Η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει πολλάκις ότι δεν προτίθεται να σύρει τη χώρα σε νέο lockdown ακόμα και αν ο αριθμός των κρουσμάτων φτάσει τις 10.000 όπως πολλά μαθηματικά μοντέλα προβλέπουν ότι θα συμβεί τις επόμενες μέρες.
Το επιχείρημα της είναι ότι φέτος δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για κανέναν καθώς τα εμβόλια είναι διαθέσιμα και όλοι έχουν πρόσβαση σε αυτά. Όποιος επιμένει να μην τα κάνει αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του.
Σε κάθε περίπτωση ο αριθμός των κρουσμάτων αναμένεται να αυξηθεί τις επόμενες μέρες. Μέτρα επί της ουσίας δεν υπάρχουν, μάσκες ελάχιστοι φορούν, ο κόσμος αρχίζει πλέον να μαζεύεται σε εσωτερικούς χώρους, άρα όλα συνηγορούν στην επιθετική αύξηση των κρουσμάτων.
Αυτός όμως δεν είναι ο δείκτης που ανησυχεί τους επιδημιολόγους και την κυβέρνηση. Τα τεστ αυξάνονται κι είναι λογικό να αυξάνεται και ο αριθμός των καταγεγραμμένων κρουσμάτων. Άλλωστε η πλειονότητα των πολιτών που έχει εμβολιαστεί νοσεί πολύ ελαφριά σαν να περνάει μια απλή γρίπη.
Οι δυο δείκτες που θα κρίνουν το μέλλον είναι άλλοι. Ο ένας έχει να κάνει με το ποσοστό της θετικότητας και ο δεύτερος με τον αριθμό των διασωληνωμένων. Και εκεί κρύβεται το κλειδί της αποφυγής ενός νέου lockdown.
Αν ο αριθμός των διασωληνωμένων ξεπεράσει τους 600 τότε η λήψη μέτρων θα είναι μονόδρομος. Με 600 άτομα διασωληνωμένα, 10.000 κρούσματα την ημέρα και τον δείκτη θετικότητας πάνω από το όριο συναγερμού του 6% κανένα σύστημα υγείας δεν μπορεί να αντέξει. Γιατί τα 10.000 κρούσματα μετά από λίγες μέρες θα δώσουν και άλλες διασωληνώσεις και έτσι ο φαύλος κύκλος των ΜΕΘ δεν θα κλείσει ποτέ.
Εκεί λοιπόν όσες διαψεύσεις και αν γίνουν τώρα, δεν θα υπάρχει επιλογή. Θα πάμε σε γενικό lockdown για να αποσυμπιεστεί η κατάσταση στο ΕΣΥ, μόνο που αυτή τη φορά δεν θα είναι σαν τα προηγούμενα. Θα δούμε μέτρα και απαγορεύσεις, αλλά τα περισσότερα από αυτά θα αφορούν στους ανεμβολίαστους και όχι σε όσους έχουν κάνει το καθήκον τους απέναντι στους ίδιους και την κοινωνία.
Το βέβαιο είναι ένα. Εάν το αρνητικό σενάριο γίνει πραγματικότητα τότε οι αποφάσεις θα ληφθούν πριν τις εορτές, γιατί η αγορά περιμένει Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά για να ανασάνει ξανά.