Χαρισματικός, λάτρης της λογοτεχνίας και της ποίησης, φανατικός χορτοφάγος, υπερασπιστής των δικαιωμάτων των ζώων και με τεράστια απέχθεια για τον κόσμο των φώτων.
Το όνομά του, Ρίβερ Φίνιξ. Ήταν ένας από τους λαμπρότερους αστέρες της δεκαετίας των ‘80s και των αρχών αυτής των ’90s.
Θεωρήθηκε το παιδί – θαύμα της γενιάς που έμεινε γνωστή ως «Generation X» παρά τα σκληρά παιδικά του χρόνια που στιγματίστηκαν από τη σεξουαλική κακοποίηση.
Μια εμπειρία που δε στάθηκε ικανή να του στερήσει ούτε τη συνεργασία με τον Στίβεν Κινγκ, ούτε την υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού ρόλου, ούτε τα μεγάλα κέρδη.
Θα περίμενε άραγε κανείς πως ο νεαρός Κρις της ταινίας «Stand by me» θα βρισκόταν μερικά χρόνια αργότερα να ψυχορραγεί έξω από το κάποιο κλαμπ του Χόλιγουντ; Πιθανότητα όχι. Η μοίρα του Φινιξ, όμως, έμοιαζε να είχε το δικό της σχέδιο.
Η φρικτή αλήθεια πίσω από τα κλάμματα στα γυρίσματα του «Stand by me»
Ο κινηματογραφικός Κρις Τσέιμπερς «κλείνει» την πρώτη του μεγάλη χολιγουντιανή συνεργασία το 1986. Το «Stand by me», η δραματική περιπέτεια βασισμένη στη νουβέλα «The Body» του Στίβεν Κινγκ ήταν στην πραγματικότητα το εισιτήριό του για την απόλυτη δόξα. Στα 16 του χρόνια αποτελούσε το εφηβικό είδωλο ολόκληρης της Αμερικής.
Ο ίδιος, όμως, δεν είχε χρόνο να επεξεργαστεί τι ακριβώς συνέβαινε στη ζωή του το διάστημα εκείνο. Δε μπόρεσε να γευτεί την επιτυχία με τον παιδικό τρόπο που του άξιζε.
Πολλοί είδαν τότε τον 16χρονο Ρίβερ να κλαίει στα γυρίσματα. Συμπεριφορά που ξάφνιασε δυσάρεστα παραγωγούς, σκηνοθέτες και συμπρωταγωνιστές. Αιτία της ψυχολογικής του κατάρρευσης δεν ήταν ούτε η πίεση της δουλειάς ούτε το άγχος της αποτυχίας.
Ο Ρίβερ είχε ένα καλά κρυμμένο μυστικό που έμελλε να κυνηγά για πάντα το λαμπερό του όνομα μετά την αποκάλυψή του: Βίωνε τη σεξουαλική κακοποίηση εξαιτίας της ίδιας τους της οικογένειας…
Οι χίπις γονείς του δε θα έλεγε κανείς πως μεγάλωσαν «φυσιολογικά» τα πέντε παιδιά τους -Ρίβερ (ποτάμι), Χοακίν, Λίμπερτι (ελευθερία), Σάμερ (καλοκαίρι) και Ρέιν (βροχή)- εκ των οποίων ο Ρίβερ ήταν ο μεγαλύτερος.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων ετών της ζωής του, ταξίδευαν συνεχώς στη Νότια Αμερική, ζητώντας χρήματα από ξένους για να ζήσουν. Από το Μάντρας του Όρεγκον, όπου γεννήθηκε ο μικρός Ρίβερ, κατέληξαν να γυρνούν στα πιο «άγρια» μέρη της Αμερικής μη έχοντας ούτε να φάνε.
Το σεξ για προσηλυτισμό Και η αστείρευτη πηγή πλούτου
1975. Η αρχή της δραστηριοποίησης της οικογενείας στο πλαίσιο της αίρεσης «Τα παιδιά του Θεού» -που μέσα σε όλα τα άλλα παράλογα θεωρούσε και το σεξ μεταξύ παιδιών και γονιών κάτι απόλυτα θεμιτό- έφερε τα χειρότερα, αφού αποτέλεσε την αρχή της σεξουαλικής κακοποίησης του Ρίβερ.
