφου είχαν… παρελάσει από τη συγκεκριμένη οδό, καθώς εκεί συζητούσαν με τους παραγωγούς.

Εξ ου, λοιπόν, η αναφορά στο «Ακαδημίας 98», όταν προβάλλονται οι τίτλοι αρχής των ελληνικών ταινιών, ενώ να προστεθεί ότι στο ίδιο κτίριο στεγάζονταν και οι εταιρίες διανομής των ξένων φιλμ.

Στο αριστερό χέρι όσων κατηφορίζουν τις οδούς Τζορτζ και Χαλκοκονδύλη, θα παρατηρήσει κανείς τους κατάμαυρους τοίχους του. Στα πέριξ υπάρχουν, μεταξύ άλλων, τα γραφεία της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (ΕΠΣΑ) και του Pausanias Travel (με έτος ίδρυσης το 1957). Επίσης, το κατάστημα παιχνιδιών Toys’ Academy (από το 1948).

Για την ακρίβεια, το κτίριο με τις μαρμάρινες φαρδιές σκάλες πλαισιώνεται από τις οδούς 96, 98 και 100, όμως, η μεσαία έμελλε να γραφτεί στην Ιστορία χάρη στους τίτλους αρχής των ελληνικών ταινιών. Αυτός ήταν ο λόγος που η στοά Πανταζοπούλου έλαβε τον χαρακτηρισμό «στοά Χόλιγουντ». Ακόμα διασώζεται στην είσοδο η επιγραφή «Μέγαρον Έβδομης Τέχνης».

«Το Χόλιγουντ της πλατείας Κάνιγγος»: Εδώ χτυπούσε η καρδιά του ελληνικού κινηματογράφου, εδώ έκαναν παρέλαση οι σταρ

«Δολοφονείται» καθημερινά: Η μοναδική λέξη στην οποία οι μισοί Έλληνες κάνουν 2 ορθογραφικά λάθη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ «Δολοφονείται» καθημερινά: Η μοναδική λέξη στην οποία οι μισοί Έλληνες κάνουν 2 ορθογραφικά λάθη

Όταν αναφέρονταν σε αυτό οι ηθοποιοί, οι παραγωγοί και όλοι οι συντελεστές του κινηματογράφου, το αποκαλούσαν «Χόλιγουντ». Αρχικά γελούσαν, όμως, κάποια στιγμή το συνήθισαν και δεν το εκλάμβαναν ως αστείο. Ώσπου εμφανίστηκε η βιντεοκασέτα και γιγαντώθηκε η τηλεόραση, με αποτέλεσμα τα δεδομένα να αλλάξουν μετά τη δεκαετία του 1970.

Πάντως, δεκάδες ήταν οι εργαζόμενοι που παρέμεναν στο κτίριο και, κατ’ επέκταση, στην πλατεία Κάνιγγος. Από τη δεκαετία του 1960 και μέχρι πριν από λίγα χρόνια, υπήρχαν εταιρείες που αφορούσαν διανομή ταινιών (μπομπίνες σελιλόιντ προβολής 35μμ, όπως επίσης VHS και DVD σε video club), πώληση τεχνικού εξοπλισμού και αναλώσιμων ειδών σε κινηματογράφους. Εκεί έδρευαν τα γραφεία των υπαλλήλων προσωπικού των κινηματογράφων, των τεχνικών και των σωματείων ιδιοκτητών κινηματογράφων & video club.

Στα 60s’ και αρχές 70s’, οι εταιρείες έβγαζαν μέχρι και 300 ταινίες τον χρόνο, ενώ σε καθεμία απασχολούνταν γύρω στα 100 άτομα. Στο καφενείο της στοάς που επίσης ονομαζόταν «Χόλιγουντ» προτού μετατραπεί σε «Άστυ», εργάζονταν κοντά στους 10 σερβιτόρους, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες. Στο τεράστιο μαρμάρινο μπαρ που υπήρχε κάποτε στον τελευταίο όροφο, με θέα στην πλατεία Κάνιγγος, έπιναν ποτό όλα τα αστέρια του κινηματογράφου.

Ώσπου σιγά-σιγά άρχισαν να αραιώνουν τα αστέρια, με αποτέλεσμα να χαθεί και η λάμψη της στοάς. Από τους τελευταίους legends που την επισκέπτονταν, αν όχι ο τελευταίος, ήταν ο Θανάσης Βέγγος. Επέστρεφε έστω και αραιά για συναισθηματικούς λόγους, ασχέτως αν η εταιρεία του χρεοκόπησε και ο ίδιος μπήκε σε τρομερές περιπέτειες.

Τώρα ελάχιστα θυμίζουν την πιο ένδοξη εποχή του κτιρίου. Υπάρχει μια κινηματογραφική μηχανή, και ένα γραμματοκιβώτιο, το οποίο αναγράφει «Απόστολος Τεγόπουλος & Υιοι» (σ.σ. ο γνωστός σκηνοθέτης και κινηματογραφιστής που έβγαζε τις πολύ κερδοφόρες ταινίες με τον Νίκο Ξανθόπουλο και τη Μάρθα Βούρτση). Επίσης, οι τοιχογραφίες που αναπαριστούν εγχώριους και διεθνείς αστέρες της έβδομης τέχνης.

Στο πίσω μέρος της στοάς υπήρχε η οδός Κλεισόβης. Τώρα είναι πεζόδρομος. Τότε δεν ήταν εύκολο να τη διασχίσει κανείς, διότι περνούσαν συνεχώς και στάθμευαν φορτηγάκια που μετέφεραν αμέτρητες μπομπίνες. Ένα μικρό δρομάκι γεμάτο ζωή και φωνές.

Ένα μεγάλο και βαρύγδουπο ΤΕΛΟΣ, όπως εκείνο στο φινάλε των ταινιών, έχει πέσει προ πολλού στο θρυλικό αυτό κτίριο. Οι ηθοποιοί της εποχής εγκαταλείπουν τα εγκόσμια ο ένας μετά τον άλλον. Πλέον είναι πολύ λιγότεροι εκείνοι που ζουν εν συγκρίσει με αυτούς που έχουν «φύγει». Θα υπάρχουν, όμως, πάντα στις καρδιές όλων όσοι λατρεύουν τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφου και θα τους κρατούν συντροφιά μέσα από τις οθόνες. Δεν θα ξεχαστούν ποτέ εκείνοι που… έφεραν το Χόλιγουντ στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.