«Τα εισιτήρια για την περιοδεία των METALLICA: M72 WORLD TOUR στις 9 Μαΐου 2026 έχουν πλέον εξαντληθεί». Με μια λιτή, αλλά άκρως ουσιαστική, ανακοίνωση η High Priority μας ενημέρωσε ότι αυτό ήταν, τέλος. Όποιος (πρόλαβε και) πήρε εισιτήριο για τους Metallica, καλώς. Η πρώτη φάση (εισιτήρια μόνο για μέλη του fan club του συγκροτήματος) και η δεύτερη φάση (εισιτήρια για όσους είχαν κωδικό από τη διοργανώτρια εταιρεία) έγιναν sold out. Ομοίως η γενική προπώληση, σε λιγότερο από 2 ώρες.
Έγινε μεγάλη συζήτηση αυτές τις μέρες για το κατά πόσο τα εισιτήρια για τους Metallica ήταν ακριβά. Να σου θυμίσουμε και τα ακριβή νούμερα επειδή μας… αρέσει να μιλάμε με ντοκουμέντα.
Metallica: Οι τιμές των εισιτηρίων
PL2 178.25 €
PL3 (ΑΡΕΝΑ) 143,75 €
PL5 120,75 €
PL6 109,25 €
PL7 97,75 €
PL8 86,25 €
Snake pit: 550 €
Το sold out έρχεται να καταδείξει, κυνικά ενδεχομένως, πως τα πάντα ορίζονται από το νόμο της αγοράς. Αφού τόσος κόσμος έτρεξε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) να διασφαλίσει πως θα είναι «μέσα» σε μια συναυλία που θα γίνει μάλιστα μετά από ένα χρόνο, έχουμε την απόδειξη πως οι διοργανωτές μέτρησαν σωστά το μέγεθος του γκρουπ και την προσδοκία του κόσμου σε αυτό που αποτύπωσαν ως τιμές.
Μικρή σημασία έχει αν στο ΟΑΚΑ θα πάνε και «άσχετοι με τους Metallica ή αυτό το είδος μουσικής, που απλά θα θέλουν να δείξουν μετά στα social media ότι έζησαν την εμπειρία» – τι να κάνουμε, υπάρχει και αυτό το «είδος» εκεί έξω και σε κάθε περίπτωση καμία μπάντα δεν μας ανήκει αποκλειστικά, όσο κι αν την αγαπάμε.
Πάντως οι σκληροπυρηνικοί «μεταλάδες» δεν περίμεναν αυτό για να ξενερώσουν με τους Metallica, για να ισχυριστούν ότι η μπάντα «έχει πουλήσει τη ψυχή της στο χρήμα». Το λένε χρόνια τώρα. Ιδιαίτερα μετά την αλησμόνητη ιστορία με το Napster, εκεί πίσω στο 2000. Οι παλιότεροι δεν ξέχασαν ποτέ. Ακόμα θυμούνται να περιμένουν κάνα μισάωρο να κατεβάσουν ένα κομμάτι κι αυτό με την προϋπόθεση ότι δεν θα σήκωνε κανείς το τηλέφωνο να πέσει το ίντερνετ – ναι φίλε 20άρη, υπήρξε τέτοια «παλαιολιθική» εποχή. Γιατί τι ήταν το Napster; Μια ηλεκτρονική πλατφόρμα κοινής χρήσης αρχείων. Είχες για παράδειγμα ένα άλμπουμ των Metallica; Το μετέτρεπες σε mp3, το ανέβαζες και από εκεί και πέρα όποιος ήθελε, από όπου ήθελε και όποτε ήθελε, έκανε download και το έκανε δικό του. Χωρίς να δώσει ευρώ (δραχμή τότε). Μια πραγματική επανάσταση στον τρόπο που καταναλωνόταν η μουσική και μια άγρια αίσθηση ελευθερίας, το «τσάμπα» το προκαλεί αυτό ενίοτε. Πόσο μάλλον σε μια εποχή που δεν ήταν τα άπαντα της μουσικής διαθέσιμα με ένα κλικ, κάθε άλλο.
Στην ουσία ήταν ο «προπάτορας» της πειρατείας στο διαδίκτυο, των μυριάδων torrents που ακολούθησαν αργότερα. Καθότι, μην γελιόμαστε, ήταν ξεκάθαρη παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας. Που εκμεταλλευόταν το εντελώς ασαφές ακόμα νομικό πλαίσιο, τη σαρωτική εξέλιξη του ίντερνετ, αυτό το «εξωτικό φρούτο» που σε χρόνο dt γινόταν αναπόσπαστο μέρος της ζωής όλων μας.
