Μόλις τέσσερις μέρες πριν οι Αθηναίοι ξυπνήσουν από τον ήχο που έβγαζαν οι ερπύστριες των τανκς που κατέκλυσαν τους δρόμους, πήραν μια πρώτη γεύση του τι θα επακολουθούσε μετά την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής Χούντας. Η ιστορική συναυλία των Rolling Stones στη Λεωφόρο στις 17 Απριλίου 1967 έκλεισε με το χειρότερο τρόπο την ευρωπαϊκή τους περιοδεία και παράλληλα «άνοιξε» (επίσης με το χειρότερο τρόπο) την «μαύρη» επταετία του «γύψου» για την Ελλάδα.
Το γεγονός της χρονιάς
Το 1967 οι Rolling Stones είχαν ήδη κατακτήσει την κορυφή. Έχοντας ήδη δισκογραφική παρουσία και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, με κάμποσα κομμάτια στα top-10, δεν ήταν ούτε ανερχόμενη μπάντα ούτε… συνταξιούχοι παλαίμαχοι του ροκ. Εξέφραζαν τη γενιά της αντίδρασης και της αναζήτησης, ενώ ήταν και εξαιρετικά ταλαντούχοι. Η συναυλία τους στην Ελλάδα έμοιαζε με ανέκδοτο και αναμφισβήτητα θα συνιστούσε το γεγονός της χρονιάς αν λίγο αργότερα δεν συνέβαινε στη χώρα κάτι ακόμη σημαντικότερο ιστορικά. Το πραξικόπημα των συνταγματαρχών.
Αν και τα τανκς του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των λοιπών «εθνοσωτήρων» βγήκαν στους δρόμους 4 μέρες μετά το live τους στη Λεωφόρο, η αστυνομία αλλά και το γενικότερο κλίμα της εποχής προϊδέαζε για το καθεστώς βίας που βρισκόταν προ των πυλών. Υπό μία έννοια, όσα έγιναν στο «Απόστολος Νικολαΐδης» αποτέλεσαν μια πρόγευση για όσα έρχονταν.
Σαν ψέμα
Η είδηση πως οι Stones θα επισκέπτονταν την Αθήνα φάνταζε περισσότερο με πρωταπριλιάτικο ψέμα αφού εκείνη την εποχή η Ελλάδα δεν συγκαταλέγονταν μεταξύ των δημοφιλών προορισμών τέτοιου μεγέθους συγκροτημάτων. Ωστόσο ο Νίκος Μαστοράκης είχε καταφέρει να κλείσει τη συμφωνία, αν και κάποιοι συνέχιζαν να αμφιβάλλουν μέχρι και τη μέρα που βγήκαν στην κυκλοφορία τα εισιτήρια του live. Με τιμές που κυμαίνονταν σε υψηλά για εκείνα τα χρόνια επίπεδα (από 60 έως 120 δραχμές, ενώ κάποια λίγα έφταναν στις 500!) τα μαγικά χαρτάκια έφτασαν στα χέρια περίπου 10.000 διψασμένων για φρέσκες μουσικές και μοντέρνα ήθη νεολαίους!
Η συναυλία ορίστηκε για τις 17 Απριλίου και 1-2 μέρες πριν κυκλοφόρησε η είδηση ότι προσγειώνονταν στην Ελλάδα. Αρκετοί έσπευσαν στο αεροδρόμιο, όμως με τη συγκεκριμένη πτήση δεν είχαν φτάσει τα νέα είδωλα της ροκ σκηνής αλλά μόνο οι τεχνικοί. Αυτοί οι τελευταίοι πάντως δεν… αρνήθηκαν να υπογράψουν ακόμη και αυτόγραφα σε όσους δεν τους αναγνώρισαν! Κάτι που ήταν δυνατό να συμβεί αφού η μόνη επαφή που υπήρχε ήταν τα εξώφυλλα των δίσκων ή κάποια ασπρόμαυρη φωτογραφία στον Τύπο της εποχής. Ακόμη και στο αεροδρόμιο σημειώθηκαν επεισόδια με την αστυνομία, που δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει βία για να… αποκαταστήσει την τάξη.
Η συναυλία
Στο γήπεδο της Λεωφόρου η παρουσία της αστυνομίας ήταν πιο έντονη κι από εκείνη των θεατών. Έξω από το γήπεδο, μέσα σε αυτό, στις εξέδρες και γύρω από τη σκηνή έβλεπες παντού τις χαρακτηριστικές στολές, ενώ εκείνοι που τις φορούσαν είχαν ξεκάθαρες εντολές. Να μην αφήσουν την κατάσταση να… ξεφύγει. Πράγμα περίπου αδύνατο όταν μιλάμε για ροκ συναυλία. Στην πραγματικότητα, ακόμη και ο… χορός θεωρούνταν αντιστασιακή πράξη και… τιμωρούνταν. Για τα συντηρητικά ήθη της εποχής, μέχρι και το λίκνισμα ήταν προκλητικό!
Τα κόκκινα γαρύφαλλα
Η πράξη που εξόργισε τις αστυνομικές δυνάμεις ήταν μερικά γαρύφαλλα που αποφάσισε να πετάξει ο Μικ Τζάγκερ προς το κοινό. Επειδή ο ίδιος δεν μπορούσε να το κάνει, ανάθεσε αυτήν την… επαναστατική πράξη στον μάνατζερ της περιοδείας, Τομ Κέιλοκ. Ίσως να έφταιγε το χρώμα των λουλουδιών… Ήταν κόκκινα. Όπως και να ‘χει, μισή ντουζίνα αστυνομικοί του επιτέθηκαν και η κατάσταση έγινε χαοτική λίγη ώρα αργότερα. Με τους θεατές να ξεσπούν σε αποδοκιμασίες και τα μέλη των Stones να μένουν αποσβολωμένα από όσα έβλεπαν, οι Αρχές είχαν τη φαεινή ιδέα να κατεβάσουν τον γενικό! Η Λεωφόρος πνίγηκε στο σκοτάδι, το συγκρότημα εγκατέλειψε κακήν κακώς τη σκηνή και ακολούθησαν συμπλοκές με την αστυνομία!
Αμέσως μετά αρκετοί από τους θεατές έφτασαν στο σημείο να πραγματοποιήσουν πορεία διαμαρτυρίας. Σε αντίθεση με άλλες συνδεόμενες με την Χούντα πάντως, προορισμός τους δεν ήταν η αμερικανική πρεσβεία, αλλά το ξενοδοχείο Hilton, όπου διέμεναν οι Stones.
Τις επόμενες μέρες ένας-ένας (αφού το live στην Αθήνα σήμανε και το τέλος του τουρ τους) εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα. Πίσω τους άφηναν μια συναυλία-φιάσκο αλλά και μια Ελλάδα που άλλαζε σελίδα. Που έμπαινε σε ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας της. Μάλιστα, ο μπασίστας Μπιλ Γουάιμαν ένιωσε για τα καλά το τι θα ακολουθούσε. Πέρα από όσα είδε στην επεισοδιακή βραδιά της Λεωφόρου, είχε και την ατυχία να πετά το πρωί της 21ης Απριλίου. Εκείνη τη μέρα, όμως, οι συνταγματάρχες αποφάσισαν να… σώσουν τη χώρα και για να το πετύχουν αυτό απαγόρευσαν τις πτήσεις από και προς το αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Υπό αυτή την έννοια, μπορεί κανείς να πει πως τη μέρα που έφευγαν οι Stones, ερχόταν η Χούντα στην Ελλάδα!