Απ’ όλα τα μεταγραφικά σενάρια για ξένους παίκτες στην Α1 της χρυσής δεκαετίας του ’90 εκείνο που έμοιαζε πιο ευφάνταστο ήταν αυτό που ενέπλεκε έναν τύπο, ο οποίος είχε τελειώσει δύο σεζόν στο NBA με πάνω από 30 πόντους μ.ο. και σε επίπεδο θεάματος η φήμη του ανταγωνιζόταν ακόμα και τα δυσθεώρητα στάνταρ που είχε θέσει στην έννοια show η αυτού μεγαλειότης, Μάικλ Τζόρνταν.
Κι όμως αυτό το σενάριο δεν ήταν από εκείνα που προοριζόταν να εκτοξεύσουν τις πωλήσεις των εφημερίδων. Έμοιαζε ολότελα ψεύτικο, αλλά αποδείχτηκε πέρα για πέρα αληθινό. Έστω και στα 35 χρόνια του, ο Ντομινίκ Ουίλκινς θα ανταγωνιζόταν τον ογκόλιθο Μπομπ Μάκαντου για τον τίτλο της μεγαλύτερης μεταγραφής στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Σχεδόν 1/4 του αιώνα μετά, αυτοί οι δύο παραμένουν οι σπουδαιότεροι NBAers που πέρασαν τον Ατλαντικό για να αλλάξουν επαγγελματική στέγη.
Ήταν 1 Σεπτεμβρίου του 1995 όταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού έπεφτε ακόμα και ξύλο, με έπαθλο μια θέση με καλύτερη θέα προς τον «εξωγήινο» αφιχθέντα. Περισσότεροι από 4.000 οπαδοί του Παναθηναϊκού είχαν συρρεύσει για να έχουν να λένε ότι τον είδαν πρώτοι, με τα… ίδια τους τα μάτια. Υποδεχόμενος τον «Μεσσία» στο αεροδρόμιο, ο Παύλος Γιαννακόπουλος δήλωνε συγκινημένος ότι «στα 25 χρόνια που είμαι στον Παναθηναϊκό δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο».
Πέντε ημέρες αργότερα το… ξαναείδε. Στην πρώτη προπόνηση του Ντομινίκ στο ΟΑΚΑ, ο κόσμος ξεπέρασε τις 10.000. Το γήπεδο κόντεψε να… πέσει όταν ο human highlight film απογειώθηκε για δύο-τρία -τυπικά του status του- καρφώματα.
Το κλίμα ευφορίας δεν ήταν όμως καθολικό. Υπήρχε κάποιος που το χειλάκι του δεν έσκαγε με τίποτα. Η δουλειά του ήταν βέβαια αυτή, να κρατάει τα πόδια προσγειωμένα στο έδαφος. Προϊόντος του χρόνου όμως, οι φωτογραφίες και τα πλάνα που τον απεικόνιζαν χωρίς… ξινισμένα μούτρα όλο και λιγόστευαν.
Τα χνώτα του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς δεν ταίριαξαν ποτέ με αυτά του Ντομινίκ Ουίλκινς. Οι καυγάδες τους θα μπορούσαν να διδάσκονται σε σεμινάριο αποφυγής νοσηρού κλίματος στα αποδυτήρια μιας ομάδας. Ο Σέρβος κόουτς είχε το χούι να βγάζει το λάδι των παικτών του στις προπονήσεις (απ’ αυτόν κληρονόμησε ανάλογες πρακτικές ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς).
Οι προπονήσεις εκτός από σκληρές ήταν πολλές φορές και διπλές μέσα στην ημέρα, κάτι που δεν μπορούσε να χωνέψει με τίποτα ο Αμερικανός σούπερ σταρ. Δεν περίμενε ποτέ ότι στα 35 του θα άφηνε το NBA και ερχόμενος στην Ελλάδα θα έτρεχε σαν… νεοσύλλεκτος.