Οι περισσότεροι καλλιτέχνες δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν σε αυτήν την κατάσταση. Δεν υπήρχε προηγούμενο, δεν μπορούσαν να το καταλάβουν. Οι δισκογραφικές το πολεμούσαν κατά κύριο λόγο και λογικό, έχαναν όλη την ισχύ τους, ψαλιδίζονταν τα έσοδα τους. Και μέσα σε αυτό το χάος, οι πρώτοι μουσικοί που έκαναν κίνηση εναντίον του Napster ήταν οι Metallica. Όταν διάρρευσε το τραγούδι τους “I Disappear”, που είχαν ηχογραφήσει για το soundtrack της ταινίας “Mission: Impossible 2”. Τότε πήραν χαμπάρι τι γίνεται στο Napster και καταπώς το έθεσε ο ντράμερ της μπάντας Λαρς Ούλριχ «Και είπαμε, λοιπόν, μας γαμ…, θα τους γαμ… και εμείς!».
Ξεκίνησε λοιπόν μία δικαστική διαμάχη, με τους Metallica να καταθέτουν στις 13 Απριλίου του 2000 μήνυση κατά του Napster για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και παράνομη χρήση ψηφιακών αρχείων, ζητώντας μάλιστα το χρηματικό ποσό των $100.000 για κάθε παραβίαση. Σοκάροντας πολλούς οπαδούς τους. Μα μια ροκ (μέταλ) μπάντα, συνυφασμένη θεωρητικά (θεωρητικά ξαναλέμε…) με το «εκτός συστήματος» να δρα ως η πλέον συστημική; Τα “Metallira”(λογοπαίγνιο με το «με τάλιρα») και κάμποσα όλα, διόλου ευγενικά, ακούγονταν κατά κόρον στην κοινότητα των φαν. «Τόσα λεφτά έχουν βγάλει, θέλουν κι άλλα;», το ζουμί της απορίας.
Οι Metallica έβγαλαν ανακοίνωση για να εξηγήσουν τα κίνητρά τους: «Με κάθε project, περνάμε μία σκληρή δημιουργική διαδικασία για να πετύχουμε την μουσική που πιστεύουμε ότι αντιπροσωπεύει τους Metallica σε εκείνη τη στιγμή της ζωής μας. Παίρνουμε την τέχνη μας -τη μουσική, τους στίχους, τις φωτογραφίες και το δημιουργικό- πολύ σοβαρά, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες. Επομένως, μας αρρωσταίνει να γνωρίζουμε ότι η τέχνη μας ανταλλάσσεται σαν εμπόρευμα και όχι ως τέχνη. Από επιχειρηματικής πλευράς, αυτό έχει να κάνει με την πειρατεία, με το να παίρνεις κάτι που δεν σου ανήκει. Και αυτό είναι ηθικά και νομικά λάθος. Η ανταλλαγή αυτών των πληροφοριών -είτε είναι μουσική, βίντεο, φωτογραφίες ή οτιδήποτε άλλο- είναι στην πραγματικότητα, διακίνηση κλεμμένων προϊόντων».
Και κάπου εκεί έγινε χειρότερο. Πάνω στη λύσσα της δικαστικής διαμάχης, οι Metallica αποκάλυψαν την ηλεκτρονική ταυτότητα 335.435 χρηστών που είχαν κατεβάσει τραγούδια τους. Για πολλούς οπαδούς της, αυτό ήταν το πλέον ασυγχώρητο, η μεγαλύτερη προδοσία. Και τους το κράτησαν για πάντα. Ένα χρόνο μετά της έναρξη αυτής της ιστορίας, η μπάντα δικαιώθηκε δικαστικά. Το Napster πλήρωσε, έκλεισε το σύστημα ανταλλαγής αρχείων και λίγο μετά εξαφανίστηκε από τις οθόνες μας. Όμως αποδείχθηκε κάτι σαν… Λερναία Ύδρα. Ένα κεφάλι κόπηκε, πολλά περισσότερα δημιουργήθηκαν. Ήταν αδύνατον να σταματήσει η ροή των πραγμάτων. Η «πειρατεία» απλά βρήκε νέους τρόπους για να προσπερνάει τους ελέγχους, να ελίσσεται.
Στην ουσία, αυτή η ιστορία έκανε άπαντες να καταλάβουν πως την εξέλιξη δεν μπορείς να την σταματήσεις, μόνο να προσαρμοστείς. Χάρη στο Napster δημιουργήθηκε στην πορεία των ετών ένας εντελώς άλλος κόσμος στην online on demand ψυχαγωγία, όχι μόνο στη μουσική, αλλά και στο τηλεοπτικό – κινηματογραφικό περιεχόμενο. YouTube, Spotify, Netflix και πάει λέγοντας, όλα από εκεί πηγάζουν. Οι Metallica, το 2000, δεν μπορούσαν να αντιληφθούν πως ο κόσμος αλλάζει – προς υπεράσπισή τους δεν ήταν οι μόνοι. Αλλά ήταν οι πρώτοι που το αντιμετώπισαν εχθρικά, επιθετικά. Μην κατανοώντας πως στην πράξη τα έβαζαν με το ίδιο το κοινό τους, με το μέλλον.