Την πρώτη από τις πολλές, ελπίζουμε, λαμπερές εμφανίσεις του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού ΑΚΤΟΡ πραγματοποίησε στο ματς κόντρα στη Βιλερμπάν ο Ρισόν Χολμς. Ο Αμερικανός με θητεία στο ΝΒΑ που μεταφράζεται σε… καμιά 500αριά αγώνες, αμφισβητήθηκε από ορισμένους πριν καλά-καλά πατήσει το πόδι του στην Ευρώπη και άρχισε να δίνει τις απαντήσεις του.
Όταν αποκτήθηκε το καλοκαίρι δεν ήταν λίγοι που -με ισχυρή δόση υπερβολής- υποστήριξαν ότι το «πακέτο» του 32χρονου σέντερ είναι τέτοιο που θα μπορούσε να κάνει τον κόσμο να… ξεχάσει τον Ματίας Λεσόρ. Υπερβολή, επαναλαμβάνουμε, αλλά πρόκειται μόνο για μια ατάκα της οποίας ο σκοπός είναι να καταδείξει το γεγονός ότι οι πράσινοι στο πρόσωπό του δεν διάλεξαν απλά τον αναπληρωματικό του άτυχου Γάλλου, αλλά έναν παίκτη που αναβαθμίζει ποιοτικά την front line της ομάδας. Κι όταν, με το καλό, επιστρέψει και ο αγαπημένος της πράσινης εξέδρας ψηλός, είναι ικανοί να συνθέσουν ένα δίδυμο το οποίο θα ζηλέψουν πολλοί και θα τρομάξει ακόμη περισσότερους.
Προσγειώθηκε από το παρελθόν και το… Σακραμέντο
Η εμφάνιση του Ρισόν Χολμς απέναντι στην Βιλερμπάν τα είχε όλα! Ο Αμερικανός τελείωσε την αναμέτρηση με 24 πόντους (11/12 δίποντα και 2/4 βολές), κατέβασε 10 ριμπάουντ (τα 7 επιθετικά!) και συμπλήρωσε το φύλλο της στατιστικής του με 1 κόψιμο και 4 κερδισμένα φάουλ, σε σχεδόν 29 λεπτά συμμετοχής. Λογικά κι επόμενα αναδείχθηκε MVP του αγώνα 33 PIR, κερδίζοντας στο… νήμα τον Κέντρικ Ναν (26 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 6 ασίστ).
Οι θεατές που βρέθηκαν στο γήπεδο αλλά και όσοι παρακολούθησαν το παιχνίδι από την τηλεόραση (και έχουν πάρει γεύση από τον παλιό, καλό Χολμς) θα θυμήθηκαν μερικές ανάλογες… παραστάσεις από την εποχή που αγωνιζόταν στο Σακραμέντο στις αρχές της δεκαετίας, όταν τέτοια double-double ήταν συχνά για τα… κυβικά του.
Πλέον μπορούν και οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού να προσδοκούν ότι όσα είδαν από τον Χολμς θα επαναλαμβάνονται με συχνότητα, συνέπεια και σταθερότητα. Με την επιστροφή του Λεσόρ, άλλωστε, να τοποθετείται χρονικά μέσα στον επόμενο μήνα, οι πράσινοι χρειάζονται ανάλογες βραδιές από το βασικό, αυτή τη στιγμή, 5άρι τους ως απόδειξη ότι το παιχνίδι τους δεν είναι μονοδιάστατο και μπορούν να απειλούν και από το ζωγραφιστό.
Τώρα… γνωρίζονται
Όπως δήλωσε και ο ίδιος μετά το τέλος του αγώνα, τώρα μαθαίνει τους γκαρντ της ομάδας και όλοι μαζί βρίσκονται σε μια διαδικασία απόκτησης χημείας. Κάτι που σε γενικές γραμμές ισχύει και για ολόκληρη την ομάδα. Η θέση του σέντερ, όμως, έχει μια ιδιομορφία. Όσο καλός κι αν είσαι, δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα αν η μπάλα δεν φτάσει στα χέρια σου και μάλιστα σε σημείο που είσαι ικανός να την εκμεταλλευτείς με βάση τις δυνατότητές σου. Εκτός βέβαια κι αν συζητάμε για θαύματα της φύσης όπως ο Γιόκιτς.
