Μια ιστορία θλιβερή, μια ιστορία ηχηρής πτώσης. Θα σας γυρίσουμε στα άγρια χρόνια της οικονομικής κρίσης, τότε που το μόνο βέβαιο ήταν το αβέβαιο και κανείς δεν ήξερε τι του ξημερώνει, τη διαφορά έκανε το πόσο καλά προετοιμασμένος ήσουν για τη δύσκολη ώρα (που ήρθε). Κάποιες εταιρίες δεν είχαν φροντίσει να έχουν μαξιλαράκι ασφαλείας. Είτε υπερτίμησαν τις δυνάμεις τους, είτε υποτίμησαν την κατάσταση, είτε απλώς δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς σε περιβάλλον εξόχως δυσμενές, σημασία έχει πως σε τελική ανάλυση το κακό τους βρήκε απροετοίμαστους. Η περίπτωση της Neoset αυτό έρχεται να συνοψίσει.
Για κοντά 30 χρόνια, υπήρξε το απόλυτο σημείο αναφοράς στο χώρο του ελληνικού επίπλου, κατασκευής και εμπορίας. Τα προϊόντα της ήταν εξαιρετικής ποιότητας, απολάμβανε ρόλο ηγέτη στην αγορά, όριζε το περίγραμμα και τις καταστάσεις. Σχεδόν κάθε ελληνικό σπίτι είχε κάτι δικό της. Με πάνω από 100 καταστήματα σε όλη τη χώρα και σημαντικές επενδύσεις εκτός συνόρων – ως τη Νιγηρία και το Εκουαδόρ έφτανε η δράση της – το όνομα Neoset πρόβαλλε ως εγγύηση. Η εταιρία ανέλαβε και έργα στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως μεγάλο μέρος της επίπλωσης του Ολυμπιακού Χωριού.
Ειδικά το 2007, το μέλλον προδιαγραφόταν λαμπρό και ανέφελο. Με πωλήσεις ύψους 82 εκατ. ευρώ και καθαρά κέρδη κοντά στα 4 εκατ. ευρώ, η εταιρία έμοιαζε ακλόνητη. Τι δεν έδειχνε όμως αυτή η άνθιση των αριθμών; Αρχικά, πως από πίσω ερχόταν φοβερός ανταγωνισμός. Ξένες εταιρίες – τοτέμ του χώρου όπως κυρίως η IKEA και σε δεύτερο βαθμό, Leroy Merlin και Praktiker μπήκαν για τα καλά στην ελληνική αγορά, προσφέροντας πολύ πιο φτηνά έπιπλα. Η Neoset ενδεχομένως να είχε καταφέρει να απαντήσει σε αυτό, αντιπαραβάλλοντας την υψηλότερη ποιότητα, αν δεν ερχόταν η οικονομική κρίση. Η μίξη των δύο εχθρικών γι’ αυτήν παραγόντων ήταν too much για να το αντέξει.
Στις αρχές των 10’s, οι πωλήσεις είχαν μειωθεί κατά 50% και οι ετήσιες υποχρεώσεις ξεπερνούσαν τα 53 εκατομμύρια ευρώ. Οι απολύσεις ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και το εμβληματικό εργοστάσιο της εταιρίας, στα Βασιλικά Ευβοίας, έφτασε να λειτουργεί με 70 υπαλλήλους, όταν στα χρόνια της ακμής είχε παραπάνω από 400. Το 2011, η Neoset έκανε αίτηση για υπαγωγή στο άρθρο 99 ως μια ύστατη προσπάθεια διάσωσης. Όμως τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει το αναπόφευκτο. Η στρόφιγγα της χρηματοδότησης ήταν κλειστή ως επιλογή, ενώ η οικοδομική δραστηριότητα άγγιζε το μηδέν. Από πλευράς καταναλωτών, όσοι λίγοι ξόδευαν, το έκαναν για φτηνά προϊόντα – πού καιρός για «τρέλες».
Σε κανέναν συνεπώς δεν προκάλεσε έκπληξη η είδηση πως η άλλοτε κραταιά Neoset πτώχευσε επίσημα τον Μάρτιο του 2014. Αφήνοντας χρέη κοντά στα 70 εκατ. ευρώ προς τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και σε 1.014 εργαζόμενους. Το οικόπεδο του εργοστασίου της, κατασχέθηκε αμέσως. Σήμερα στέκει εγκαταλελειμμένο, σιωπηρός μάρτυρας μιας ιστορίας ανόδου που κατέληξε σε εκκωφαντική πτώση. Μιας ιστορίας που δυστυχώς συνοψίζει πολλά από όσα βίωσε η χώρα μας λόγω της οικονομικής κρίσης, όταν τα λουκέτα και η απόγνωση ήταν κανόνας εκεί έξω…
Όσοι πάντως είχαν αγοράσει έπιπλα από τη Neoset, και όπως είπαμε ήταν σχεδόν απ’ όλη την Ελλάδα, παίζει σοβαρά να διαβάζουν αυτό το κείμενο και να έχουν στο σπίτι τους μερικά κομμάτια με την υπογραφή της εταιρείας. Διατηρημένα σε εξαιρετική κατάσταση, αφού πραγματικά ποιοτικά δεν παίζονταν. Ο σκληρός ανταγωνισμός και η οικονομική κρίση όμως, «αποφάσισαν» διαφορετικά…