Αρχικά, τα πράγματα δεν ήταν τόσο σύνθετα, όμως στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο ηγέτης της αίρεσης, Ντέιβιντ Μπεργκ, θεώρησε πως η προσφορά σεξουαλικών υπηρεσιών θα προσέλκυε περισσότερα μέλη.
Ήταν ο ίδιος άνθρωπος που κήρυττε πως τα παιδιά επιβάλλεται να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με τους γονείς τους «γιατί κανέναν άλλος δεν θα τους φερόταν με τόση αγάπη και τρυφερότητα». Ευτυχώς, στην περίπτωση του Φίνιξ δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ η συνουσία με τους γονείς του.
Ο μικρός αφέθηκε έρμαιο στα δίχτυα της οργάνωσης η οποία -όπως αποδείχτηκε- χρησιμοποιούσε το σεξ ως το νούμερο ένα μέσο προσηλυτισμού.
Όσο ο Ρίβερ κακοποιούνταν, η αίρεση πλούτιζε όπως ακριβώς και οι γονείς του, οι οποίοι έχοντας αντιληφθεί το ταλέντο του στη μουσική τον εξανάγκαζαν να φέρνει στο σπίτι τα προς το ζην τραγουδώντας στις πλατείες του Καράκας μαζί με τη μικρή του αδερφή.
Το ταλέντο του ήταν μεγάλο. Πέρα από την ενασχόλησή του με τη μουσική, σε ηλικία 11 ετών κερδίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική σειρά «Επτά νύφες για επτά αδέλφια».
Ακολουθούν οι ταινίες «Explorers», «Stand by me» και «Ακτή του Κουνουπιού» που του χαρίζουν δόξα και πολλά χρήματα. Χρήματα που χρησιμοποιούσε κυρίως για να βοηθά οικονομικά τους γονείς του.
Οι συμμετοχές του σε μεγάλες παραγωγές συνεχίστηκαν. Το «Τρέχοντας στο Κενό» του εξασφαλίζει ακόμα και υποψηφιότητα για Όσκαρ, το οποίο τελικά δεν κατάφερε να κερδίσει. Δεν είχε καν κλείσει τα 18 του χρόνια στα γυρίσματα!
Μία, όμως, από τις ταινίες στις οποίες συμμετείχε ήταν εκείνη που λέγεται πως τον έσπρωξε βαθιά στον κόσμο των ναρκωτικών ουσιών.
Ο λόγος για την παραγωγή «Δικό μου Αϊντάχο» όπου τον είδαμε να παίζει στο πλευρό του Κιάνου Ριβς. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων γνώρισε για τα καλά τα «καλούδια» των εμπόρων ναρκωτικών. Όλοι πίστευαν πως επρόκειτο για περιστασιακή χρήση.
Το τελευταίο κεφάλαιο
«Δεν αντέχω τα πάρτι και μισώ τα κλαμπ, όπως ακριβώς μισώ και τα μπαρ. Δεν είμαι απ’ τους τύπος που θα συναντήσεις εκεί», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του λίγο λίγους μήνες πριν το τέλος της ζωής του. Διαψεύστηκε με τον χειρότερο τρόπο μια νύχτα του Οκτώβρη, το 1993.
Το φινάλε της ζωής του Ρίβερ Φίνιξ δεν ήταν το αναμενόμενο. Από τη λάμψη –που ο ίδιος βέβαια ούτε ήθελε ούτε επιδίωξε ποτέ- βρέθηκε να συζητιέται σε ολόκληρη την Αμερική και την Ευρώπη, αποτελώντας πλέον παράδειγμα προς αποφυγή για του εφήβους που μέχρι πρότινος τον λάτρευαν.
31 Οκτωβρίου 1993. Ξημερώματα Halloween, Λος Αντζελες. Ο Ρίβερ βρίσκεται ξαπλωμένος έξω από το κλαμπ «The Viper Room», ιδιοκτησίας Τζόνι Ντεπ, σε άθλια κατάσταση με έντονους σπασμούς που λίγο αργότερα αποδείχτηκαν σπασμοί… θανάτου.
Λίγες ώρες νωρίτερα είχε εμφανιστεί στο «απαγορευμένο» στέκι των χολιγουντιανών celebrities με αγάπη (;) στα ναρκωτικά. Εκεί που δεν πλησίαζαν ποτέ φωτογράφοι.