«Ναι, το είχα πει τότε, μου φερόταν σα να ήμουν σκυλί. Είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορούσα να προπονηθώ δύο φορές την ημέρα, τουλάχιστον όχι πάντα. Τον πληροφόρησα λοιπόν ότι τη μία φορά που μπορούσα, θα έδινα τα πάντα. Θυμάμαι κάποια στιγμή που μάζεψε τους συμπαίκτες μου και τους είπε: “ο Ντομινίκ Γουίλκινς είναι μαλάκας, αλλά τον χρειαζόμαστε”!», δήλωσε ο Ντομινίκ στη προ διετίας συνέντευξη του στο «Contra».
Ο Μάλκοβιτς, προσκολλημένος στις αρχές της σιδηράς πειθαρχίας, θεωρούσε υπερόπτη και «λουφαδόρο» τον Ουίλκινς. «Ο Ντομινίκ ήταν μεγάλος σταρ στο ΝΒΑ αλλά στην Ευρώπη ήρθε για να κοροϊδεύει τον κόσμο και να βγάλει λεφτά», είχε πει ο Σέρβος, ο οποίος σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα κάκιστης σχέσης προπονητή με ηγέτη, αρνήθηκε ακόμα και την αγκαλιά στον Αμερικανό.
Ήταν μετά το μεγάλο διπλό στο Τρεβίζο που έστειλε τον Παναθηναϊκό στο Final Four του Παρισιού. Ο Ντομινίκ έσπευσε προς το μέρος του κόουτς για να τον αγκαλιάσει, δίκην μιας κίνησης καλής θέλησης στο πλαίσιο του «περασμένα-ξεχασμένα». Ο Μπόζα απλώς τον άγγιξε και στη συνέχεια του γύρισε την πλάτη για να τρέξει προς τον Βράνκοβιτς!
Ακόμα χειρότερα, ο Μάλκοβιτς διέδιδε ότι ο Ουίλκινς υποκρινόταν ότι είχε άσθμα. Σε συνέντευξη του, το 2013, ο πρώην τεχνικός του Παναθηναϊκού ανακάλεσε τα εξής: «Είδα ότι έκανε εισπνοές σε μηχάνημα. Τον ρώτησα τι είναι αυτό και μου είπε “κόουτς, έχω άσθμα. Στην Αθήνα η μόλυνση είναι πολύ μεγάλη και δεν μπορώ να ακολουθήσω το πρόγραμμα των άλλων”. Του απάντησα: “παίρνεις 3,5 εκατομμύρια δολάρια, δεν έχεις το δικαίωμα να κάνεις κάτι διαφορετικό!”».
Χρόνια μετά επίσης, ο Ουίλκινς εξέφραζε την έκπληξη του, αμφισβητώντας το… ποιόν του Μπόζα. «Μα είναι δυνατόν να υπονοεί ότι έλεγα ψέμματα για το άσθμα; Είναι ιατρικά επιβεβαιωμένο. Γι’ αυτό δεν μου άρεσε ο Μάλκοβιτς. Νόμιζε ότι ήμουν ψεύτης. Οι προπονήσεις του ήταν σκέτη τρέλα, υπερβολικά μεγάλες και πολλές φορές δεν είχαν καμία σχέση με μπάσκετ. Μπορώ να πω ότι ήταν καλός προπονητής. Αλλά στο ΝΒΑ, με αυτού του τύπου τη δουλειά, δεν θα μπορούσε να προπονήσει κανέναν!»
Ο Θανάσης Τοπούζης, που τότε ήταν αθλητής του εφηβικού τμήματος μπάσκετ των «πρασίνων» και έζησε από κοντά τον Ντομινίκ τη σεζόν 1995/96, έχει υποστηρίξει ότι το άσθμα δεν ήταν «εφεύρεση». «Σέβομαι τον κύριο Μάλκοβιτς, αλλά κάποια πράγματα που είχε πει δεν ήταν σωστά. Ο Ντομινίκ είχε πράγματι άσθμα, και όπως είχα καταλάβει η μόλυνση της Αθήνας το έκανε χειρότερο. Πριν από κάθε προπόνηση και μετά από αυτές έκανε εισπνοές».
