Η περίπτωσή του, ακόμα και για τα δεδομένα ενός… θερμόαιμου κράτους όπως η Ελλάδα, είναι καινοφανής: μέσα σε πάρα πολύ μικρό διάστημα πήρε το (μάλλον ανεπιθύμητο στον ίδιο) χρίσμα του σωτήρα ολόκληρης της χώρας, ενώ ένα σκάρτο τρίμηνο αργότερα άρχισε ν’ αμφισβητείται, για να φτάσει πια μια τεράστια μερίδα του κόσμου να τον απαξιώνει.
Ο Σωτήρης Τσιόδρας, περί ου ο λόγος, κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας ήταν ο άνθρωπος που από τον Μάρτιο του 2020 έως και τα τέλη Μαΐου σχεδόν μας ενημέρωνε σε καθημερινή βάση για το πώς εξελίσσονται τα πράγματα στο μέτωπο του κορωνοϊού, πόσα κρούσματα είχαμε, πόσους θανάτους και, δυστυχώς, ούτω καθεξής.
Η δημοτικότητά του έφτασε το αδιανόητο 96% (!) και δεν υπήρχε άνθρωπος που ν’ αμφισβητούσε την επιστημονική του επάρκεια, τις καλές του προθέσεις, τη γενικότερη κατάρτισή του και την ιδιαίτερα «θελκτική» εικόνα του.
Όσο, όμως, περνούσε ο καιρός και ειδικά μετά το καλοκαίρι (κατά το οποίο- βλακωδώς, βλακωδέστατα- νομίζαμε όλοι μας πως ξεμπερδέψαμε με τον covid) που επέστρεψαν οι περιορισμοί και τα σκληρά μέτρα και που ο επικεφαλής των λοιμωξιολόγων εξαφανίστηκε από τηλεοπτικού προσώπου γης, τα ποσοστά του έπεφταν ολοένα και πιο πολύ, έως ότου κατακρημνίστηκαν με κρότο.
Πλέον, για την πλειοψηφία (όχι την συντριπτική, αλλά δεν παύει να είναι πλειοψηφία), ο Τσιόδρας είναι ένας τσαρλατάνος που έπαιξε παιχνίδια στην πλάτη του λαού, με στόχο να κάνει πολιτική καριέρα.
Η αλήθεια μπορεί ν’ απέχει αρκετά (ο άνθρωπος δεν είναι μάλλον ούτε άγιος αλλά ούτε ακριβώς και η μετεμψύχωση του Χίλτερ), όμως σ’ αυτό το πλαίσιο και με το ρεύμα να επιτάσσει ανθρωποφαγία, αμφισβητείται πια το ό,τι πει και όλοι ψάχνουν να βρουν υποχθόνια κίνητρα πίσω από τις απειροελάχιστες τοποθετήσεις του.
Κάτι τέτοιο συνέβη και σήμερα, όταν διέρρευσε πως ο κ. Τσιόδρας αντιτίθεται στο άνοιγμα των σχολείων: δεν ήταν λίγοι αυτοί που έπεσαν να τον φάνε, γιατί… ξέρεις τώρα μωρέ… να… λόγοι.
Μισό λεπτό, όμως; Τι το περίεργο είπε;
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ο γνωστός λοιμωξιολόγος στην σύσκεψη που έγινε νωρίτερα σήμερα (7/4) εξέφρασε την αντίθεσή του στο άνοιγμα και των λυκείων. Η βαρύτατη επιδημιολογική εικόνα της Ελλάδας ήταν ο λόγος για την ένσταση που διατύπωσε, καθώς θεωρεί ότι το σύστημα υγείας δεν θα αντέξει, με δεδομένο ότι η κινητικότητα θα αυξηθεί κατακόρυφα σε κρίσιμες ηλικιακές ομάδες.
Μάλιστα, γνωστοποίησε τον προβληματισμό του για το αν και κατά πόσον το εργαλείο των self tests θα χρησιμοποιηθεί σωστά μέχρι την Κυριακή για να ανοίξουν τα σχολεία τη Δευτέρα, δεδομένου του ότι για να επιστρέψουν οι μαθητές στα θρανία θα πρέπει να κάνουν τεστ μόνοι τους μία ημέρα νωρίτερα- κάτι το οποίο δεν έχει «δοκιμαστεί» ακόμα στη χώρα μας.
Επομένως για ποιο λόγο «τα παίρνει το λαμόγιο ο Τσιόδρας» και γιατί «άσε μας κι εσύ ρε απατεώνα» και «πέρυσι δεν τολμούσες να τα πεις αυτά»;
Σε μια περίοδο που έχουμε σταθερά 4.000+ κρούσματα ημερησίως, 750 συμπολίτες μας νοσηλεύονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και οι θάνατοι είναι 70+ το 24ωρο, πού ακριβώς έγκειται ο παραλογισμός και γιατί είσαι… λαμόγιο αν δε θες ν’ ανοίξουν (ακόμα, έστω, μέχρι να μάθουμε πώς ακριβώς λειτουργούν τα self tests) τα σχολεία;
Και πού το κακό να εκφράζεις τις ενστάσεις σου όταν ο δείκτης Rt είναι αρκετά πάνω από το 1 και η επιδημιολογική μας εικόνα δεν είναι ακριβώς και η οπτικοποίηση της αισιοδοξίας;
Ρητορικά τα ερωτήματα…