Υπάρχουν ανθρώπινα όρια; Υπάρχει ένα σημείο των δυνατοτήτων μας που κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να ξεπεράσει; Οι απόψεις είναι μοιρασμένες.
Για άλλους οι ανθρώπινες δυνατότητες δεν έχουν όρια και ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα. Για κάποιους άλλους, λιγότερο ρομαντικούς, πιο προσγειωμένους και ρεαλιστές, o άνθρωπος έχει ξεκάθαρα όρια και καλά θα κάνει να τα σέβεται γιατί η φύση δεν θα του χαριστεί. Και σύμφωνα με κάποιους τρίτους, ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του, ατομικά όρια και το να τα βρει είναι δικό του θέμα.
Αν δεχθούμε πως η τρίτη κατηγορία έχει κάνει και τη σωστή προσέγγιση, τότε τι συμβαίνει σε περίπτωση που κάποιος κάνει λάθος για το ποια είναι τα όριά του. Τι συμβαίνει αν υπερτιμήσεις τον εαυτό σου;
Ο Ρόμπερτ Κρεγκ «Ίβελ» Κνίβελ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους κασκαντέρ όλων των εποχών. Μπορεί στα πρώιμα χρόνια του να ήταν ένας περιθωριακός μοτοσικλετιστής με μεγάλη φήμη στους συγκεκριμένους κύκλους για τα κόλπα που έκανε με τη μηχανή του, αλλά, πολύ σύντομα, η φήμη του επεκτάθηκε παντού.
Το 1970 η λέξη «κασκαντέρ» ήταν κάτι σαν συνώνυμο του ονόματός του.
Τι και αν τα άπειρα σπασμένα κόκκαλα στο σώμα του έδειχναν πως οι ασχολίες του δεν ήταν και τόσο ασφαλείς; Τι και αν κάθε φορά που επιχειρούσε να αναβαθμίσει τα κόλπα του έφτανε όλο και πιο κοντά στο θάνατο;
Όπως φαίνεται ο Κνίβελ έψαχνε με μεγάλη αγωνία να βρει τα προσωπικά του όρια. Και όταν τα έβρισκε, στη συνέχεια τα έψαχνε εκ νέου. Και μετά ξανά και ξανά μέχρι ένα νέο, ακόμα πιο τολμηρό τρικ να ξεπεράσει το παλιό.
Μιλάμε άλλωστε για τον τύπο που κάποτε επιχείρησε να περάσει πάνω από τα σιντριβάνια του καζίνο Caesar’s Palace στο Λας Βέγκας με αποτέλεσμα να πέσει σε κώμα στο νοσοκομείο για 29 μέρες! Και μετά να ξυπνήσει και να συνεχίσει τα παράτολμα άλματα.
Για τον άνθρωπο που το 1976, παίρνοντας έμπνευση από «Τα Σαγόνια του Καρχαρία», προσπάθησε να πηδήξει πάνω από μια δεξαμενή με καρχαρίες! Αν και έμεινε μόνο στα δοκιμαστικά και δεν το επιχείρησε ποτέ μπροστά στο κοινό, το βιντεοσκοπημένο υλικό από τις εν λόγω προσπάθειες είναι απλά ένα ακόμα λιθαράκι στον τεράστιο μύθο του.
Το πιο επώδυνο ατύχημά του ωστόσο ήρθε το 1974, όταν ένα ακόμα παράλογο νούμερο, μια πράξη που για άλλους θα θεωρούνταν αυτοκτονική, καρφώθηκε στο μυαλό του και έπρεπε να υλοποιηθεί. Φυσικά, όχι με μηχανή. Αυτό ήταν αδύνατο και μέχρι και το δικό του τολμηρό μυαλό μπορούσε να το καταλάβει.
Θα επιχειρούσε το άλμα με έναν… μικρό πύραυλο.
Το νούμερο έλαβε χώρα μπροστά σε εκατοντάδες ανθρώπους που μαζεύτηκαν για να δουν τον μεγαλύτερο κασκαντέρ όλων των εποχών σε μια ακόμα περιπέτειά του. Τελικά, το τέλος ήταν άδοξο: ο Κνίβελ απέτυχε αλλά έστω και έτσι, μέσα από αυτή την παράλογη προσπάθεια, κατάφερε να σπάσει- σχεδόν… κυριολεκτικά- ένα ρεκόρ.
Ποιο ήταν αυτό; Των σπασμένων κοκκάλων! Με την αποτυχία του αυτή έφτασε τα 433 σπασμένα κόκκαλα, αριθμό-ρεκόρ για ένα μόνο άνθρωπο που ακόμα δεν έχει καταρριφθεί.
Ιστορική έχει μείνει η απάντηση του Κνίβελ σε έναν δημοσιογράφο που τον ρώτησε γιατί να επιχειρήσει ένα τέτοιο παράλογο άλμα. Ο Κνίβελ γύρισε εμφανώς υπεροπτικά και του απάντησε: «Δεν υπάρχει γιατί. Η σωστή ερώτηση είναι: γιατί όχι;».
Τελικά, την απάντηση στο ερώτημα «γιατί όχι;» του την έδωσε η ίδια η ζωή.
Ήταν 1977 όταν στα δοκιμαστικά για ένα νούμερο όταν τραυμάτισε πολύ σοβαρά έναν καμεραμάν με αποτέλεσμα ο τελευταίος να χάσει το μάτι. Ήταν η πρώτη φορά που τραυματιζόταν κάποιος εκτός από τον ίδιο. Μετά από μια δεκαετία, λοιπόν, ο πιο θρυλικός κασκαντέρ κρέμασε το κράνος του και μπόρεσε ασφαλής πλέον να απολαύσει τη φήμη του.
Πρόλαβε να αγγίξει τα όριά του;
Ποιος ξέρει…