Βρισκόμαστε στο 1963 και οι πρωταγωνιστές της ταινίας «Μικροί και μεγάλοι εν δράσει» ετοιμάζονται για την πρώτη μέρα των γυρισμάτων. Από κοινού, μαζί με παραγωγή και σκηνοθέτη και το υπόλοιπο συνεργείο, έχουν αποφασίσει ότι αυστηρώς στις 9 το πρωί θα πρέπει να είναι όλοι εκεί. Και όντως από τις 8.30 τόσο ο Λάμπρος Κωνσταντάρας όσο και ο Βασίλης Αυλωνίτης αποδεικνύονται παραπάνω από κύριοι στο ραντεβού τους.
Ωστόσο καθώς η ώρα περνά, λάμπει δια της απουσίας της η έτερη πρωταγωνίστρια και μεγάλο όνομα της εποχής, Μαίρη Αρώνη. Σταδιακά η υπομονή αρχίζει να εξαντλείται, με τον Βασίλη Αυλωνίτη να είναι ο πρώτος που εκφράζει ανοιχτά τη δυσαρέσκειά του και όσο περισσότερο περνάει η ώρα, τόσο πιο πολύ γκρινιάζει και… τρώγεται με τα ρούχα του. Γεγονός το οποίο φυσικά δεν περνά απαρατήρητο από τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, ο οποίος αποφασίζει επί τόπου να του σκαρώσει μια φάρσα.
Το… υποτιθέμενο χειροφίλημα
«Κατάλαβες κύριε… Εμ αργεί και μας έχει εδώ στημένους, εμ θα πρέπει να της κάνουμε και χειροφίλημα», μονολογεί και… ξεφυσάει. Με αυτή την ατάκα έχει ρίξει ήδη το δόλωμα για τον Βασίλη Αυλωνίτη και με ένα λοξό βλέμμα, τσεκάρει κατά πόσο… τσίμπησε το υποψήφιο θύμα!
Συνειδητοποιεί ότι το… νερό έχει μπει στο αυλάκι ένα δευτερόλεπτο αργότερα, όταν ο συμπαθής συμπρωταγωνιστής του, ρωτά: «Τι χειροφίλημα;», με φάτσα που μαρτυρούσε περισσότερο αγριεμένο παρά απλά ξαφνιασμένο. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι το ρολόι πλέον έδειχνε 11 και το… συνεργείο συμπλήρωνε ένα γεμάτο δίωρο στο… περίμενε.
Τότε ήταν που ο Κωνσταντάρας αρχίζει να δένει το παραμύθι. Περιγράφει την Μαίρη Αρώνη ως περίπου ψηλομύτα, κατηγορώντας επί της ουσίας το γεγονός ότι, σε αντίθεση με αυτούς τους… λαϊκούς, εκείνη έχει σχέση με το ποιοτικό θέατρο και δεν συμμαζεύεται. Και για το τέλος αφήνει το… γλυκό.
«Έτσι είναι Βασίλη μου. Η κυρία Αρώνη είναι του Εθνικού Θεάτρου, παίζει στην Επίδαυρο, άρα θέλει χειροφίλημα»!
Φυσικά ο Βασίλης Αυλωνίτης ξεσπά ακόμη περισσότερο και εκνευρίζεται ακόμη πιο πολύ. Ξεκαθαρίζει, λοιπόν, δίχως να δέχεται κουβέντα ότι δεν πρόκειται να την υποδεχθεί έτσι.
«Δεν είσαι καλά ρε που θα τη χειροφιλήσω κιόλας που μ’ έχει στημένο από το πρωί. Δεσπότης είναι ή Μητροπολίτης;», αναρωτιέται.
Όλοι… μιλημένοι στο κόλπο
Κι αφού βλέπουν και οι υπόλοιποι ότι ο συνήθως αγαθός και πράος Αυλωνίτης «βράζει» στο… ζουμί του, με ένα νεύμα του Λάμπρου Κωνσταντάρα, μπαίνουν και αυτοί στο κόλπο. Ο ένας μετά τον άλλον πλησιάζουν τον αγαπημένο κωμικό και στην πραγματικότητα τον… κουρδίζουν, εκλιπαρώντας να μην υλοποιήσει την απειλή του και να φιλήσει το χέρι της Αρώνη. «Δεν γίνεται να μην το κάνεις! Έτσι το έχουν στο Εθνικό. Καλημέρα και χειροφίλημα» του λένε και επιπλέον υποστηρίζουν ότι αν δεν την καλωσορίσουν με αυτό τον τρόπο, η ηθοποιός ήταν ικανή να τους παρατήσει στα κρύα του λουτρού και να σηκωθεί να φύγει!
Ωστόσο ο Αυλωνίτης δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση να αλλάξει γνώμη. «Εγώ χειροφίλημα κομμένη. Αν δεν σας κάνω φωνάχτε άλλον. Άσε δηλαδή που θα τα ακούσει χύμα μόλις έρθει. Ποια νομίζει ότι είναι η μαντάμ;», φέρονται να είναι τα λόγια του, μέχρι τη στιγμή που όντως φτάνει η συνάδελφός του και όλοι πια περιμένουν την εξέλιξη και το αν θα υλοποιήσει την απειλή του.
Αλλαγή… πλεύσης
Πριν πάντως προλάβει να κάνει οτιδήποτε, η Μαίρη Αρώνη μπαίνει δυναμικά. Φουριόζα, αεικίνητη και με το δικό της μοναδικό στυλ, παρασέρνει τα πάντα με το μπρίο της. Καθόλου προσποιητά και δίχως καν να γνωρίζει τι είχε προηγηθεί τις προηγούμενες δύο ώρες, πλησιάζει πριν από οποιονδήποτε άλλον τον ίδιο τον ηθοποιό που λίγα λεπτά νωρίτερα απειλούσε θεούς και δαίμονες.
Με πλατύ και πηγαίο χαμόγελο, τον αγκαλιάζει σφιχτά και του εξομολογείται: «Βασίλη Αυλωνίτη! Δεν ξέρεις πόση είναι η χαρά μου που θα παίξω μαζί σου! Είσαι ο αγαπημένος μου, είσαι σπουδαίος κωμικός, είσαι μεγάλος ηθοποιός και αυτό ήταν πάντα το όνειρό μου. Να παίξω μια μέρα με τον Βασίλη Αυλωνίτη!».
Ο ηθοποιός με μιας αλλάζει το ύφος του καθώς πέρα από κάθε αμφιβολία κολακεύεται από τα λόγια της σπουδαίας συναδέλφου του. Με το γνωστό χαμόγελό του να έχει επιστρέψει στο πρόσωπό του, ανταποδίδει τις αβρότητες.
«Κυρία Μαιρούλα μου! Το χεράκι σου να σου φιλήσω. Δώσε μου το χεράκι σου, γιατί κι εγώ αυτό έλεγα τόση ώρα. Πότε θα έρθεις να σε γνωρίσω από κοντά…», της είπε, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι να μην μπορούν να συγκρατήσουν τα γέλια τους!
Για την ιστορία, η ταινία βγήκε έκοψε 327.419 εισιτήρια, ερχόμενη 7η σε σύνολο 92 ταινιών του 1963.
Με πληροφορίες από το βιβλίο του Γιώργου Λαζαρίδη: ΦΛΑΣ – ΜΠΑΚ, Μια Ζωή Σινεμά..