Ο 23χρονος τότε Ρίβερ φτάνει μαζί με την κοπέλα του και επίσης ηθοποιό Σαμάνθα Μάθις και τα αδέρφια του, Χοακίν και Ρέιν Φίνιξ, έχοντας προγραμματισμένο να εμφανιστεί στη σκηνή για live, όπως πολλοί άλλοι καλλιτέχνες της μουσικής σκηνής.
Ο Φλι των Red Hot Chili Peppers, ήταν επίσης εκεί και διασκέδαζε το κοινό. Η σειρά του Ρίβερ, όμως, δεν ήρθε ποτέ αφού τελευταία στιγμή του ακύρωσαν την εμφάνιση.
Ρίβερ & Σαμάνθα
Η συμπεριφορά του δεν είχε περάσει απαρατήρητη από τους θαμώνες. Όλο το βράδυ έπινε σφηνάκια και άφθονή μπύρα, με τις κραυγές του και τη φασαρία που δημιουργούσε να έχουν κάνει τους θαμώνες να έχουν χάσει πάσα ιδέα για τον «χαμηλών τόνων» Ρίβερ.
Το αποκορύφωμα της όλης κατάστασης ήταν οι συνεχείς επισκέψεις του στην τουαλέτα, όπου έμενε για κάμποση ώρα προκειμένου να καταναλώσει και την τελευταία υποψία λευκής σκόνης.
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, η εικόνα του έδινε στους πάντες να καταλάβουν πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε χάσει το χρώμα του, παρουσίαζε δυσκολία στην αναπνοή και δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του.
Οι δικοί του τον μετέφεραν στον εξωτερικό χώρο του μαγαζιού προκειμένου να πάρει αέρα και να συνέλθει ελαφρώς, αποδίδοντας την κατάρρευσή του στην κατάσταση μέθης στην οποία είχε περιέλθει.
Τα πράγματα, ωστόσο, ήταν πολύ χειρότερα. Οι σπασμοί του δεν ήταν φυσιολογικό σύμπτωμα μέθης. Ο οργανισμός του είχε καταρρεύσει εντελώς και τίποτα δεν μπορούσε πια να τον βοηθήσει. Στα 23 του χρόνια, κατέληξε έξω από ένα γνωστό στέκι της κόκας, σφαδάζοντας. Είχε πάθει ανακοπή καρδιάς.
Το ασθενοφόρο τον παρέλαβε νεκρό μπροστά στα μάτια των αδερφών και της συντρόφου του που μέχρι τελευταία στιγμή πίστευαν πως ο Ρίβερ είχε λιποθυμήσει από τους πόνους. Το σενάριο του φινάλε, όμως, ήταν πολύ χειρότερο. Και θα αποκαλυπτόταν 12 ημέρες αργότερα.
Ο θάνατός του ανακοινώθηκε επίσημα από τους γιατρούς του «Cedars Sinai Medical Center» με την ιατροδικαστική έκθεση να καταστρέφει για πάντα την εικόνα του αγαπημένου παιδιού του κοινού.
«Αιτία θανάτου: Πολλαπλή δηλητηρίαση, οφειλόμενη στη λήψη θανατηφόρων ποσοτήτων κοκαΐνης, ηρωίνης, ηρεμιστικών και αλκοόλ». Τα πάντα είχαν γκρεμιστεί.
Το αγαπημένο παιδί του «Generation X» είχε φύγει με τον πιο άδοξο, ντροπιαστικό τρόπο. Έξω από ένα μέρους που «σιχαινόταν και μισούσε», με την εικόνα του να μη θυμίζει σε τίποτα το αγόρι που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του στο κόκκινο χαλί.
Τα λάθη ήταν πολλά και τα ερωτήματα ακόμη περισσότερα. Γιατί κανείς δεν έψαξε αν η εξάρτηση του Ρίβερ από τα ναρκωτικά ήταν τόσο έντονη; Για ποιο λόγο δεν προσπάθησαν να τον απομακρύνουν από τις ουσίες; Γιατί δεν κάλεσαν το ασθενοφόρο πριν εκείνος ξεκινήσει να «φεύγει» μέσα στους σπασμούς, παρά τον άφηναν να πίνει και να εξαφανίζεται στις τουαλέτες;
Η αυλαία έπεσε στις 31 Οκτωβρίου του 1993. Το σόου, όμως, είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα…
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν προέρχονται από την καναδική σειρά – ντοκιμαντέρ «Final 24», αφιερωμένη στον θάνατο του Ρίβερ Φίνιξ.