Τρία είναι τα κακά με τα εκτός έδρας παιχνίδια του Παναθηναϊκού με την Μπασκόνια. Συνήθως οι πράσινοι χάνουν, υπάρχει μια μπάντα που δεν παίζει άσχημα, αλλά δεν σταματά ποτέ και μια κυρία με τσιριχτή φωνή η οποία κράζει σε κάθε φάση. Ευτυχώς στο χθεσινό ματς του τριφυλλιού στη Βιτόρια είχαμε μόνο τα δύο τελευταία.
Βέβαια, ο Παναθηναϊκός ΑΚΤΟΡ μπορούσε και όφειλε να «τελειώσει» το ματς πολύ νωρίτερα και πολύ ευκολότερα, αντί να περιμένει να «καθαρίσει» σε νεκρό χρόνο ουσιαστικά η αυτού εξοχότητα, Κέντρικ Ναν. Ο Αμερικανός ήταν απολαυστικός, υπενθύμισε σε όλους γιατί δικαίως ήταν ο MVP της περασμένης σεζόν και δείχνει ότι μέχρι το τριφύλλι να γίνει ομάδα, αυτός θα πρέπει να κουβαλήσει την ομάδα στην πλάτη του.
Θα πλήρωνε λάθη και νεκρά διαστήματα
Θα ήταν πολύ κρίμα να χαθεί αυτή η νίκη, ειδικά από την στιγμή που η ομάδα του Εργκίν Αταμάν έκανε για το μεγαλύτερο διάστημα του ματς κάποια πράγματα καλά. Για παράδειγμα είχε εκείνος τον έλεγχο του ρυθμού, είχε τον έλεγχο των ριμπάουντ και πλάνο στον αναμενόμενο «βομβαρδισμό» τριπόντων από την Μπασκόνια.
Έδειξε βελτίωση, δηλαδή, σε στοιχεία του παιχνιδιού στα οποία κόντρα σε Μπάγερν Μονάχου και Μπαρτσελόνα, αποτέλεσαν πρόβλημα. Και στα 2 εκείνα παιχνίδια οι πράσινοι επέτρεψαν πολλά ελεύθερα σουτ και έχασαν μπόλικες μάχες στη δική τους ρακέτα, ωστόσο στη Βιτόρια οι αντίπαλοί τους (που ως τώρα είχα μεγάλα ποσοστά ευστοχίας) έμειναν στα 7/26. Να ‘ναι καλά, βέβαια, κι ο Νόουελ γι’ αυτό…
Αυτή η σταθερότητα στο ριμπάουντ ήταν που βοήθησε τον Παναθηναϊκό να πάρει διαφορές χτυπώντας σε ανοιχτό γήπεδο ή στοχεύοντας στην υπεροχή των πράσινων σε μέγεθος και υψομετρική διαφορά. Το «1vs1» είχε την… τιμητική του και μπορεί η εμφάνιση να μην ήταν και η πιο λαμπερή, αλλά η δουλειά γινόταν.
Χωρίς, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός να αποδώσει φανταστικό ή έστω πολύ ποιοτικό μπάσκετ, μπορούσε να πάρει τη νίκη, κρατώντας και μερικά θετικά στοιχεία. Ωστόσο, στον αντίποδα, οι 14 ασίστ για 18 λάθη δεν ήταν μόνο ο λόγος που γύρισε το παιχνίδι, αλλά αιτιολογεί και την άγρια κατσάδα του Αταμάν στους παίκτες του στα αποδυτήρια.
Δεν είναι μοναδικό πρόβλημα η προσαρμογή του Σορτς
Ανάμεσα στα όσα δοκίμασε ο Τούρκος τεχνικός ήταν και να δώσει περισσότερο χρόνο στον Τι Τζέι Σορτς, κρατώντας τον στο παρκέ για κάποιο διάστημα μαζί με τον Ναν. Μια σαφής προσπάθεια να βρει ο νεοφερμένος Αμερικανός ρυθμό, χημεία και ψυχολογία.
Πέρα από αυτό, ο Αταμάν μπόρεσε έτσι να ρίξει έναν ξεκούραστο Σλούκα στο ματς, αλλά είχε την ατυχία ο αρχηγός να μην είναι στα καλά του την ώρα που χρειαζόταν η δική του ψυχραιμία και εμπειρία.
Σαφώς το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να επιτευχθεί ισορροπία στην περιφέρεια των πράσινων που στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ανησυχούν περισσότερο για κάτι άλλο κι όχι το τι συμβαίνει με τους γκαρντ της.
«Τρύπα» στο 5
Στην πραγματικότητα το πιο ανησυχητικό για τον Παναθηναϊκό φαίνεται να είναι το 5. Για δεύτερο συνεχόμενο ματς οι πράσινοι πήραν ελάχιστα από τους… κανονικούς σέντερ τους, αφού τόσο ο Χολμς όσο και ο Γιούρτσεβεν εμφανίστηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων και μάλιστα χωρίς να έχουν απέναντί τους καμιά φοβερή και τρομερή γραμμή ψηλών.
Επιπλέον, η εμφάνισή τους ήταν κάτω του μετρίου τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά, αναγκάζοντας τον Αταμάν να πάει σε χαμηλά σχήματα, όχι από επιλογή (όπως κάνει αρκετές φορές) αλλά από ανάγκη. Γιατί, οκ, όταν ο αντίπαλός σου παίζει… λάιτ, οφείλεις συχνά να τον ακολουθήσεις κι εσύ. Την ίδια ώρα, όμως, πρέπει κι εσύ –αν θες- να έχεις τη δυνατότητα να πας σε ψηλό σχήμα, αναγκάζοντας τον αντίπαλό σου να προσπαθεί εκείνος να σταματήσει έναν dominant σέντερ.
Για τη φοβερή λειψανδρία και την έλλειψη πειστικού 5αριού η απόλυτη απόδειξη ήταν η φάση στα 5 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη. Με την Μπασκόνια στο -3 ο Φόρεστ πηγαίνει στις βολές. Ο Αταμάν προβλέπει το προφανές, ότι θα χάσει δηλαδή την δεύτερη, και κάνει αλλαγή για να μην χαθεί το ριμπάουντ. Ο παίκτης που επιλέγει είναι ο Μήτογλου (ο Χολμς είχε αποβληθεί) αντί του Γιούρτσεβεν, δείχνοντας ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στον συμπατριώτη του ούτε για αυτό…
Όσο, λοιπόν, ο Τούρκος συνεχίζει τις αναιμικές και… άνιωθες εμφανίσεις και ο Αμερικανός δεν προσαρμόζεται στην ομάδα και στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, η απουσία του Λεσόρ φαίνεται -και είναι- τεράστια. Μπορεί όλη η κουβέντα για τα θέματα του Παναθηναϊκού να περιστρέφεται γύρω από τον Σορτς, αλλά ακόμα μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα στην άλλη πλευρά του παρκέ.