Τους Gravitysays_I είχα την τύχη να τους δω από κοντά το 2011 όταν εμφανίστηκαν ως support των Anathema. Τότε καθώς ανέβαιναν στη σκηνή μου έκανε εντύπωση πρώτα το πόσοι ήταν αριθμητικά (πάνω από 6-7 αν θυμάμαι καλά) και μετά τα περίεργα όργανα που κουβαλούσαν μαζί τους (δεν περιμένεις να δεις σαντούρι και λαούτο σε ροκ συναυλία). Σαν τυπικός σνομπ που ήθελε να ακούσει όσο πιο γρήγορα γίνεται το Fragile Dreams των Anathema πιθανότατα θα είπα καμιά εξυπνάδα και στο μυαλό μου σίγουρα ετοίμαζα 2-3 ακόμα για να πω στην παρέα ανάμεσα στα τραγούδια τους (τέτοιος είμαι).
Το πρώτο τους τραγούδι όμως μου έκοψε την όρεξη για εξυπνάδες και μέχρι το τέλος της εμφάνισής τους νομίζω δεν ξαναμίλησα προσπαθώντας να καταλάβω τι γίνεται στη σκηνή. Η αρχική συμπάθεια έγινε εντυπωσιασμός λίγο αργότερα όταν έπεσε στα χέρια μου το The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud το οποίο είναι σίγουρα μέσα στις καλύτερες κυκλοφορίες από ελληνικό συγκρότημα εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
5 χρόνια μετά, οι Gravitysays_I επιστρέφουν με το Quantum Uknown. Πλέον είναι σαφές ότι μιλάμε για μια μπάντα που έχει κατορθώσει κάτι για το οποίο πολλοί θα σκότωναν: έχουν ένα δικό τους ήχο. Η μίξη σαντουριού, λαούτου με ροκ όργανα και soundtrackικές ατμόσφαιρες μπορεί να ακούγεται παράταιρη αλλά είναι τόσο ξεχωριστή και καλοδουλεμένη που σε κάνει να απορείς πώς κάποιος δεν το είχε τολμήσει νωρίτερα.
Συγκριτικά με το Patterns το Quantum Unknown κινείται εν πολλοίς στο ίδιο ύφος με μια μεγαλύτερη βαρύτητα στα ηλεκτρονικά στοιχεία αυτή τη φορά ενώ την εμφάνισή τους κάνουν συχνά-πυκνά και πνευστά όργανα για να συμβάλλουν στην ατμόσφαιρα των συνθέσεων. Λείπουν τα χορωδιακά φωνητικά που έδιναν μια ακόμα πιο βυζαντινή χροιά στο σύνολο, πιθανότατα όμως αυτό συμβαίνει γιατί το Quantum Unknown είναι ελαφρά πιο εσωστρεφές από τον προκάτοχό του.
Σε μια εποχή που όλο και περισσότερα συγκροτήματα κάνουν στροφή προς τα ethnic & folk στοιχεία οι Gravitysays_I κυκλοφορούν κάτι πραγματικά σπάνιο και ως προς τη σύλληψή του αλλά και ως προς την εκτέλεση. Οι δαιδαλώδεις συνθέσεις, οι επιρροές που τη μία στιγμή προέρχονται από τους Pink Floyd και την επόμενη από τον Mike Oldfield κάνουν το Quantum Unknown ένα δίσκο που δε θα σου αποκαλυφθεί αμέσως, αλλά μετά από απανωτές ακροάσεις, κατά προτίμηση ένα βροχερό χειμωνιάτικο απόγευμα. Περιμένατε κάτι διαφορετικό από ένα άλμπουμ που λέγεται Κβαντικό Άγνωστο;
