22 Δεκεμβρίου του 1985. Τα πάμπλουτα αδέρφια Ρίτσαρντ και Έλεν Τόμας, 58 και 56 ετών, βρίσκονται νεκρά στην τριώροφη αγροικία τους στο Scoveston Park της Ουαλίας, κοντά στο Little Haven. Έχουν πυροβοληθεί με κυνηγετική καραμπίνα.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική γνωμάτευση, εκείνη πέθανε ακαριαία από σφαίρα στο κεφάλι, ενώ ο θάνατος εκείνου ήταν αργός και βασανιστικός από τις σφαίρες που βρήκαν στόχο στο στομάχι του. Κίνητρο, η ληστεία. Η φάρμα τους τυλίχτηκε στις φλόγες αμέσως μετά τον θάνατό τους. Λίγη παραφίνη και ένα σπίρτο ήταν αρκετά για την απόλυτη καταστροφή.
29 Ιουνίου του 1989. Ο Πίτερ και η Γκουέντα Ντίξον, 51 και 52 ετών, βρίσκονται νεκροί από πυροβολισμούς στο πρόσωπο, με δεμένα τα χέρια τους στην πλάτη, σε ένα γνώριμο σε εκείνους μονοπάτι του Pembrokeshire της Ουαλίας, κοντά στο Little Have .
Τους έχουν ληστέψει, ενώ η γυναίκα έχει βιαστεί πριν ή μετά θάνατον. Τα τελευταία 15 χρόνια το ζευγάρι απολάμβανε στο μέρος αυτό τις καλοκαιρινές τους διακοπές.
Οι Τόμας
Τέσσερα θύματα, δύο διαφορετικές υποθέσεις που, όμως, συνδέονταν. Οι θάνατοι αυτοί παρουσίασαν σημαντικές ομοιότητες. Ο δολοφόνος ήταν ο ίδιος. Και η Βρετανία κλήθηκε να αντιμετωπίσει έναν από τους πιο βίαιους ψυχοπαθείς εγκληματίες που –δυστυχώς- θα συνέχιζε να κυκλοφορεί ανάμεσά τους για πολλά χρόνια ακόμα.
Οι Ντίξονς
Και το όνομα αυτού; Τζον Κούπερ. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 αποτέλεσε έναν από τους βασικούς υπόπτους των δύο αυτών διπλών δολοφονιών, χωρίς ωστόσο να έχουν βρεθεί αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του. Το καλύτερο αποδεικτικό το «χάρισε» ο ίδιος στην αστυνομία, μόνο που… το δώρο «παρελήφθη» αρκετά χρόνια αργότερα.
Ο εν αποστρατεία Αστυνομικός Διευθυντής Στιβ Γουίλκινς έμελλε να λύσει το μυστήριο των διπλών δολοφονιών που συντάραξαν τη Βρετανία, χρόνια μετά όντας αποφασισμένος να κλείσει δια παντός την υπόθεση. Ο ίδιος είχε ενημερωθεί πως Κούπερ είχε συμμετάσχει στο παρελθόν -την εποχή που έλαβαν χώρα οι φόνοι-, στο γνωστό τηλεπαιχνίδι «Bullseye». Το μόνο που έμενε ήταν να βρει ένα στοιχείο που θα τον συνέδεε με τα θύματά του.
Η βοήθεια θα ερχόταν τελικά από τον δημοσιογράφο Τζόναθαν Χιλ, ο οποίος εργαζόταν στο κανάλι που προβαλλόταν χρόνια πριν το εν λόγω τηλεπαιχνίδι. Μετά από μερόνυχτα ερευνών, ένας βιβλιοθηκάριος κατάφερε τελικά να εντοπίσει το επεισόδιο στο οποίο ο ύποπτός τους είχε εμφανιστεί, το 1989. Ήταν Φεβρουάριος του 2009, 20 χρόνια μετά τη δεύτερη διπλή ανθρωποκτονία.
«Δε μπορούσα να πιστέψω αυτό που άκουγα στην άλλη άκρη της γραμμής», θα έλεγε αργότερο ο Γουίλκινς. «Ο Χιλ μου είπε πως το επεισόδιο είχε γυριστεί στις 28 Μαΐου του 1989, έναν μήνα ακριβώς πριν τη δολοφονία των Ντίξον», συνέχισε.
Χρειάστηκαν μόνο μερικά λεπτά προβολής του επεισοδίου για να διαπιστώσει πως το κομμάτι που έλειπε από το παζλ των αποτρόπαιων εγκλημάτων του Pembrokeshire βρισκόταν μπροστά στα μάτια του!
