Σπάνιες (σπανιότατες) για την ακρίβεια, είναι οι επικίνδυνες συναντήσεις λουόμενων στην Ελλάδα με καρχαρίες. Και μάλιστα λευκούς. Αυτές είναι ιστορίες που διαβάζουμε για μέρη μακρινά, όπως η Αυστραλία ή η Αμερική… Κι όμως, τέτοιου τύπου περιστατικά έχουν καταγραφεί και στον τόπο μας, με την ιστορία της 16χρονης Βάντας στην Κέρκυρα να προκαλεί τρόμο.
Ακόμη και τώρα, πάνω από 70 χρόνια μετά, το περιστατικό περνάει από στόμα σε στόμα στις επόμενες γενιές. Η ιστορία μπορεί να έχει μικρές διαφορές, ανάλογα με το από ποιον θα την ακούσεις, αλλά το βασικό στοιχείο είναι ένα. Στις 17 Αυγούστου 1951 ένας λευκός καρχαρίας όχι μόνο εμφανίστηκε στις θάλασσες της Κέρκυρας, αλλά και κατασπάραξε ένα νεαρό κορίτσι, μπροστά στα μάτια του φίλου της.
Η κοπέλα δεν ήταν όποια κι όποια. Τουλάχιστον με βάση τα μέτρα της εποχής. Η Βάντα Πιέρρη ήταν γόνος παλιάς κερκυραϊκής οικογένειας με παρελθόν αιώνων. Κόρη του τότε διευθυντή της Εθνικής Τράπεζας, θέση με πολύ μεγάλο πρεστίζ εκείνα τα χρόνια. Και μαθήτρια του Γαλλικού Ινστιτούτου. Ένα υποδειγματικό μέλος της «καλής» κοινωνίας του νησιού.
Ο φίλος της λεγόταν Γιώργος Αθανάσαινας, με καταγωγή από το Γαστούρι. Στα 18 χρόνια του ήταν ήδη φοιτητής της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής και οι δυο τους αποφάσισαν να πάνε μαζί για μπάνιο για να πολεμήσουν στην αυγουστιάτικη ζέστη. Προορισμός τους: Η δημοφιλής παραλία Mon Repos, σε μια εποχή που η Κέρκυρα γνώριζε ήδη τι σημαίνει τουρισμός. Πολύ διαφορετικός από τον σημερινό σήμερα, αφού ο παραθερισμός σε τέτοια θέρετρα ήταν υπόθεση πολύ λίγων.
Τα δυο παιδιά απομακρύνθηκαν κάμποσο από την στεριά, με τις διηγήσεις να κάνουν λόγο για μια απόσταση που κυμαίνεται από 250 μέχρι 400 μέτρα. Το βάθος σε εκείνο το σημείο δεν ξεπερνούσε τα 6 με 7 μέτρα, όταν ο Αθανάσαινας κάτωχρος αντιλήφθηκε τι συμβαίνει. «Τι έχεις», τον ρώτησε η Βάντα. Κι εκείνος για να μην την τρομάξει, αρκέστηκε να πει: «Δεν είναι τίποτα, απλά ένα δελφίνι»…
Οι εφημερίδες της εποχής από την επόμενη μέρα κιόλας έγραφαν για το περιστατικό, αφού αυτό που αντίκρισε ο Αθανάσαινας δεν ήταν δελφίνι. Από τη δική του μαρτυρία αλλά και άλλες, προέκυψε πως επρόκειτο για έναν λευκό καρχαρία μήκους 8 μέτρων!
Αναφέρει στην κατάθεσή του: «Ενώ ηρχίσαμεν να επιστρέφωμεν προς την ακτήν, σαν να προησθάνθημεν το δράμα, ελιποφυγήσαμεν. Είδα το κήτος να “ζυγίζεται” δια να μας επιτεθή. Πριν προφθάσω να παρακολουθήσω τας κινήσεις του, επετέθη κατά της Βάντας, την άρπαξε με το ρύγχος του και είδα τα πόδια της μόνον εις την επιφάνειας. Την στιγμήν εκείνην την εκομμάτιασε προφανώς. Επέρασεν έπειτα κοντά μου. Με έσπρωξε με το ρύγχος του εις απόστασιν 3-4 μέτρων. Επέστρεψε κατόπιν εις το σημείον όπου ήσαν τα υπόλοιπα της Βάντας και τα κατεβρόχθισε»…
Ο ίδιος σώθηκε με ελαφρούς τραυματισμούς και σημάδια στο στήθος που δεν έφυγαν ποτέ από πάνω του, θαρρείς για να μην ξεχάσει την ημέρα που είδε τον τραγικό χαμό της φίλης του… Τον μάζεψαν ψαράδες κι εκείνος έμελλε να ζήσει μια φυσιολογική και γεμάτη ζωή. Άφησε πίσω του την τραγωδία, ολοκλήρωσε τις σπουδές του, έγινε ψυχίατρος. Και αργότερα ιστορικός και συγγραφέας. Όσοι τον γνώριζαν, λένε πως σπανίως μιλούσε (αν μιλούσε) για εκείνες τις μέρες.
Πίσω στο νησί και στο 1951, αμέσως μετά το περιστατικό, τα νέα διαδόθηκαν σαν αστραπή. Χωρίς κανείς να γνωρίζει ακριβώς τι είχε συμβεί, μία ήταν η λέξη που έβγαινε από κάθε στόμα. «Καρχαρίας»! Οι γονείς έσπευδαν να μαζέψουν τα παιδιά από την θάλασσα, κόσμος έφτανε μέχρι την παραλίας, μπας και δει το κήτος, ενώ ψαρόβαρκες και καΐκια περιπολούσαν αναζητώντας τον καρχαρία.
Έκτοτε, όμως, δεν υπήρξαν θεάσεις του. Για την ακρίβεια υπάρχει μόνο μία αναφορά για ένα κήτος μήκους 15 μέτρων (!) σύμφωνα με τις εφημερίδες, κάπου κοντά στην Λευκάδα, «το οποίον υποτίθεται ότι κατεβρόχθισεν εις Κέρκυραν την νεάνιδα Βάντα Πιέρρη», όπως έγραφαν χαρακτηριστικά. Ορισμένοι παλιοί Κερκυραίοι επιμένουν πάντως πως τον καρχαρία τον εξουδετέρωσε τελικά ο καπετάν-Μπονέτης με το γρι-γρι του, έχοντας δέσει σε ένα βαρέλι αγκίστρι με κρέατα.
Προφανώς αυτό το κομμάτι της ιστορίας αμφισβητείται έντονα, όπως και διάφορες λεπτομέρειές της. Εκείνο που δεν χωράει αμφιβολία είναι ότι το περιστατικό συνέβη. Κι ένα 16χρονο κορίτσι έχασε την ζωή του από επίθεση καρχαρία… Στο κενοτάφιό της στο Καθολικό νεκροταφείο έβαλαν μέσα την κοτσίδα των μαλλιών της αφού μόλις είχε κουρευτεί. Ήταν το μοναδικό δικό της κομμάτι που είχε απομείνει…