Terror X Crew: Η γεύση του μένους κρατάει ακόμα

Μια ωδή στην πιο ιδιαίτερη, κατά πολλούς καλύτερη και σίγουρα πιο «ενωτική», Hip Hop μπάντα που έβγαλε η ελληνική underground σκηνή.

Ποια ήταν η πρώτη μπάντα που έπαιξε Hip Hop με ελληνικό στίχο; Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο Hip Hop και το Low Bap; Και αν ναι, ποιο από τα δυο είναι καλύτερο; Ποιο από τα δυο είναι πιο αληθινό; Νοείται οι χιπχοπάδες να παίζουν μουσική με καλλιτέχνες έξω από το Hip Hop; Νοείται οι οπαδοί του Hip Hop να ακούνε άλλα είδη;

Αυτά τα ερωτήματα δεν ήταν αστεία κάποτε. Την δεκαετία του ’90, τότε που στο περιθώριο της ανάπτυξης της Underground σκηνής στην Ελλάδα το Hip Hop ζούσε μεγάλες στιγμές, όλα αυτά αποτελούσαν δομικά στοιχεία της εσωτερικής του ζωής.

Ανάμεσα στις άπειρες κόντρες της εποχής και τον διχασμό που χαρακτήριζε τη φάση του Hip Hop, έστεκε μια μπαντάρα απόλυτα κοινής αποδοχής.

Μια μπάντα που αποτελούσε τον ορισμό και ταυτόχρονα την διεύρυνση του Hip Hop.

Μια μπάντα που κατάφερνε κάτι που δεν κατάφερε καμία άλλη, ούτε καν οι Active Member: να διατηρείται «true» (και να αναγνωρίζεται ως τέτοια από τους απαιτητικούς χιπχοπάδες) και να αποτελεί ταυτόχρονα άκουσμα και για εκτός Hip Hop κόσμο.

Τους έλεγαν Terror X Crew…

Τα τρία πρώτα άλμπουμ των Terror X Crew, εκείνα που έβγαλαν πριν το τέταρτο και πέρα για πέρα αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, ήταν τρία άλμπουμ-τοτέμ για τη φάση της περιόδου. Ας το επαναλάβουμε: ήταν σημαντικά όχι μόνο για το Hip Ηop, αλλά συνολικά για την underground σκηνή της εποχής.

Ενεργοί από το 1992 αλλά χωρίς κανέναν δίσκο στο ενεργητικό τους μέχρι και το 1995, με άπειρες συναυλίες στο ενδιάμεσο και κασέτες με ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις των κομματιών τους να κυκλοφορούν χέρι με χέρι (ναι ρε πιτσιρίκια που το διαβάζετε, μιλάμε για τόσο true εποχές…), οι TXC βγάζουν ένα εξαιρετικά σπάνιο maxi single με το όνομά τους….

…γίνονται γνωστοί στα ευρεία κοινά με μια ιστορική εμφάνισή τους στο Comfuzio το 1996

και ένα χρόνο αργότερα, το 1997 (πω πω, 20 χρόνια πέρασαν….), βγάζουν το ιστορικό «Η Πόλις Εάλω».

Το «Η Πόλις Εάλω» είναι μια πραγματική πρωτοπορία. Η ικανότητα των TXC να παίζουν Hip Hop και να γουστάρουν μαζί οι παραδοσιακοί ροκάδες, οι φανατικοί (και κολλημένοι με τη μουσική τους) πάνκηδες, ακόμα και οι μεταλάδες είναι χαρακτηριστική.

Το βιντεοκλίπ του «Hip Hop Hooligan» είναι από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια της εποχής:

Το 1999 οι TXC έχουν την τεράστια τιμή να ανοίξουν το live των Prodigy στην Ελλάδα και να καταφέρουν κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο για το είδος τους: να βγάλουν ένα άλμπουμ καλύτερο από το «Η Πόλις Εάλω».

Η «Γεύση του Μένους» υπήρξε με διαφορά ό,τι καλύτερο προέκυψε από αυτή την μπάντα. Οι μελωδίες και οι στίχοι είναι φωτιά, η ωριμότητά τους είναι στο peak της και οι TXC βιώνουν τις καλύτερες εποχές τους…

Κι όμως, τι ειρωνία: η μπάντα που ένωσε όλο το underground κίνημα, που αποτέλεσε σημείο συσπείρωσης όλης της εναλλακτικής φάσης των 90s ήταν και αυτή που, με την ανατολή των 00s έγινε και η πιο αμφιλεγόμενη και δίχασε όσο καμία.

Το «Έσσεται Ήμαρ» του 2001 ήταν ένας δίσκος που δίχασε το κοινό τους με κάποιους να τους χαρακτηρίζουν ως εθνικιστές. Οι στίχοι των τραγουδιών ήταν γραμμένοι σε αρχαία ελληνικά και οι TXC αρνήθηκαν να αποδεχθούν για τους εαυτούς τους των όρο των εθνικιστών, αλλά τόνισαν πως το «Έσσεται Ήμαρ» στόχευε στην «αφύπνιση του έθνους». Η βράβευσή τους από την νεολαία του ΛΑΟΣ έκανε το γλυκό να «δέσει»: η μαζική πλειονότητα όσων τους γούσταραν σταμάτησαν να βλέπουν σε αυτούς εκείνα που τους εξέφραζαν.

«Δίσκος αλλαγής πλεύσης κι αποκατάσταση βλάβης/έχω αλλάξει, πρέπει να το καταλάβεις», εξηγούσαν οι TXC με τους πρώτους μόλις στίχους του αμφιλεγόμενου δίσκου. Το κοινό τους όμως, δυστυχώς για αυτούς, δεν είχε αλλάξει…

Μετά από αυτό το δίσκο, οι TXC διαλύονται και ξαναφτιάχνονται το 2004 υπό το όνομα «Α/Ε» (από τα αρχικά «Αρτέμης-Ευθύμης» δηλαδή των δυο «ψυχών» της μπάντας).

Σοφή επιλογή η αλλαγή ονόματος: οι Τerror X Crew άλλωστε, για πολλούς από εμάς (ευτυχώς τους περισσότερους βασικά…) διαλύθηκαν με την «Γεύση του Μένους».

Έτσι θα τους θυμόμαστε για πάντα…