«Δεν μπλοφάρω»: Με αυτή τη φράση ο Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε τη Δύση και επιβεβαίωσε τους αναλυτές που υποστηρίζουν ότι η χρήση πυρηνικών όπλων είναι για πρώτη φορά τόσο σοβαρά στο παιχνίδι. Η Δύση με τη σειρά της τονίζει ότι αν συμβεί το απευκταίο σενάριο θα υπάρχει σαρωτική απάντηση κι έτσι το θερμότερο της έντασης παραμένει στα ύψη.
Το 2022 είναι μόλις 9 οι χώρες στον κόσμο που έχουν πυρηνικούς εξοπλισμούς: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Β. Κορέα, Ινδία, Πακιστάν και Ισραήλ. Όλες μαζί έχουν περίπου 15.000 πυρηνικές κεφαλές, όμως δεν είναι ίδιας κλίμακας για όλους.
Πακιστάν και Ινδία έχουν σαφώς μικρότερης έντασης κεφαλές σε σχέση με ΗΠΑ και Ρωσία που από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου διαθέτουν τα περισσότερα και ισχυρότερα πυρηνικά όπλα.
Από τη δεκαετία του ’80, όταν η ρητορική ΗΠΑ και Ε.Σ.Σ.Δ. είχε φτάσει σε ισορροπία τρόμου, επιστήμονες άρχισαν να τρέχουν προσομοιώσεις για το πώς θα άλλαζε τον πλανήτη ένας πυρηνικός πόλεμος.
Η πιο ακραία συνθήκη που βρήκε ο διάσημος Carl Sagan είναι ότι ο καπνός θα ανέβαινε στην ατμόσφαιρα, θα μπλόκαρε τις ακτίνες του ήλιου να φτάσουν στη Γη και ο πλανήτης θα βυθιζόταν στο σκοτάδι και στο κρύο για αρκετούς μήνες. Καμία βροχή δε μπορεί να σβήσει αυτόν τον καπνό. Πολλοί άνθρωποι δε θα μπορούσαν να βγουν έξω, γιατί η παραμικρή επαφή θα έκαιγε τα σώματα τους.
Ο Πυρηνικός Χειμώνας θα τελείωνε 5 δισ. ανθρώπους σε μια 5ετία
Αυτός είναι ο περίφημος Πυρηνικός Χειμώνας. Είναι αυτό που θα συμβεί σε περίπτωση που ΗΠΑ και Ρωσία συγκρουστούν. Σε όλους τους άλλους συνδυασμούς, η καταστροφή θα είναι λιγότερο…καταστροφική.
Σε κάθε περίπτωση, η οποιαδήποτε εκτόξευση και έκρηξη μιας κεφαλής, θα σκότωνε εκατοντάδες χιλιάδες στις πρώτες στιγμές και θα πήγαινε προς το εκατομμύριο και πάνω στις επόμενες ημέρες, εβδομάδες και μήνες. Ακόμα και χρόνια.
Από την πτώση της θερμοκρασίας που θα επικρατούσε, θα ήταν αδύνατο να ξαναγίνουν κάποιες σοδειές και σε πολλά μέρη του κόσμου οι άνθρωποι θα πέθαιναν της πείνας. Αυτό θα σήμανε το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού.
Ο Άλεξ Γουέλερστιν κατασκεύασε για να κάνει πιο κατανοητό, έναν ψηφιακό χάρτη πυρηνικών, το Nukemap, όπου μπορεί κάποιος να ρίξει μια συγκεκριμένη βόμβα και να δει το αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, μια βόμβα με 140 κιλοτόνους εκρηκτικά (1 κιλοτόνος ισούται με 1.000.000 κιλά) θα μπορούσε να σκοτώσει άμεσα 220.000 ανθρώπους και περίπου μισό εκατομμύριο θα είχε σοβαρούς τραυματισμούς. Το είδαμε να γίνεται στη Χιροσίμα και τη Ναγκασάκι.
Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν δεν έπεφτε μια βόμβα, αλλά ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός…
Όσοι βρίσκονται σε ακτίνα 1.2 τετραγωνικών μιλίων, θα αντιμετώπιζαν μια τεράστια ποσότητα ραδιενέργειας και χωρίς ιατρική περίθαλψη, ένα 50 με 90% θα πέθαιναν μόνο από τα οξεία συμπτώματα. Σε αυτά θα συναντήσει κανείς ναυτία, εμετό, ξαφνικές αιμορραγίες, διάρροια με αίμα, κάψιμο στο δέρμα και ξεφλούδισμα.
Αυτοί που θα βρίσκονται σε μεγαλύτερη ακτίνα, από 33 τετραγωνικά μίλια και πάνω, θα είχαν εγκαύματα τρίτου βαθμού, γιατί η λάμψη της έκρηξης θα ερχόταν σε επαφή με το εκτεθειμένο δέρμα τους. Σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να προκαλέσει και φωτιά, εφόσον ερχόταν σε επαφή με εύφλεκτα υλικά. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο άνθρωπος δε θα νιώθει πόνο γιατί το κάψιμο θα έχει διαλύσει τα νεύρα του.
Γι΄αυτό και οι πιο καταστροφικές και μακροχρόνιες συνέπειες αφορούν στη σκόνη και τα μόρια που θα μεταφέρει μέσω αέρα. Σε βιομηχανικές πόλεις κιόλας, μια πυρηνική έκρηξη πολλαπλασιάζεται.
