Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1934 γεννήθηκε στη Ρώμη ένα κορίτσι που έμελλε να αποτελέσει το απόλυτο σύμβολο ομορφιάς- όχι μόνο σε ολόκληρη την Ιταλία αλλά και παγκοσμίως.
Ένα πλάσμα που έμελλε να μετεξελιχθεί στο υπέρτατο αντικείμενο του πόθου για άπειρους ανθρώπους ανά τον κόσμο. Ήταν εκείνη που ακόμα και στα 81 της χρόνια, το 2015 δηλαδή, είχε μια ομορφιά που έλαμπε: η Dolce & Gabbana την χρησιμοποίησε, ακόμα και στα βαθιά γεράματά της, ως βασικό της μοντέλο.
Το όνομα της: Σοφία Βιλάνι Τσικολόν.
Για τον περισσότερο κόσμο ήταν η «Σοφία Λόρεν». Μια ακριβοπληρωμένη και πασίγνωστη σταρ του σινεμά, μια γυναίκα με τόσο πολυτάραχη ζωή που ούτε δυο βιβλία δεν θα μπορούσαν να χωρέσουν τα βιώματά της. Από τη ζωή της πέρασαν πολλοί άντρες. Για την ακρίβεια θα έλεγε κανείς πως,αν υπάρχει κάτι που δεν στερήθηκε ποτέ η μεγάλη Ιταλίδα ηθοποιός, αυτό ήταν η αντρική παρουσία.
Κι όμως: κανένας άντρας δεν κατάφερε να την καπελώσει. Κανείς δεν κατάφερε να σχετικοποιήσει την λάμψη της, να κλέψει λίγο από τη δόξα της. Η Σοφία Λόρεν υπήρξε ό,τι πιο κοντινό μπορεί να φανταστεί κανείς σε βασίλισσα κατά τον 20ο αιώνα. Οι άπειροι άντρες που παρέλασαν από τη ζωή της προσκυνούσαν την ομορφιά της, αιχμαλωτίζονταν από αυτή. Και αν κάποιοι λίγοι είχαν την ευκαιρία να την κάνουν δική τους και επέλεξαν να την πετάξουν, εκείνη τους αντιμετώπιζε σαν κάτι εξωπραγματικό, σαν κάτι παράλογο.
«Αυτό το γουρούνι ήταν ελεύθερος να με παντρευτεί. Αντ’ αυτού, με παράτησε και παντρεύτηκε άλλη γυναίκα», είχε πει για την πρώτη σοβαρή σχέση της ζωής της και το μυαλό της δεν μπορούσε να χωρέσει πως ένας άντρας την παράτησε!
Ήταν εκτός λογικής, ποια ήταν εκείνη που μπόρεσε να την κερδίσει στην καρδιά ενός άντρα; Κι όμως, αυτό το πλάσμα που έμοιαζε λες και ήρθε από τον παράδεισο, στα πρώτα χρόνια της ζωής της δεν θεωρούταν ιδιαίτερα όμορφη!
Η νταντά της είχε πει χαρακτηριστικά πως η Σοφία «ήταν το πιο άσχημο παιδί που είχε δει στη ζωή της». Τα άλλα παιδιά στο σχολείο τη φώναζαν «οδοντογλυφίδα» και «όρθιο μπαστούνι». Αλλά όλα άλλαξαν περίπου στα 14, όταν και η μικρή Σοφία έγινε γυναίκα. «Εξελίχθηκε σε ευχαρίστηση και μόνο να περπατώ στους δρόμους. Ήταν σαν έσπασε το τσόφλι αβγού και να γεννήθηκα», θα πει η ίδια, χρόνια αργότερα, για εκείνη την περίοδο της ζωής της.
Η ομορφιά της θα ήταν το απόλυτο διαβατήριο για τον μαγικό κόσμο του σινεμά. Για την ακρίβεια, για τον κόσμο της showbiz. Η Σοφία ήταν πολύ έξυπνη έτσι ώστε να κατανοήσει πολύ νωρίς ότι για μια γυναίκα με τη δική της ομορφιά, το επάγγελμα της πορνείας δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο δυσάρεστο όσο για οποιαδήποτε άλλη γυναίκα: οι περισσότερες πόρνες είναι αναγκασμένες να υπομένουν τη σεξουαλική παρουσία του κάθε άντρα, όσο… χάλια και αποκρουστικός και αν είναι, απλά για τα λεφτά. Αλλά για μια γυναίκα όπως η Σοφία Λόρεν τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
Όχι απλά διάλεγε η ίδια με ποιον θα πάει, αλλά πληρωνόταν και από πάνω. Και μάλιστα, όχι με ψίχουλα. Η Σοφία Λόρεν ήταν η πιο «πόρνη πολυτελείας» της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Σε ελάχιστα χρόνια, τα παιδικά της χρόνια, τα μέσα στην πείνα και τη δυστυχία χρόνια, ήταν ένα μακρινό παρελθόν. Γυρνούσε στο χωριό της, όπου και μεγάλωσε μετά τη γέννησή της στη Ρώμη και το χωριό έλαμπε.
Οι φήμες λένε πως οι γυναίκες του χωριού μισούσαν τη Σοφία. Κάθε φορά που έκανε τη χάρη στο χωριό να το επισκεφτεί και σήμανε συναγερμός στον αντρικό πληθυσμό, εκείνες την σχολίαζαν με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς. Δεν την ήθελαν μέσα στα πόδια τους, δεν ήταν ούτε «ηθική», ούτε «σεμνή» και παρ’ όλα αυτά είχε καταφέρει να είναι μια σταρ. Οι μικρές και συντηρητικές κοινωνίες δύσκολα τα κατανοούν αυτά.
Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Πολ Νιούμαν, Μάρλον Μπράντο. Τα ονόματα της λίστας των αντρών που αποτέλεσαν εραστές της προκαλεί ίλιγγο. Κι όμως, μόνο ο παραγωγός Κάρλο Πόντι, ένας κοντός και όχι τόσο όμορφος άντρας, μπόρεσε να την παντρευτεί. Και μάλιστα δυο φορές. Έγινε πατέρας των δυο γιων της και υπήρξε ο άντρας της ζωής της.