Ο Έλμερ ΜακΚάρντι γεννήθηκε το 1880 στο Μέιν. Για 30 χρόνια περιφερόταν χωρίς σκοπό, μέχρι το 1910 που κατατάχθηκε στον στρατό. Το πιο ηρωικό πράγμα που έκανε στη θητεία του ήταν να ασχοληθεί με τις εκρήξεις που προκαλεί η νιτρογλυκερίνη κι έτσι -όταν τα παράτησε- φυσικό ήταν να εκμεταλλευτεί τις γνώσεις του και να επιχειρήσει να ακολουθήσει «καριέρα» κλέφτη, με ειδίκευση στις παραβιάσεις χρηματοκιβωτίων που βρίσκονται σε τρένα.
Η πρώτη του απόπειρα έγινε σ’ ένα χρηματοκιβώτιο τρένου της Pacific Express Company. Το πρόβλημα ήταν ότι η ποσότητα νιτρογλυκερίνης που χρησιμοποίησε ήταν υπερβολική, με αποτέλεσμα, μαζί με την πόρτα του χρηματοκιβωτίου, να ανοίξει τρύπα και στο βαγόνι, με αποτέλεσμα $4000 σε ασημένια νομίσματα να ρευστοποιηθούν και να κολλήσουν σε τοίχο και πάτωμα. Ο ΜακΚάρντι και οι συνεργοί του πρόλαβαν να ξεκολλήσουν μόλις τα $450 απ’ αυτά με λοστό, πριν αναγκαστούν να την κάνουν άρον-άρον για να μην τους πιάσουν.
Μετά από αυτή την αποτυχία, οι συνεργάτες του τον εγκατέλειψαν. Απτόητος αυτός, βρήκε άλλους και στις 7 Οκτωβρίου 1911 επιχείρησαν να ληστέψουν την αμαξοστοιχία με τον αριθμό 23, της εταιρίας ΜΚΤ. Για κακή τους τύχη η αστυνομία έφτασε γρήγορα στον τόπο του συμβάντος. Μετά από μία ώρα ανταλλαγής πυροβολισμών, ο Έλμερ ΜακΚάρντι έπεφτε νεκρός.
Κάπου εδώ, αρχίζει το πανηγύρι. Το πτώμα του ΜακΚάρντι μεταφέρθηκε σε γραφείο τελετών στην Οκλαχόμα, αλλά ουδείς εμφανίστηκε να το αναζητήσει. Μετά από λίγο καιρό λοιπόν, ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να το βαλσαμώσει και να το βάλει στη βιτρίνα -συνήθης πρακτική της εποχής- όπου και παρέμεινε για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Το 1916, εμφανίζεται ξαφνικά στο γραφείο ένας εκπρόσωπος της Great Patterson Shows ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι συγγενής και παίρνει το πτώμα «για να του κάνει την κηδεία που του πρέπει». Στην πραγματικότητα, ο μουμιοποιημένος πλέον (λόγω χρήσης υπερβολικής ποσότητας αρσενικού στο βαλσάμωμα) Έλμερ γίνεται έκθεμα με τίτλο «ο εγκληματίας της Οκλαχόμα» και από εκεί ξεκινάει η Οδύσσεια του πτώματος, που κράτησε 61 χρόνια.
Τις δεκαετίες ’30 και ’40, για παράδειγμα, το πτώμα του ΜακΚάρντι εκτιθόταν στο «Μουσείο Εγκλήματος» του πρώην αστυνομικού Λούις Σόνι, στο Λος Άντζελες. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, σταδιακά ξεχάστηκε ότι πρόκειται για πραγματική μούμια, με αποτέλεσμα το 1971 να πωληθεί ως «μανεκέν» σε μουσείο κέρινων ομοιωμάτων.
Τον Δεκέμβριο του 1976, στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια, γίνονταν γυρίσματα για το τηλεοπτικό σόου The Six Million Dollar Man, όταν ένα μέλος του συνεργείου έσπασε κατά λάθος το χέρι αυτού που μέχρι τότε νόμιζαν ότι ήταν απλώς ένα πορτοκαλί κέρινο ομοίωμα. Όταν κάτω από το σπασμένο χέρι εμφανίστηκε ανθρώπινο κόκκαλο, ήταν ώρα να έρθει ο ιατροδικαστής.
Όταν ο Τόμας Νογκούτσι άνοιξε το στόμα της μούμιας, ψάχνοντας για περαιτέρω στοιχεία, βρήκε μέσα ένα κέρμα του 1924 κι ένα εισιτήριο από το «Μουσείο Εγκλήματος» του Σόνι. Ταιριάζοντας τα στοιχεία αυτά με δημοσιεύματα των εφημερίδων της εποχής, οι αρχές κατάφεραν να αναγνωρίσουν ότι το πτώμα ανήκε στον Έλμερ ΜακΚάρντι -και η ιστορία του να γίνει πλέον γνωστή μέσω των ΜΜΕ.
Τον Απρίλιο του 1977 ο πολυταξιδεμένος Έλμερ ΜακΚάρντι θάφτηκε επιτέλους κανονικά σε νεκροταφείο της περιοχής Γκάθρι, στην Οκλαχόμα. Για να είναι μάλιστα σίγουρος ότι το -διάσημο πια- πτώμα δεν θα ξεθαφτεί εκ νέου από επιτήδειους οι οποίοι θα το χρησιμοποιήσουν ως αντικείμενο εκμετάλλευσης, ο τοπικός γιατρός διέταξε να ρίξουν και δυο κυβικά μέτρα τσιμέντο πάνω από το φέρετρο, πριν ο τάφος κλείσει οριστικά.