Η σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσία είναι η πιο καταστροφική από τα σενάρια
Στο κομμάτι του μαύρου καπνού που θα υψωθεί, κάποιοι επιστήμονες έχουν κάνει διαχωρισμό. Από 5 μέχρι 50 εκατομμύρια τόνους μαύρου καπνού, θα είχαμε πυρηνικό φθινόπωρο. Από 50 ως 150 εκατομμύρια, θα ερχόταν ο πυρηνικός χειμώνας. Σε έναν πυρηνικό χειμώνα, ελάχιστοι σε όλο τον πλανήτη θα κατάφερναν να ζήσουν. Περίπου 2 δισεκατομμύρια θα ήταν αυτοί και θα πάλευαν για μερικούς μήνες μέχρι κατά βάσει να καταλήξουν.
Μια περίπτωση πυρηνικού φθινοπώρου θα ήταν η σύγκρουση Πακιστάν και Ινδίας που έχουν μικρότερα εκρηκτικά και η κάθε μία μπορεί να ενεργοποιήσει 50 ατομικές βόμβες αντίστοιχες με τη Χιροσίμα. Ένας τέτοιος πυρηνικός πόλεμος θα εξέπεμπε 5-6 εκατομμύρια τόνους μαύρου καπνού στη στρατόσφαιρα.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η καλλιέργεια καλαμποκιού και σιταριού – και όχι μόνο – θα είχε πτώση 20-40 % στα πρώτα πέντε χρόνια, ενώ θα έπρεπε να περάσουν 10 χρόνια για να τελειώσει αυτή η ψυχρότητα.
Εφόσον γινόταν πυρηνικός πόλεμος, οι επιζώντες θα έρχονταν αντιμέτωποι με ραγδαία αύξηση του πετρελαίου.
ΗΠΑ και Ρωσία διαθέτουν πάνω από το 40% των πυρηνικών σήμερα
Ο πυρηνικός χειμώνας, δηλαδή μια σύγκρουση ΗΠΑ με Ρωσία, θα σήμαινε ότι θα πέσουν στη μάχη περί τις 4.000 πυρηνικές κεφαλές και θα σκορπούσαν το θάνατο.
Η θερμοκρασία του πλανήτη θα έπεφτε στους -8 βαθμούς Κελσίου και θα χρειαζόταν τουλάχιστον 5 χρόνια μέχρι να ανέβει ξανά κατά 15 βαθμούς. Στο βόρειο ημισφαίριο θα αντιμετώπιζαν την πιο σκληρή εκδοχή της αλλοιωμένης θερμοκρασίας.
Ο συνδυασμός του κρύου με την κατά 45% λιγότερη βροχή, θα καθιστούσε το έδαφος ανίκανο να μπορέσει να αναπτυξεί φυτά και δέντρα.
Μια έρευνα toy 2018 είχε δείξει ότι σε ένα με δύο χρόνια από την έκρηξη της πυρηνικής κεφαλής, οι ωκεανοί δε θα μπορούσαν να απορροφήσουν το διοξείδιο του άνθρακα και θα έφτανε το pH τους στα ύψη, κάτι ανάποδο δηλαδή απ΄αυτό που συμβαίνει λόγω κλιματικής κρίσης που κάνει τους ωκεανούς πιο όξινους.
Στους ωκεανούς θα συνέβαινε και κάτι ακόμα. Ο αραγονίτης, ένα ιχνοστοιχείο σημαντικό για θαλάσσιους οργανισμούς να χτίζουν κελύφη, θα εξαφανιζόταν και σε 2 με 5 χρόνια θα αφανίζοντα πολλά είδη που ζουν σε μεγαλύτερα βάθη, Αυτό θα συνέβαινε κυρίως στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό και την Καραϊβική, όπου υπάρχουν πολλοί κοραλλιογενείς ύφαλοι.
Καπνός, σκότος, Ελ Νίνιο
Σε επίπεδο κλίματος, μέσα σε μερικά χρόνια θα έκανε την εμφάνισή του το φαινόμενο του Πυρηνικού Ελ Νίνιο στον Ειρηνικό Ωκεανό, το οποίο σημαίνει ότι οι άνεμοι θα άλλαζαν κατεύθυνση και πολλές περιοχές θα πλήττονταν για μια εφταετία με ξηρασίες και καταιγίδες.
Ως προς τις καλλιέργειες, ο Jonas Jägermeyr, επικεφαλής ασφαλείας τροφίμων και ερευνητίς στο Goddard Institute for Space Studies της NASA στη Νέα Υόρκη, έτρεξε προσομοιώσει για 6 είδη καλλιεργειών΄και είδε ότι εντός πέντε ετών από την έκρηξη, η παραγωγή καλαμποκιού θα είχε μείωση 13%, το σιτάρι 11% και τα φασόλια 17%.
Τα χειρότερα θα αποτυπώνονταν σε περιοχές που είναι πιο κοντά στον Ισημερινό. Εκεί τα αποθέματα σε καρπούς θα τελείωναν σε 1-2 χρόνια και καθώς δεν θα υπήρχε πλέον εφοδιαστική αλυσίδα και εισαγωγές, θα ερχόταν αναπόφευκτα λιμός ετών.
Κι όλο το παραπάνω σενάριο αφορά μόνο την περίπτωση που χρησιμοποιηθεί μόνο το 1% του παγκόσμιου πυρηνικού οπλοστασίου. Αν ΗΠΑ και Ρωσία εκτόξευαν το 30% των αποθεμάτων τους, τότε ο πυρηνικός χειμώνας θα ήταν ένα πολύ αισιόδοξο σενάριο..
* Με στοιχεία από Vox.com
** Φωτογραφία: Unsplash/UX Gun