Σε ένα νησί που βρίσκεται διαρκώς σε μια καλοκαιρινή κατάσταση είναι λογικό οι άνθρωποι να είναι εξοικειωμένοι με τη ζωή σε καλύβες από άχυρα και να περνούν τα περισσότερα βράδια τους μαζεμένοι σε υπαίθριους χώρους. Κάποια βράδια του χρόνου είναι διαφορετικά από τα άλλα. Δυνατές ιαχές πολέμου, ήχοι από τύμπανα που χτυπούν και φώτα από δάδες που καίνε γεμίζουν την ατμόσφαιρα. Όχι, δεν είναι κάποιο γλέντι που γίνεται. Ούτε κάποια επίθεση από μη ντόπιους. Είναι ένα φαινόμενο μεταφυσικό που θυμίζει έντονα τους Δροσουλίτες της Κρήτης. Μόνο που στη Χαβάη έχουν το όνομα Huaka’i pō και είναι πιο αιμοσταγείς από την δική μας εκδοχή.
Οι περίφημοι Πολεμιστές που Διαβαίνουν τη Νύχτα, οι Huaka’i pō (στη γλώσσα των Χαβανέζων σημαίνει Λευκοί Λύκοι), αφήνουν μια φορά το χρόνο τους τάφους τους και γυρίζουν τα εδάφη της Χαβάης και στήνουν ξανά την αύρα προστασίας απέναντι στους εχθρούς. Είναι ένα αρχαίο τελετουργικό που έκαναν και κάνουν όλοι οι πολεμιστές του νησιού, με σκοπό και να δείξουν την αφοσίωση στην γη τους, αλλά και να τιμήσουν τους 3 Θεούς τους.
Ο Kane, ο Ku και ο Lono είναι οι 3 μεγάλοι θεοί τους. Ο Kane είναι ο μεγαλύτερος απ΄όλους. Ο Θεός της δημιουργίας. Η κατοικία του βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο και εκείνος είναι που έφτιαξε τον κόσμο. Εκείνος που έβαλε τα δάση και τους ποταμούς, εκείνος που μεταφέρει τις ψυχές στα πράσινα λιβάδια όταν πεθαίνουν. Οι Huaka’i pō είναι οι απεσταλμένοι του.
Όχι ένας προαιώνιος στρατός. Άνθρωποι που υπήρξαν κάποτε, πολέμησαν και πέθαναν. Και πλέον προστατεύουν την οικία του Kane. Κάθε 27ο βράδυ μετά την πανσέληνο οι Huaka’i pō σηκώνονται και ξεκινούν την διάβαση τους σε συγκεκριμένα σημεία. Στο Οάχου, στην κοιλάδα του Μανόα, το μονοπάτι Παλί, τα βουνά Κουλάου, τον κόλπο Λα Περούζ, την περιοχή Καπαλάμα και την ακτή Λέε.
Μιας και το συγκεκριμένο βράδυ της καθόδου τους στα εγκόσμια είναι από τα πιο ιερά στην κουλτούρα του λαού της Χαβάης, οι Πολεμιστές κάνουν το τελετουργικό τους σε κάθε ένα απ΄αυτά τα σημεία. Το τελετουργικό ξεκινάει με μια ιαχή που αρχίζει από τον άλλο κόσμο. Λίγο πριν βγουν από τους τύμβους τους, ουρλιαχτά σκίζουν τη νύχτα. Είναι η προειδοποίηση που δίνουν στους ανθρώπους για να κλειστούν στα σπίτια τους και να προστατευτούν.
Βλέπετε, σε αντίθεση με τους Δροσουλίτες, οι Huaka’i pō δεν αστειεύονται. Οποιοσδήποτε βρεθεί στον διάβα τους θανατώνεται. Επειδή όσο ήταν εν ζωή έδρασαν ως επί το πλείστον ενάντια σε κονκισταδόρους και λοιπούς κατακτητές, στην άυλη κατάσταση δεν αναγνωρίζουν συντοπίτη από ξένο καταπατητή. Ο θάνατος είναι η απάντηση τους.
Έτσι, όλοι οι συνετοί Χαβανέζοι κλείνονται στα σπίτια τους. Ή ακόμα καλύτερα αποχωρούν από τον τόπο τους για ένα βράδυ και αποφεύγουν τα μονοπάτια της πορείας των πολεμιστών. Αν παρ΄ελπίδα δεν έχουν ακούσει τις φωνές ή τα τύμπανα, ή δεν έχουν δει τις φωτιές, τότε δύο πράγματα θα συμβούν.
Ή θα τους σκοτώσουν ή θα τους αφήσουν να ζήσουν. Για να συμβεί το δεύτερο θα πρέπει να κάνουν ένα συγκεκριμένο πράγμα. Η λαϊκή προτροπή λέει ότι αν γονατίσεις στο έδαφος και έχεις το κεφάλι στραμμένο προς το χώμα, οι πολεμιστές το αντιλαμβάνονται ως ένδειξη σεβασμού. Οπότε δεν σε σκοτώνουν. Κατά 99%. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα αυτή η δοξασία να λαθεύει.
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να την σκαπουλάρεις είναι να βρίσκεται ανάμεσα στους νεκρούς κάποιος πρόγονος σου. Αν σκεφτούμε ότι τα συγκεκριμένα πνεύματα είναι πολλά και οι Χαβανέζοι δεν είναι κανένας λαός εκατομμυρίων, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είσαι τυχερός.
Εκτός από αυτές τις ιερές νύχτες, έχουν βρεθεί μαρτυρίες που λένε ότι οι Huaka’i pō περπάτησαν τον κόσμο των ζώντων και πρωί. Η ερμηνεία του λαού είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις οι πολεμιστές έχουν αφήσει τα όπλα τους και την πολεμική διάθεση. Η παρουσία τους υφίσταται γιατί συνοδεύουν κάποια συγγενή και άρτι νεκρή ψυχή προς την αιώνια κατοικία της.