Λαϊκισμός, αυτή η μάστιγα της πολιτικής. Αυτή η εκνευριστική τάση των πολιτικών να τον χρησιμοποιούν κατά τις δημόσιες ομιλίες τους και κατά τις αντεγκλήσεις τους είναι που κάνει τόσο χαμηλού επιπέδου την πολιτική στην Ελλάδα. Είναι γνωστό αγαπητέ αναγνώστη πως στον τόπο μας, ο λαϊκισμός περισσεύει.
Τους τελευταίους μήνες, η Νέα Δημοκρατία, το κόμμα της λογικής και της αλήθειας, το κόμμα της σύνεσης και της υπευθυνότητας, το κόμμα που περιμένουμε πως και πως να μας γλυτώσει από την «σοβιετία του Τσίπρα» (sic) έχει ανοίξει έναν ιερό πόλεμο στον λαϊκισμό.
Θα πεις εσύ αφελώς, αγαπητέ αναγνώστη, πως η Νέα Δημοκρατία και ο λαϊκισμός είναι δυο έννοιες που πάνε χέρι-χέρι, πως ως παραδοσιακό κόμμα εξουσίας είναι αστείο να τα βάζει με το λαϊκισμό και να λέει σοβαρά πως αποτελεί πολιτικό του αντίπαλο. Λεπτομέρειες αγαπητέ αναγνώστη. Και επειδή βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η πατρίδα μας έχει πέσει σε χέρια κομμουνιστών και κινδυνεύει πάρα μα πάρα πολύ, δεν μπορούμε τώρα να ασχολούμαστε με τέτοιες λεπτομέρειες.
Η προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να πατάξει τον λαϊκισμό από όπου και αν προέρχεται ξεκινάει καταρχήν από την προσπάθειά της να γεμίσει τα ψηφοδέλτιά της με σοβαρούς ανθρώπους. Με ανθρώπους άφθαρτους και φρέσκους όσον αφορά την εμπλοκή τους στην πολιτική, με ανθρώπους που έχουν στα αλήθεια κάτι να πουν και δεν αναπαράγουν γραφικότητες όπως τόσοι και τόσοι στη σημερινή πολιτική σκηνή.
Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, η Νέα Δημοκρατία έκανε πρόταση στον μεγάλο Γιώργο Αυτιά, τον άνθρωπο που το όνομά του είναι το ακριβώς αντίθετο του λαϊκισμού…
Εντάξει, υπάρχουν κάτι περίεργοι που θεωρούν ότι ο Αυτιάς είναι ο πρύτανης του λαϊκισμού που μπορεί να ανεβάσει την πίεση σου στο 32 (τη μικρή) με αυτά που ακούς να δραπετεύουν από το στόμα του. Οι ίδιοι περίεργοι λένε πως ο Αυτιάς όχι μόνο δεν είναι το αντίθετο του λαϊκισμού αλλά αντίθετα, έδωσε μάχη για την εδραίωσή του στο τηλεοπτικό τοπίο (και δεν ήταν ο μόνος Γιώργος που το έκανε αυτό).
Αλλά αυτοί που τα λένε αυτά είναι κάτι περίεργοι. Κάτι κομμουνιστές, κάτι πραγματικοί λαϊκιστές. Ο Αυτιάς στην πραγματικότητα είναι ένας δημοσιογράφος επιπέδου Γιάννη Λοβέρδου, που ξέρει να προσεγγίζει τα πράγματα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα. Εκείνος που είναι υπεύθυνος για αυτό το σεμινάριο περήφανης δημοσιογραφίας:
Αυτός που κάποτε είχε την οξυδέρκεια να μιλάει επί πέντε συνεχόμενες μέρες με ένα βίντεο για να τσεκάρει πόσες εβδομάδες χρειάζονται οι τηλεθεατές του για να το πάρουν χαμπάρι:
Όπως εύκολα μπορείς να αντιληφθείς αγαπητέ αναγνώστη η αρχή και το τέλος στην καταπολέμηση του λαϊκισμού είναι να έχεις τον Γιώργη τον Αυτιά στις τάξεις σου.
Δυστυχώς ωστόσο για αυτόν τον τόπο και ευτυχώς για τις σκοτεινές δυνάμεις του λαϊκισμού, ο διακεκριμένος δημοσιογράφος αποφάσισε να μην δεχθεί την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας και να συνεχίσει το κοινωνικό του έργο από το δύσκολο μετερίζι της έγκριτης δημοσιογραφίας.
Ας ελπίσουμε να είναι διαθέσιμος ο Βερύκιος μπας και καλυφθεί το κενό…