O παρουσιαστής Τζιμ Μπόουεν είχε καταφέρει να «παγιδεύσει» τον δολοφόνο πριν καν αυτός δολοφονήσει τα θύματά του. Ο ίδιος και οι παίκτες είχαν καταγραφεί να συζητούν για τη ζωή και τα χόμπι τους με τον Τζιμ να λέει απευθυνόμενος στον αιμοσταγή δολοφόνο:
– Όλο και κάποιο ασυνήθιστο χόμπι θα έχεις, έτσι Τζον;
– Φυσικά! Το scuba diving.
– Το Pembrokeshire είναι ιδανικό μέρος γι’ αυτό.
– Πράγματι. Έχει βαθιά νερά για να κολυμπήσει κανείς και πολλά άλλα.
Ο Κούπερ είχε παραδεχτεί στη βρετανική τηλεόραση ότι είχε πολύ καλή γνώση της περιοχής όπου βρέθηκαν άγρια δολοφονημένοι οι Ντίξον.
Και αυτό θα ήταν μόνο η αρχή. Ο Κούπερ έχασε στις βολές από τη γυναίκα αντίπαλό του κάτι που δεν του άρεσε καθόλου. Και παρότι προσπάθησε να κρύψει την οργή του πίσω από ένα αινιγματικό χαμόγελο, το βλέμμα του τα είχε πει όλα…
Η ήττα αυτή θα κατάφερνε να τον προστατέψει από την καταδίκη του. Αλλά η τύχη είχε άλλα σχέδια. Μόλις η αντίπαλός του αρνήθηκε να ποντάρει όλα της τα κέρδη για την τελική βολή μέσω της οποίας θα διεκδικούσε το μεγάλο έπαθλο, ο διαβόητος κακοποιός είχε την ευκαιρία να επιστρέψει στο παιχνίδι. Και εκεί ακριβώς βρέθηκε το στοιχείο που θα τον έκλεινε για πάντα στη φυλακή: Το πλάνο – κλειδί κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να κεντράρει τα βελάκια του στον στόχο.
Οι αναλυτές «πάγωσαν» την εικόνα και ήρθαν αντιμέτωποι με μια αλήθεια που περίμεναν να βγει στο φως εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο δολοφόνος που έψαχνα βρισκόταν μπροστά τους.
Για κακή τύχη του Κούπερ, οι Αρχές είχαν στην κατοχή τους το σκίτσο του υπόπτου τον δολοφονιών που ο εξειδικευμένος αναλυτής – σκιτσογράφος είχε σχεδιάσει τότε για την υπόθεση. Η φυσική κατάσταση, τα μάτια, τα μαλλιά και όλα τα βασικά χαρακτηριστικά του ταίριαζαν με αυτά του άνδρα στο σκίτσο.
Η ταύτιση, μάλιστα, ήταν τόσο μεγάλη που μέχρι και οι ντετέκτιβς απόρησαν με το πόσο μέσα είχε πέσει ο σκιτσογράφος.
Για πρώτη φορά, η αστυνομία είχε μπροστά της την εικόνα του υπόπτου τη χρονική περίοδο που έλαβαν χώρα οι φόνοι. Το βίντεο του «Bullseye» τους έδωσε το πιο χειροπιαστό αποδεικτικό στοιχείο για την ενοχή του. Τη στιγμή μάλιστα που τα εγκληματολογικά εργαστήρια γνώριζαν τη νέα εποχή τους… Η σύλληψή του ήταν πλέον εφικτή.
Τον Μάιο του 2011 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τους φόνους των Τόμας και Ντίξον, με το όπλο του να έχει βρεθεί θαμμένο στον κήπο του μέσα σε μία πλαστική σακούλα.
Η φυλακή, πάντως, δε θα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία για εκείνον. Το 1998 είχε καταδικαστεί σε 14 χρόνια φυλάκισης για διαρρήξεις και ληστείες, καταφέρνοντας τελικά να αποφυλακιστεί στα 10 χρόνια. Τον Ιανουάριο του 2009 πέρασε την πόρτα των φυλακών μόνο και μόνο για να συλληφθεί ξανά τρεις μήνες αργότερα για τους φόνους του Pembrokeshire.
Η έφεσή του δεν έγινε ποτέ δεκτή. Ο άνθρωπος που έμεινε στα πρακτικά με τις κωδικές ονομασίες «The Bullseye Killer», «The Wildman» και «The Game Show Killer» δε θα βγει ποτέ από τη φυλακή.
Και όλα αυτά για τη συμμετοχή του σε ένα παιχνίδι από την οποία δεν κέρδισε ούτε μία λίρα…