Η όλη ιστορία μοιάζει βγαλμένη από κασέτα η οποία έχει «μασηθεί» και παίζει ξανά και ξανά, στο ίδιο μονότονο ύφος, την ημέρα της ιικής μαρμότας: χειμώνα «κλείνουμε», προς την άνοιξη υπάρχει χαλάρωση των μέτρων, το καλοκαίρι πηγαίνουν περίπατό και κάπου εκεί στις αρχές Ιουλίου γίνεται ο κακός χαμός σε ό,τι έχει να κάνει με την πανδημία και από το φθινόπωρο μετρούμε αντίστροφα για νέους περιορισμούς.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι, καθώς (χάρη και στο αδιανόητο «λάθος» που οδηγεί στην ανακύκλωση του ιού) τα κρούσματα τις τελευταίες μέρες έφτασαν τα 25.500 ανά 24ωρο, με τον δείκτη θετικότητας ν’ αγγίζει το τρομακτικό 15.5%.
Το ζητούμενο βέβαια τώρα είναι το τι θα συμβεί από δω και πέρα, μιας και η κατάσταση δεν φαντάζει ακριβώς ιδεατή και οι ελπίδες περί οριστικού τέλους της πανδημίας αποδεικνύονται εκ νέου φρούδες.
Το πρώτο σημαντικό νέο που γνωστοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης (6/7) ήταν πως σταματούν οι καθημερινές ανακοινώσεις των κρουσμάτων από τον ΕΟΔΥ, και γίνονται εβδομαδιαίες.
Πολλοί απόρησαν μ’ αυτή την απόφαση, ωστόσο υπάρχει (επαρκής, είναι η αλήθεια) εξήγηση: «Ο ΕΟΔΥ θα κοινοποιεί έκθεση, με τα διαθέσιμα επιδημιολογικά δεδομένα της λοίμωξης COVID-19 σε εβδομαδιαία βάση, ήτοι κάθε Παρασκευή. Η έκθεση θα αφορά στα δεδομένα που καταγράφονται στην ΗΔΙΚΑ έως και τις 9:00 το πρωί της προηγούμενης ημέρας.
Στην εβδομαδιαία έκθεση θα περιλαμβάνονται όλα τα δεδομένα του νοσήματος από την αρχή της πανδημίας (αριθμός κρουσμάτων, διασωληνωμένων και θανάτων), καθώς και τα δεδομένα της επιτήρησης λυμάτων και της γονιδιωματικής επιτήρησης» ανέφερε η σχετική ανακοίνωση.
«Θα φύγουμε από τον αριθμό των κρουσμάτων ο οποίος ελάχιστη σημασία θα έχει και θα εστιάσουμε την προσοχή μας και την επιτήρηση στους σκληρούς δείκτες, όπως είναι οι νοσηλείες στα νοσοκομεία σε ΜΕΘ αλλά και οι θάνατοι», είχε αναφέρει από τον Μάρτιο κιόλας ο πρόεδρος, καθηγητής κ. Θεοκλής Ζούκλης.
Ποιο (λογικότατο) συμπέρασμα εξάγεται από την ανακοίνωση του ΕΟΔΥ; Πως υπάρχει η (εκπεφρασμένη πολλάκις και κατά το παρελθόν από τους εμπειρογνώμονες) επίσημη παραδοχή, πια, πως θα πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε με τον ιό για τα επόμενα αρκετά, ενδεχομένως, χρόνια, καθώς άμεσο τέλος της πανδημίας δεν προβλέπεται.
Είναι αυτό το σενάριο κάτι που θα πρέπει να μας τρομάζει; Ξεκάθαρα όχι: θα πρέπει να «ποντάρουμε» ως κοινωνία στα τεστ, στο να είμαστε όσο πιο προσεκτικοί γίνεται (συνυπολογίζοντας, φυσικά, την τεράστια κούραση που μας έχει προκαλέσει αυτή η «συμβίωση» με τον covid από το 2020 κι έπειτα), να ενημερωνόμαστε όσο γίνεται και επ’ ουδενί να μη θεωρούμε πως έχουμε ξεμπερδέψει με τον ιό.
Είναι δεδομένο πως, «μοιρολατρικά», κάποια στιγμή ο κορωνοϊός θ’ αποτελέσει άσχημη ανάμνηση. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, ούτε καν οι πανδημίες.
Μέχρι να συμβεί αυτό, όμως, ας προσέχουμε. Η ομαλή συμβίωση με τον covid είναι το κλειδί για να βγούμε οριστικά και αμετάκλητα από το τούνελ.
Γιατί, ξέρετε, όσο κι αν δε φαίνεται όλες τις ώρες, στο τέλος πάντα μας περιμένει το φως.
Πάντα.