Είναι ένα από τα μόνιμα επιχειρήματα των αντιεμβολιαστών, κάτι που το ακούς ξανά και ξανά και ξανά, τον τελευταίο περίπου χρόνο- από τότε, δηλαδή, που άρχισαν σιγά-σιγά να κυκλοφορούν το ένα μετά το άλλο τα (εξαιρετικά αποτελεσματικά) εμβόλια.
Δεν έχει σημασία που το τέταρτο κύμα της πανδημίας αποδεικνύεται εξαιρετικά επιθετικό και «γονατίζει» τη μία χώρα μετά την άλλη, δε μετράει το ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας μοιάζει να έχει γονατίσει προ πολλού, δεν κάνει καμία απολύτως διαφορά στο σκεπτικό τους το ότι, εδώ και έναν μήνα περίπου, οι νεκροί έχουν αρχίσει ν’ αυξάνονται και πάλι με τρομακτικά γρήγορους ρυθμούς σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αγνοούν επανειλημμένως τα «καμπανάκια» των εμπειρογνωμόνων, εθελοτυφλούν όταν οι ειδήμονες παρουσιάζουν τα στείρα- μα… κραυγαλέα- νούμερα, δεν συγκινούνται από το γεγονός πως τα ημερήσια κρούσματα φλερτάρουν απροκάλυπτα με το πενταψήφιο νούμερο πια και το ότι οι συμπολίτες μας που νοσηλεύονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας είναι πλέον πάνω από 600 ξανά είναι.
Γι’ αυτούς τα πάντα είναι μια σειρά από τυχαία συμβάντα ή, ακόμα χειρότερα, τα διαβολικά μέρη μιας οικουμενικής συνωμοσίας.
Και γι’ αυτό, επαναλαμβάνουν το μόνιμο επιχείρημά τους: «Τα εμβόλια δεν έχουν δοκιμαστεί αρκετά και δεν ξέρουμε τι επιπτώσεις θα έχουν σε μερικά χρόνια. Όσοι τα έκαναν θα πεθάνουν από θρόμβωση, μυοκαρδίτιδα, εγκεφαλικό και ούτω καθεξής». Ναι, μόνο που…
Μόνο που τα συγκεκριμένα εμβόλια κατά του covid αποτελούν τα πιο δοκιμασμένα και ελεγμένα σκευάσματα στην ιστορία και αποτρέπουν σχεδόν στο 100% τη βαριά νόσηση και, συνεπακόλουθα, την απώλεια ζωής όσων τα έχουν κάνει και προσεβλήθησαν, εν συνεχεία, από τον κορωνοϊό.
Κι επειδή οι αρνητές είναι αρκετοί και η άποψή τους περί των εμβολιασμών δύσκολα αλλάζει αν δεν υπάρχει… οπτικοποιημένος αντίλογος, υπάρχει μια συγκεκριμένη φωτογραφία που καταδεικνύει με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο την αποτελεσματικότητα των σκευασμάτων:
Τι βλέπουμε στο γράφημα που έδωσε στη δημοσιότητα το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων για τον μήνα Νοέμβριο;
Το προφανές: πως όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό εμβολιασμού σε μια χώρα, τόσο (εντυπωσιακά) μικρότερος είναι ο αριθμός των πολιτών που χάνουν την ζωή τους.
Μια στοιχειώδης σύγκριση των πρώτων οριζόντιων ραβδογραμμάτων (93% και 92% πλήρως εμβολιασμένων) και των τελευταίων (43% και 29%) δείχνουν τη χαοτική διαφορά που υπάρχει στους θανάτους των μεν και των δε χωρών.
Ολ’ αυτά δε λέγονται για να ειρωνευτεί κανείς τους αρνητές- όχι. Ο φόβος (αν μιλάμε για φόβο και όχι για ατόφιο… ψεκασμό των αρνητών) είναι κατανοητός και, ως ενός σημείου, αποδεκτός.
Στόχος όλων μας πρέπει να είναι το να «καμφθεί» αυτός ο φόβος, ούτως ώστε να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται (τον τελευταίο δύσκολο χειμώνα που θ’ αντιμετωπίσουμε, μια και όλα δείχνουν πως από το καλοκαίρι του 2022 και μετά η πανδημία θα «υποβιβαστεί» και ο ιός θα γίνει ενδημικός).
Το επιχείρημα περί «προβλημάτων που θ’ αντιμετωπίσουν στο απώτερο μέλλον οι εμβολιασμένοι», απλά δεν ευσταθεί.
Για πολλούς, πάρα πολλούς, απλά δεν υπάρχει μέλλον. Είναι μέρος των 17.500 συνανθρώπων μας που έχουν χάσει ήδη την ζωή τους.
Αλήθεια, αξίζει αυτή η ακατανόητη άρνηση;