Το ότι το Ισραήλ αποτελεί τον νούμερο 1 σύμμαχο των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή είναι γνωστό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτή η παραδοσιακή σχέση δεν έχει τα πάνω της και τα κάτω της, ανάλογα με τα πρόσωπα που βρίσκονται στην εξουσία στις δύο χώρες.
Επίσης κοινή γνώση αποτελεί το γεγονός ότι η 4ετία Τραμπ κρίνεται ως άκρω;ς ικανοποιητική από την κυβέρνηση Νετανιάχου κυρίως εξαιτίας της απόφασης του πρώην προέδρου να ασκήσει οποιουδήποτε είδους κριτική στις πράξεις και στις ενέργειες των Ισραηλινών σε βάρος των Παλαιστινίων.
Βέβαια, κανείς δεν θα περίμενε ποτέ (δεν έχει συμβεί άλλωστε ποτέ κιόλας) από τις ΗΠΑ να σταθούν αλληλέγγυοι στους Παλαιστίνιους ή να θίξουν ανοιχτά τα συμφέροντα του Ισραήλ ερχόμενοι σε κάποιου είδους ανοιχτή σύγκρουση στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά τουλάχιστον κατά περιόδους οι Αμερικανοί άσκησαν κάποιες (χαλαρές έστω) πιέσεις προκειμένου να μην… ξεσαλώνει το Τελ Αβίβ στην ευρύτερη περιοχή. Κυρίως, δε, στην Δυτική Όχθη, εκεί όπου ο εποικισμός συνεχίζεται κατά παράβαση πολλών κανόνων.
Μέσω αυτής το Ισραήλ από το 1967 και μετά αλλοιώνει την πληθυσμιακή σύνθεση, χτίζοντας ολοένα και περισσότερα κτήρια σε εδάφη τα οποία κατοικούνται από Παλαιστινίους. Κατά την διάρκεια της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ αυτή η πολιτική έφτασε στα όριά της, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, σύμφωνα με οργανισμούς που παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις. Το Ισραήλ εκμεταλλεύτηκε αυτή την χαλαρή στάση του απερχόμενου προέδρου και φαίνεται ότι συνεχίζει να το κάνει μέχρι το τελευταίο… δευτερόλεπτο πριν της αλλαγή σκυτάλης στον Λευκό Οίκο.
Όπως καταγγέλλεται, μόλις χθες η κυβέρνηση του Ισραήλ ενέκρινε την κατασκευή άλλων 2.600 μπλοκ κατοικιών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, την οποία οι Παλαιστίνιοι θεωρούν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι του μελλοντικού κράτους τους… Και αυτό ενώ μόλις πριν μερικές ημέρες αποφασίστηκε το χτίσιμο ακόμα 800 συγκροτημάτων πολυκατοικιών που ήρθαν να προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες, σε ένα… κατασκευαστικό ράλι του Ισραήλ την τελευταία διετία, από την στιγμή που ο Τραμπ με δήλωσή του το 2018 ουσιαστικά νομιμοποίησε την συγκεκριμένη πολιτική επιτρέποντας στους συμμάχους του να «ξεσαλώσουν» μέχρι την τελευταία στιγμή της θητείας του…