Μ’ αυτά και μ’ αυτά οι βραδιές που ο Ντομινίκ ήταν βγαλμένος από το NBA δεν ήταν στην Ελλάδα πολλές. Ήταν όμως στις περισσότερες που η μπάλα «έκαιγε». Στον προημιτελικό Κύπελλου με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ έκανε όργια με 32 π. (11/16 διπ.) και 11 ριμπάουντ, οδηγώντας τους πράσινους στο άνετο 85-72, ενώ στον τελικό απέναντι στον Ηρακλή, των Τάρπλεϊ και ΜακΝτάνιελ, σταμάτησε τους 25, με τον ΠΑΟ να κατακτά εύκολα το τρόπαιο (85-74).
Και βέβαια ξεδίπλωσε τη μεγάλη κλάση του όταν τα… γάλατα έσφιξαν στην Ευρώπη, κρατώντας την υπόσχεση του να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στο Final Four της γενέτειράς του. Στα πλέι-οφ ο ΠΑΟ αντιμετώπισε με μειονέκτημα έδρας την Μπένετον Τρεβίζο και ο Ουίλκινς είχε μέσους όρους 25 πόντους και 7 ριμπάουντ!
Στον ημιτελικό του Παρισιού, απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, ήταν μια επίθεση μόνος του, βάζοντας 35 (8/14 διπ., 2/4 τρ., 13/13 βολ.), ενώ στον τελικό έκανε double-double, με 16 πόντους και 10 ριμπάουντ.
Ο ζωντανός θρύλος των Ατλάντα Χοκς (για χάρη του οποίου υπάρχει και άγαλμα έξω απ’ τη «Φίλιπς Αρένα») είχε δύο χρόνια συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό αντί 7 εκατ. δολαρίων. Ως γνωστόν όμως δεν ολοκλήρωσε ούτε τον ένα, καθώς οι σχέσεις του με τον Μάλκοβιτς έφτασαν στο απροχώρητο κατά τη διάρκεια των τελικών της Α1.
Παραμένει μυστήριο το τι ακριβώς συνέβη και αν όντως ο Αμερικανός τραυματίστηκε στον αχίλλειο τένοντα στο 8ο λεπτό του τρίτου τελικού. Κάποιες φήμες τον ήθελαν να προσποιείται τον τραυματία, ενώ ο ίδιος, στην προαναφερόμενη συνέντευξη του στο Contra, έκανε… ύποπτα λόγο για τραυματισμό στον αγκώνα.
Ο Ντομινίκ κάθισε στον πάγκο με πολιτικά στον τέταρτο τελικό στο ΟΑΚΑ και είχε ήδη επιβιβαστεί στο αεροπλάνο για τις ΗΠΑ, όταν ο Παναθηναϊκός πήγε στο ΣΕΦ για τον 5ο τελικό, στον οποίο διασύρθηκε με 73-38.
Το κλίμα είχε βαρύνει για αυτόν, βάσει και μιας φημολογίας που τον ήθελε να χρωστάει δανεικά σε πολλούς από τους συμπαίκτες του! Μετά τη φυγή του η διοίκηση του ΠΑΟ κινήθηκε (ευλόγως) δικαστικά για να γλιτώσει το δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του, αφού δεν υπήρχε δίαυλος επικοινωνίας.
Ήρθε σαν Μεσσίας, έφυγε σαν κλέφτης, αλλά δεν παρέλειψε να οδηγήσει, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τους πράσινους στη Γη της Επαγγελίας. Με τον τεχνικό και τον σούπερ σταρ της ομάδας να έχουν τέτοια σχέση καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, η αλήθεια είναι ότι χρειαζόταν μια υπέρβαση για να ράψει ο Παναθηναϊκός το πρώτο αστέρι στη φανέλα του.
Από την άλλη, σκέφτεσαι ότι όταν αυτός ο σούπερ σταρ λεγόταν Ντομινίκ Ουίλκινς, μάλλον ήταν υπέρβαση για οποιονδήποτε αντίπαλο να κοιτάξει στα μάτια το Τριφύλλι…
- #Η σχέση Ουίλκινς - Μάλκοβιτς
- #Μπόζινταρ Μάλκοβιτς
- #Ντομινίκ Ουίλκινς
- #Οι μεγάλες βραδιές του Ντομινίκ Ουίλκινς