Πιο θανατηφόρος απ' τον covid: Ο ύπουλος εχθρός που σκότωσε σε ένα χρόνο τριπλάσιο αριθμό σε σχέση με τον κορωνοϊό

Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους

Από τον Δεκέμβριο του 2019, όταν και πρωτοεμφανίστηκε ο κορωνοϊός, ξεκίνησε για την ανθρωπότητα ένα ντόμινο εξελίξεων που στόχο είχε να αποτρέψει όσο το δυνατό περισσότερες απώλειες.

Μέχρι στιγμής, 15 μήνες μετά, η πανδημία έχει στερήσει τη ζωή σε 2.843.644 ανθρώπους και κανείς δε μπορεί να ξέρει πόσο θα ανατραπεί αυτή η καταμέτρηση με τον διαρκή εμβολιασμό των ανθρώπων.

Όμως ο άνθρωπος δεν πεθαίνει μόνο από covid-19 σε αυτό το διάστημα. Ο covid-19 ήρθε να προσθέσει μια ακόμα θανατηφόρα νόσο στη λίστα με αυτές που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, μα καμία δε φαίνεται να μπορεί να συγκριθεί σε νούμερα με το νούμερο 1 κίνδυνο που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια και φαίνεται πως θα ενταθεί μέσα στην επόμενη 25ετία.

Στους πρώτους μήνες του κορωνοϊού, όταν έκλεισαν πολλές δραστηριότητες που άφηναν άσχημο αποτύπωμα στο περιβάλλον και στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, αρκετοί έσπευσαν να αναδείξουν την ευεργετική αξία του παγκόσμιου lockdown. Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ και βρήκε τρόπο να πάρει νέα μορφή.

Κάπως έτσι, σύμφωνα με έρευνα του Science Direct που έγινε πριν λίγες εβδομάδες και αναδεικνύει σε άρθρο της η Guardian, το 2018 πέθαναν 8.7 εκατομμύρια άνθρωποι από τη ρύπανση της ατμόσφαιρας που πηγάζει κυρίως στην εξόρυξη και καύση των ορυκτών καυσίμων.

Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην Ανατολική Ασία, όπου οι περισσότεροι θάνατοι ατόμων από 14 και πάνω σχετίζονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ δεύτερη στη λίστα έρχεται η Ευρώπη, όπου το 10% των νεκρών σχετίζεται άμεσα με τη ρύπανση της ατμόσφαιρας, με την Αφρική να βρίσκεται προτελευταία στη λίστα των ηπείρων.

Φυσικά οι αριθμοί του 2018 δεν θα είναι σημαντικά διαφοροποιημένοι ως προς το 2019 και το 2020, είναι όμως σίγουρα μακριά και προς τα πάνω ως προς τα νούμερα ετών όπως το 2017 και το 2016, όταν και οι επίσημες στατιστικές είχαν καταγράψει 3.4 και 4.2 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει πως μέσα σε ένα χρόνο είχαμε διπλασιασμό και επιβεβαίωση της κατηφόρας που έχει πάρει η κλιματική κρίση στο φινάλε της προηγούμενης δεκαετίας.