Αψέντι: Οι μύθοι για την «πράσινη νεράιδα»

Το θρυλικό ποτό που έχει οριακά θεωρηθεί ακόμα και ναρκωτικό συνοδεύεται από πολλές γοητευτικές αλήθειες και άλλους τόσους (ακόμα πιο γοητευτικούς) μύθους...

Το ονομάζουν «πράσινη νεράιδα» και γύρω από αυτό έχουν δημιουργηθεί πολλοί μύθοι. Πρόκειται άλλωστε για ένα ποτό με τεράστια περιεκτικότητα σε αλκοόλ, κάτι που για πολλούς το βγάζει έξω από την κατηγορία του τυπικού ποτού.

Ο λόγος για το αψέντι. Σήμα κατατεθέν των διανοούμενων και των ποιητών στην Ευρώπη κάποτε, αναγνωρισμένο οριακά ως ναρκωτικό και απαγορευμένο στο εμπόριο για πολλά χρόνια, το αψέντι μπορεί πλέον να βρίσκεται στην αγορά αλλά κουβαλάει ακόμα πολλούς μύθους γύρω του.

Δεν είναι αλήθεια πάντως ό,τι και αν έχει ειπωθεί για αυτό. Ακολουθούν τέσσερις χαρακτηριστικοί μύθοι.

Μύθος 1: Το αψέντι προκαλεί παραισθήσεις.

Φήμη που κάποτε είχε βγει όχι τόσο για να δυσφημίσει αλλά περισσότερο για να διαφημίσει το αψέντι σε συγκεκριμένους κύκλους. Στην πραγματικότητα, το αψέντι δεν προκαλεί καμία παραίσθηση και αποτελεί απλά ένα πολύ βαρύ ποτό.

Αν πιεις πολύ, τηρουμένων των αναλογιών, αυτά που θα σου προκαλέσει δεν διαφέρουν από αυτά που θα σου προκαλέσουν τα υπόλοιπα αλκοολούχα ποτά αν πιεις πολύ. Αυτή η φήμη πάντως υπήρξε ο βασικός λόγος που το αψέντι ήταν παράνομο κάποτε.

Μύθος 2: Σερβίρεται με ένα φλεγόμενο κύβο ζάχαρης.

Υπάρχουν δυο τρόποι σερβιρίσματος για το αψέντι. Ο ένας είναι να προσθέσεις μερικές σταγόνες νερού απευθείας στο ποτήρι με το ποτό.

Ο άλλος να ακουμπήσεις στο χείλος του ποτηριού το ειδικό τρυπητό κουτάλι, πάνω σε αυτό έναν κύβο ζάχαρης και στη συνέχεια να ρίξεις μερικές σταγόνες νερού στον κύβο που περνάει μέσα από αυτόν στο ποτό. Το αψέντι γαλακτώνει με την προσθήκη του νερού αν είναι καλής ποιότητας. Αν δεν είναι καλής ποιότητας, όχι. Περίπου στις αρχές των ’90s, προκειμένου να συσκοτιστεί αυτός ο βασικός κανόνας, ορισμένοι απατεώνες, προκειμένου να αποσπάσουν την προσοχή ώστε να μην παρατηρήσουν οι πελάτες ότι το ποτό όταν πέφτει το νερό δεν γαλακτώνει, έβρεχαν τη ζάχαρη με οινόπνευμα και της έβαζαν φωτιά. Αυτή η μέθοδος όμως δεν αποτέλεσε ποτέ αληθινό τρόπο σερβιρίσματος.

Μύθος 3: Το αψέντι είναι τσέχικης καταγωγής.

Τουριστικό τρικ της Τσεχίας που είχε τεράστια επιτυχία αλλά δεν υπήρξε ποτέ βασισμένο σε κάποια αλήθεια. Στην πραγματικότητα, οι Τσέχοι απλά είχαν φτιάξει ένα πράσινο υγρό, το εμφιάλωσαν και του έβαλαν μια ετικέτα που έγραφε «αψέντι».

Αυτό έγινε γύρω στις αρχές των ’90s και από τότε κρατάει αυτή η φήμη. Η αλήθεια είναι το αψέντι κατάγεται από την Ελβετία και ξεκινάει περίπου στις αρχές του 19ου αιώνα.

Μύθος 4: Το χειρότερο αψέντι είναι το αμερικάνικο

Μύθος που προέκυψε και γαλουχήθηκε εξαιτίας ενός ιδιότυπου αντι-αμερικανισμού, το αψέντι, ως πολιτιστικό προϊόν της ευρωπαϊκής κουλτούρας, θεωρήθηκε από πολλούς ως ασύμβατο με τις ΗΠΑ και άρα επεκτάθηκε ο μύθος ότι το χειρότερο αψέντι είναι το αμερικάνικο.

Η αλήθεια είναι ότι το αμερικάνικο αψέντι είναι πολύ καλής ποιότητας σε αντίθεση με ορισμένα ευρωπαϊκά αψέντια που είναι πραγματικά κάκιστης ποιότητας.