Αυτές τις ημέρες γίνεται μια σύνοδος κορυφής των ηγετών της ευρασιατικής επικράτειας, χωρών δηλαδή που βρίσκονται στα σύνορα των δύο ηπείρων ή ανήκουν και στις δύο. Εκεί βρίσκεται και ο Πούτιν που είναι σε ανοιχτή επικοινωνία με Κίνα μεριά, δηλαδή τον Ξι Ζινπίνγκ.
Δε χρειάζεται να μασήσουμε νιανιά φαγητό. Πούτιν και Ζινπίνγκ ήταν πάντοτε πακετάκι, αλλά μετά την εισβολή στην Ουκρανία, έχουν μια πιο άγαστη συνεργασία και επικοινωνία. Κι είναι σαφές πως ο πρώτος μεταφέρει στον δεύτερο όσα συζητιούνται σε αυτή τη συνάντηση.
Εκεί ο Ερντογάν μπορεί να προσπαθεί να εξηγήσει στον Πούτιν ότι είναι αναγκαίο να δοθεί τέλος στον πόλεμο, αλλά δεν θα κάτσει να χαλάσει και τις σχέσεις του με τον Ρώσο. Είναι μια φιλική διαφωνία, ενώ πιο δίπλα βρίσκεται και ο Λουκασένκο της Λευκορωσίας σαν κλασικό σκυλάκι.
Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ έχουν να διαχειριστούν την ακρίβεια, την ενεργειακή κρίση και κάτι εσωτερικά σκάνδαλα όπως την υπόθεση εγγράφων Τραμπ, αλλά έχουν την προσοχή τους στραμμένη και στο Ουζμπεκιστάν, όπου γίνεται η σύνοδος.
Δε μπορούν να έχουν διαρκώς όμως το βλέμμα τους προς την Ταϊβάν, εκεί όπου στις αρχές καλοκαιριού ήταν πολύ μεγάλη η πιθανότητα να υπάρξει εισβολή και αυξήθηκε όταν πήγε εκεί η Νάνσι Πελόζι, Πρόεδρος του Κογκρέσου στις ΗΠΑ. Ευτυχώς η κλιμάκωση αποφεύχθηκε.
Ο λόγος που αποφεύχθηκε όμως δεν είναι η καλή διάθεση του Ζινπίνγκ και του PLA (People’s Liberation Army), του κινεζικού στρατού.
Μια αναφορά από το Πανεπιστήμιο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, έρχεται να κρούσει ένα καμπανάκι κινδύνου για το εγγύς μέλλον.
Σε αυτή την αναφορά που συνέταξε καθηγητής του Georgetown και αξιωματικός του αμερικανικού στρατού, αποκαλύπτεται το μεγάλο μειονέκτημα του ρωσικού και του κινεζικού στρατού.
Κι αν τα μειονεκτήματα του πρώτου τα έχουμε δει να αποκαλύπτονται σε αυτή την εισβολή στην Ουκρανία, για τον στρατό της Κίνας δεν είχαμε φανταστεί ότι υπάρχει τέτοιο ζήτημα.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στον αμερικανικό στρατό, όπου είναι αναγκαίο για τους επικεφαλής των επιτελείων στρατού να έχουν κάνει κοινή εκπαίδευση και να έχουν γνώση σε στρατηγικές εδάφους, αέρος, θαλάσσης, πυραύλων και των logistics-δυνάμεων υποστήριξης, στην Κίνα όλοι οι ανώτατοι αξιωματικοί έχουν εκπαίδευση μόνο σε ένα πεδίο.
Οι ναύαρχοι για παράδειγμα, δεν έχουν ιδέα από αεροπορικές επιχειρήσεις. Οι Στρατηγοί δε γνωρίζουν τίποτα από διαχείριση πυραύλων και τηλεκατεύθυνση.
Αν γινόταν πόλεμος ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, θα μπορούσαν οι ΗΠΑ να στοχεύσουν σε ένα παρακλάδι του στρατού, στην αεροπορία για παράδειγμα, να την θέσουν εκτός, και να έχουν στερήσει την κάλυψη από αέρος στις δυνάμεις εδάφους και στο πολεμικό ναυτικό.
