Η περιοδεία μιας παρέας ταλαντούχων μουσικών για συναυλίες κινδυνεύει να αναβληθεί επ’ αόριστο. Κάποιοι από αυτούς έχουν «γονατίσει» από το κρυολόγημα, αλλά ξέρουν καλά ότι το τουρ μόνο καλό μπορεί να κάνει στην καριέρα τους. Στο λεωφορείο που τους μεταφέρει χαλάει ο κλιματισμός, πράγμα που κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Ένας από τους καλλιτέχνες κλείνει ένα μικρό αεροπλάνο, αποφασισμένος να μην ρισκάρει περισσότερο. Το μόνο πρόβλημα είναι πως το αεροσκάφος χωρά μόνο δύο επιβάτες ακόμη. Μετά από συνεννόηση και διαπραγματεύσεις ο Μπάντι Χόλι, ο Ρίτσι Βάλενς και ο Μπιγκ Μπόπερ Ρίτσαρντσον επιβιβάζονται. Ο πρώτος λέει για πλάκα σε όσους μένουν πίσω «ελπίζω να ξεπαγιάσετε στο παλιολεωφορείο». «Μακάρι να πέσει το κωλοαεροπλάνο σας» ήταν η απάντηση που έλαβε, στο ίδιο ύφος. Ήταν 3 Φεβρουαρίου του 1959 και έμεινε στην ιστορία ως «η μέρα που πέθανε η μουσική», αφού το σκάφος συνετρίβη λίγο μετά την απογείωσή του.
Το Who is who των επιβαινόντων
Πολλοί λένε πως η αφετηρία των συμπτωματικών γεγονότων που οδήγησαν στην πρωτοφανή για τα μέχρι τότε μουσικά χρονικά τραγωδία ήταν η φιλοδοξία του Μπάντι Χόλι. Αν και δεν είχε κλείσει καν τα 23, είχε προλάβει να αλλάξει 2-3 μάνατζερ, να συνεργαστεί με αντίστοιχα συγκροτήματα και να κάνει τουρ σε Ευρώπη και Αυστραλία. Ανικανοποίητος και ακούραστος, έψαχνε τρόπους για να φτάσει η δουλειά του σε περισσότερο κόσμο. Έτσι, αποφασίζει να ενώσει μερικούς από τους καλύτερους νέους μουσικούς της γενιάς του για άλλη μία τουρνέ.
Μαζί του στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ έρχεται ο Ρίτσι Βάλενς. Ένα μουσικό φαινόμενο που ήρθε στον κόσμο ως Ρίτσαρντ Στίβεν Βαλανθουέλα, αυτοδίδακτος τραγουδιστής και κιθαρίστας. Πριν καν κλείσει τα 17 παράτησε το σχολείο κι ανάγκασε τους μάνατζερ να ασχοληθούν με την περίπτωσή του. Εκείνοι με τη σειρά τους, του ζήτησαν να κάνει πιο εμπορικό και πιασάρικο το όνομά του. Όπως κι έγινε. Έχοντας υπογράψει συμβόλαιο με εταιρεία μόλις πριν από 7 μήνες (δεν πρόλαβε καν να ηχογραφήσει άλμπουμ), εκτινάχθηκε στο νούμερο 1 με το single La Bamba, μετατρέποντας ένα φολκ μεξικάνικο τραγούδι σε έναν από τους πρώτους λάτιν ύμνους της εποχής.
Ο Μπιγκ Μπόπερ ήταν ο πιο μεγάλος σε ηλικία, αλλά και πιο πληθωρικός ως μουσικός. Συνήθως πίσω από τα φώτα, έγραψε πολλά κομμάτια για άλλους τραγουδιστές. Παράλληλα ασχολήθηκε με την παραγωγή, με το ραδιόφωνο, την κιθάρα. Το 1958, ένα από τα τραγούδια που κράτησε για να ερμηνεύσει ο ίδιος αποδείχτηκε το εισιτήριό του για τη δόξα. Κυκλοφόρησε με τον τίτλο Chantilly Lace, έμεινε στο top-40 για 22 εβδομάδες και τον έφερε -επιτέλους- στο προσκήνιο.