Αν, επιπρόσθετα, μιλάμε για νεοφερμένο ψηλό ο οποίος… κουβαλήθηκε μετά από μία ολόκληρη μπασκετική ζωή στο ΝΒΑ, τότε το πράγμα μπορεί να γίνει ακόμη πιο δύσκολο. Άλλωστε στην περίπτωση του Παναθηναϊκού είδαμε πέρυσι τον Όσμαν και πρόπερσι τον Χουάντσο να αντιμετωπίζουν ανάλογα θέματα προσαρμογής, χωρίς καν να είναι σέντερ, και παρά το γεγονός ότι μιλάμε για Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες που είχαν εμπειρίες και απόλυτη γνώση του πώς παίζεται το σπορ στη Γηραιά Ήπειρο.
Με τον Εργκίν Αταμάν να δοκιμάζει (αναγκαστικά λόγω ελλιπούς προετοιμασίας) πρόσωπα, σχήματα και πεντάδες, έχοντας και την πίεση του αποτελέσματος, η διαδικασία αφομοίωσης είναι πιο δύσκολη από ποτέ. Ακόμη κι έτσι, όμως, πρέπει η βελτίωση σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, ακόμη κι αν είναι αργή, να γίνεται σε σταθερή βάση. Παιχνίδι με το παιχνίδι, φάση με τη φάση, κομμάτι με το κομμάτι. Και σε τέτοιες καταστάσεις ακόμη και τα επίσημα ματς μπορούν να λειτουργήσουν ως προπονήσεις στο τακτικό μέρος για να βρεθούν ισορροπίες, συνεργασίες και αυτοματισμοί.
Έχει δρόμο ακόμα
Στην ουσία το επιθετικό παιχνίδι του Χολμς είχε δύο κυρίαρχα χαρακτηριστικά. Από τη μία τα τελειώματα φάσεων μετά από ασίστ και από την άλλη το επιθετικό ριμπάουντ. Και για τα δύο οφείλεις να έχεις σωστή θέση και αντίληψη και ο Αμερικανός σε αυτά τα κομμάτια πήρε σχεδόν άριστα. Προφανώς με χειριστές όπως ο Ναν, ο Σλούκας ή ο Σορτς η ζωή του μπορεί να γίνει πιο εύκολη και να ξεσηκώνει πιο συχνά τους θεατές με θεαματικά καρφώματα, βγάζοντας την ένταση, το πάθος και την αποτελεσματικότητα που το ΟΑΚΑ είχε ξεχάσει μετά τον Λεσόρ…
Ωστόσο αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό, αν θέλουμε να μιλάμε για τον βασικό σέντερ του Παναθηναϊκού. Ο Χολμς ήταν μεν εξαιρετικός απέναντι στην Βιλερμπάν, αλλά -συνολικά- απέχει από αυτό που θα ήθελε να βλέπει ο Εργκίν Αταμάν. Το βασικό πρόβλημα παραμένει η άμυνα. Όχι τόσο η ατομική, όπου εκεί τα καταφέρνει σχετικά καλά, αν εξαιρέσουμε τα αχρείαστα ή αφελή φάουλ.
Το θέμα στην αμυντική συμπεριφορά του κάνει… μπαμ, όταν στην κουβέντα μπαίνουν όροι όπως περιστροφές, αλλαγές, επιστροφές, παγίδες, βοήθειες κ.τ.λ. Εκεί, στην αμυντική τακτική ο Χολμς παραμένει ευάλωτος, κάνοντας ευάλωτη και την ομάδα σε drive ή ελεύθερα σουτ από την περιφέρεια. Προφανώς υπάρχει αισιοδοξία ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο καλύτερη θα είναι και η προσαρμογή του στο ευρωπαϊκό στυλ μπάσκετ και τις απαιτήσεις ενός ιδιαίτερου προπονητή, όπως ο Εργκίν Αταμάν.
Το σίγουρο είναι για την ώρα ότι ο Χολμς κέρδισε ψυχολογία και κάτι που ίσως αποδειχθεί ακόμη πιο σημαντικό. Την εμπιστοσύνη των συμπαικτών του και κυρίως του προπονητή του…