Όχι βέβαια με τόση ευκολία όσο περιγράφεται, αλλά θα μπορούσε να συμβεί. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η αναφορά εξέτασε δεδομένα έξι ετών, από το 2015 ως το 2021, για 300 ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς του κινεζικού στρατού. Οι 5 επικεφαλής, δηλαδή Αρχιστράτηγος, Αρχιπτέραρχος, Αρχιναύαρχος και οι επικεφαλής στους πυραύλους και τα logistics, έχουν μηδενική συνδυαστική εκπαίδευση.
Στις ΗΠΑ, οι 40 ανώτατοι αξιωματικοί έχουν εκπαιδευτεί σε όλα τα πεδία, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία τους έχει εμπειρία πολεμικού πεδίου, έχουν οργανώσει επιχειρήσεις, έχουν βρεθεί σε πόλεμο, είτε των ΗΠΑ είτε σε ξένο έδαφος, σε πόλεμο άλλων χωρών.
Η Κίνα, ο τρόπος που διοικεί, έχει κάνει αχρείαστη την στρατιωτική της παρέμβαση κάπου κι έτσι οι 33 ανώτατοι αξιωματικοί της έχουν σε λιγότερο από το 50% τους εμπειρία πεδίου.
Αυτό που διαφοροποιεί την Κίνα από τη Ρωσία, είναι πως δεν βασίζεται κατά 80% σε οπλίτες βραχείας θητείας και εκπαίδευσης. Έχει κληρωτούς που εκπαιδεύονται για χρόνια και έχουν μόνιμη θέση στο στράτευμα.
Το report των ΗΠΑ εξηγεί πως αυτή τη στιγμή η Κίνα βρίσκεται 5 χρόνια πίσω σε επίπεδο αξιωματικών και άρτιας γνώσης των επιχειρησιακών δεδομένων μιας πολεμικής σύγκρουσης. Κι αυτό είναι που τρομάζει.
Ο PLA έχει ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια με νεότερους αξιωματικούς, με νεότερα στελέχη, που φαίνεται να τρέχουν με μεγαλύτερη ταχύτητα την προσαρμογή στα νέα δεδομένα και φυσικά στον μεγάλο αντίπαλο, τις ΗΠΑ.
Αυτό σημαίνει πως ο κύριος λόγος μη εισβολής στην Ταϊβάν, όπου ξέρουν πως θα αντιμετωπίσουν τις ΗΠΑ, είναι ότι ακόμα δεν είναι στο ίδιο επίπεδο. Άρα, όταν θα νιώσουν πως έχουν εξαλείψει αυτό το handicap, μικρολεπτομέρειες θα τους κρατάνε από το να εισβάλουν.
Βλέπουν εξάλλου κι ότι η Ρωσία ως κράτος δεν έχει πονέσει και τόσο αυτούς τους 7 μήνες. Οι πολίτες της μπορεί, αλλά το κράτος συνολικά όχι. Κι ο Ξι Ζινπίνγκ δεν είναι ότι θα βάλει και πλερέζες αν από το 1.5 δισ. Κινέζων, προστεθούν στους πάμφτωχους μερικές δεκάδες εκατομμύρια ακόμα. Ξέρει να το διαχειριστεί.
Ίσως να βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη περίοδο της 30ετίας, ειδικά αν η ενεργειακή κρίση πλήξει τόσο βάναυσα την Ευρώπη που παλεύει να βρει λύσεις και να μεταβεί γρηγορότερα στις ΑΠΕ, αλλά βλέπει πως είναι ανέφικτο.
Την ίδια στιγμή, Πούτιν και Ζινπίνγκ οργανώνουν το σχέδιο τους που μπορεί να σημάνει έναν νέο, εξ Ανατολής αυτή τη φορά, Άξονα…
* Φωτογραφία: Unsplash/Christian Lue
** Με στοιχεία από CNN