Το 2004 αποτελεί μία χρονιά που ξυπνά ευχάριστες αναμνήσεις στους Έλληνες, αφού κατά κύριο λόγο έχει συνδεθεί με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο ποδόσφαιρο και τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Δυστυχώς, ακόμα κι αυτό το έτος με τις πρωτοφανείς ιδιαιτερότητες, επεφύλασσε ένα τραγικό συμβάν αθλητικής απόχρωσης. Αυτή ήταν η Ελένη Ιωάννου και η ιστορία της.
Στις 7 Αυγούστου 2004, μόλις έξι ημέρες πριν από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, η φίλαθλη κοινή γνώμη (και όχι μόνο) συγκλονίζεται στο άκουσμα της είδησης ότι μία νεαρή τζουντόκα χαροπαλεύει.
Η Ιωάννου, ηλικίας μόλις 20 ετών, είχε πηδήξει τα ξημερώματα από τον 3ο όροφο πολυκατοικίας στον Περισσό. Είχε προηγηθεί ακόμη ένας καβγάς με τον φίλο της Γιώργο Χρυσοστομίδη. Τα ρεπορτάζ της εποχής ανέφεραν ότι τη χαστούκισε, εκείνη ανταπέδωσε και εν συνεχεία έκανε τη βουτιά θανάτου.
Με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και πολλαπλά κατάγματα, η πρωταθλήτρια του ΟΦΤ Νέας Φιλαδελφείας έδινε μάχη, διασωληνωμένη, στη ΜΕΘ του Ερυθρού Σταυρού.
«Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, όπου της χορηγήθηκαν 11 μονάδες αίμα. Η κατάστασή της είναι κρίσιμη, αλλά σταθερή», είπε μεταξύ άλλων ο Κώστας Μανδραγός, διευθυντής της ΜΕΘ.
Ο Γιώργος Μπουντάκης, προπονητής της Ιωάννου, έδωσε τη δική του εκδοχή: «Μια όμορφη κοπέλα που ήξερε τι ήθελε από τη ζωή της και αγαπούσε το τζούντο όσο τίποτε άλλο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαι βέβαιος ότι δεν θα έπεφτε ποτέ μόνη της, δεν θα αυτοκτονούσε».
Ο Βαγγέλης Σουφλέρης, γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας τζούντο, είπε από την πλευρά του: «Κάποιοι κάνουν λόγο για απόπειρα αυτοκτονίας ύστερα από τσακωμό, όμως κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι την έσπρωξε ο φίλος της. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη και νομίζω πως δεν είναι το ζητούμενο αυτές τις δύσκολες στιγμές. Οι πληροφορίες που έχουμε απ’ όλους που ήταν στην ομάδα είναι ότι η Ελένη είχε προβλήματα με τον φίλο της, τα οποία πάντως δεν δημιουργούσε η ίδια».
Με βαριά καρδιά αποδέχθηκε την πρόσκληση να πάρει τη θέση της μία άλλη Ελένη, η Πάτσιου, η οποία είχε ηττηθεί στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα από την Ιωάννου.
«Υπό διαφορετικές συνθήκες θα πετούσα από τη χαρά μου, όμως όχι και αυτήν τη στιγμή. Η Ελένη είναι φίλη μου και ξέρω ότι οι στιγμές που περνάει είναι πάρα πολύ κρίσιμες. Πήγα στο νοσοκομείο για να συμπαρασταθώ στους συγγενείς της», είχε δηλώσει μεταξύ άλλων.
Η ΕΛ.ΑΣ απέκλεισε την εγκληματική ενέργεια, αν και ο 24χρονος ζήλευε αφάνταστα, διότι έπρεπε η κοπέλα να φύγει από κοντά του και να εγκατασταθεί στο Ολυμπιακό Χωριό στις 12 Αυγούστου.
Δύο ημέρες μετά την κατάθεσή του στην Αστυνομία, ενώ δειπνούσε με τη γιαγιά του, της είπε «θέλω να πάω στην Ελένη».
Άφησε το τραπέζι και με τη φράση «Ελένη έρχομαι» πήδηξε από το ίδιο μπαλκόνι για να σκοτωθεί, αλλά ο οργανισμός του άντεξε στον Ευαγγελισμό, δεδομένου ότι οι βλάβες στο κεφάλι δεν ήταν σοβαρές.
Δυστυχώς, η Ελένη δεν τα κατάφερε. Ήταν μια κοπέλα μόλις 20 ετών που προετοιμαζόταν για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αντί, όμως, να παλέψει στο τατάμι, έδωσε μάχη προκειμένου να κρατηθεί ζωντανή.
Άφησε την τελευταία της πνοή στις 24 Αυγούστου 2004, δεκαεπτά ημέρες μετά τη μοιραία πτώση. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του ιατρικού προσωπικού και τις αλλεπάλληλες εγχειρήσεις, η νεαρή κατέληξε. Για το ελληνικό τζούντο, το 2004 δεν είχε χρυσό χρώμα, αλλά κατάμαυρο…
Η είδηση του θανάτου της στο BBC