Η κολασμένη τουρνέ
Παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για νέους και διάσημους μουσικούς, η διοργάνωση του τουρ δεν ήταν ανάλογων στάνταρντς. Σύντομα μεταξύ τους αποκαλούσαν το… φιάσκο «η κολασμένη τουρνέ». Στην πραγματικότητα έπαιζαν οπουδήποτε χωρίς κάποιο ακριβές πλάνο, ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν και τον βαρύ χειμώνα της Μινεσότα, του Μίσιγκαν ή του Γουϊσκόνσιν. Όταν προέκυψε «αρπαχτή» σε μια κενή ημερομηνία, απάντησαν θετικά. Παρά το γεγονός ότι η μισή μπάντα ήταν ήδη με γρίπη. Η πρωτοβουλία ήταν του Μπάντι Χόλι, αλλά το μόνο διαθέσιμο αεροπλάνο χωρούσε 3 -συνολικά- επιβάτες. Όταν ο Ρίτσι Βάλενς και ο Μπιγκ Μπόπερ έπαιρναν τις θέσεις τους δίπλα τους, σφράγιζαν τη μοίρα τους χωρίς να το ξέρουν.
Μόλις είχε ολοκληρωθεί η συναυλία τους στο Μέισον της Αϊόβα. Το μονοκινητήριο αεροσκάφος τύπου Bonanza απογειώθηκε, ανέβηκε στα 800 πόδια, αλλά πέντε λεπτά αργότερα κανείς δεν απαντούσε στον πύργο ελέγχου. Νωρίς το επόμενο πρωί βρέθηκαν τα συντρίμμια του αεροσκάφους και τα πτώματα των επιβαινόντων. Μεταξύ αυτών κι εκείνο του πιλότου.
Το πόρισμα
Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός βυθίζοντας στη θλίψη τον κόσμο της μουσικής και όχι μόνο. Πιο τραγική από όλες αποδείχτηκε η ιστορία του Μπάντι Χόλι. Η γυναίκα του, με την οποία είχε παντρευτεί λίγους μήνες πριν, ήταν έγκυος. Στο άκουσμα του κακού μαντάτου κατέρρευσε και μερικές μέρες μετά έχασε το παιδί τους…
Αν και ο καιρός δεν ήταν ιδιαίτερα καλός, σύντομα οι έρευνες των αρχών για τα αίτια του δυστυχήματος δεν επικεντρώθηκαν σε αυτόν ούτε σε κάποιο μηχανικό πρόβλημα. Άλλωστε ο πιλότος δεν είχε αναφέρει τίποτα σχετικό στον πύργο ελέγχου. Η έρευνα έδειξε πως ο Ρότζερ Πάτερσον στα 22 χρόνια του είχε εμπειρία 711 ωρών πτήσεων, με τις 122 εξ αυτών να είναι στο συγκεκριμένο τύπο Bonanza. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες δεν είχε επαρκή τριβή και εξοικείωση σε πτήσεις που απαιτούσαν πλήρης έλεγχος των οργάνων. Παράλληλα, ευθύνες αποδόθηκαν και στο προσωπικό εδάφους που δεν είχε παράσχει επαρκή πληροφόρηση για τις καιρικές συνθήκες που θα αντιμετώπιζε.
Η ζωή συνεχίζεται χωρίς αυτούς
Από το 1979 και μετά στον τόπο του δυστυχήματος γίνεται το πιο… rock ‘n roll μνημόσυνο για τα θύματα. Πολλοί φανς της μουσικής τους μαζεύονται εκεί για να τιμήσουν τη μνήμη τριών νεαρών που έδειχναν να έχουν όλα τα προσόντα για να μείνουν στην ιστορία. Σε μια εποχή που το rock μετασχηματιζόταν κι ετοιμαζόταν για την απόλυτη επικράτησή του στα 60’ s, οι Μπάντι Χόλι, Ρίτσι Βάλενς και Μπιγκ Μπόπερ έμοιαζαν να «προφητεύουν» (όπως και πολλοί άλλοι την ίδια περίοδο) το αύριο που ερχόταν.
Δυστυχώς, όμως, μια μέρα σαν αυτή οι φωνές τους σώπασαν για πάντα. Όπως τραγούδησε και ο Ντον ΜακΛιν στο American Pie, ήταν η «μέρα που πέθανε η μουσική» και το ημερολόγιο γι’ αυτούς έμεινε σταματημένο στην καταραμένη ημερομηνία 3 Φεβρουαρίου.