Είναι μια υπέροχη εποχή η προεκλογική περίοδος. Είναι κάτι σαν τις καλοκαιρινές μεταγραφικές περιόδους: πως γίνεται να μην γουστάρει ένας ποδοσφαιρόφιλος τις υπερβολές που γράφουν οι αθλητικές εφημερίδες εκείνες τις μέρες ή τα σενάρια για τους μεταγραφικούς σχεδιασμούς των ομάδων που δεν βγάζουν κανένα νόημα αλλά πρέπει να διαμορφωθούν έτσι ώστε να γουστάρει ο αναγνώστης; Ε, κάτι αντίστοιχο είναι για τον πολιτικό μικρόκοσμο η προεκλογική περίοδος.
Φυσικά, δεν θα θέλαμε να υπάρξει παρεξήγηση: δεν είναι το ίδιο ο πολιτικός στίβος με την μπάλα και τον συνεπακόλουθο χαβαλέ της, είναι πιο σημαντικός προφανώς. Αλλά, ας το παραδεχθούμε: αποκτά ώρες-ώρες η πολιτική τέτοια χαρακτηριστικά που είναι τόσο μα τόσο διασκεδαστική πανάθεμα την!
Ε, ειδικά προεκλογικά βλέπουμε απίθανα πράγματα. Από ποσταρίσματα υποψηφίων στα social media που δεν μπορείς να διακρίνεις αν πρόκειται για τρολιές ή αληθινές αναρτήσεις μέχρι είσοδο στην πολιτική ανθρώπων που μοιάζουν με μεταγραφές αεροδρομίου που όμως δεν θα παίξουν ποτέ μπάλα (κάτι σαν τον Εσιέν ένα πράγμα…)
Όμως πίσω από τους celebrities και τις «εμπορικές» υποψηφιότητες υπάρχει και η ουσία: υποψήφιοι που ασχολούνται με την πολιτική επειδή έχουν πραγματικά κάτι να πουν, πραγματικά κάτι να προτείνουν, που ανεξάρτητα από την στενή τους πολιτική τοποθέτηση, η υποψηφιότητά τους διακατέχεται από ένα εξειδικευμένο παρελθόν.
Πέντε χαρακτηριστικές περιπτώσεις, όσον αφορά τις ευρωεκλογές, είναι οι ακόλουθες:
Άξελ Σωτήρης Βαλντέν – Υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ
Ιστορικός, οικονομολόγος, συγγραφέας για πάνω από δέκα βιβλία ιστορικού περιεχομένου, ο Βαλντέν εργάζεται σήμερα σαν Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών. Στα νιάτα του υπήρξε ενεργό μέλος του αντιχουντικού αγώνα. Στα 70 πλέον, η εμπειρία του έχει συσσωρευτεί και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό στέλεχος του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές.
Βίκυ Φλέσσα – Υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία
«Μεταγραφή αεροδρομίου» υπό μια έννοια, δεδομένου πως πρόκειται για μια εξαιρετικά αναγνωρίσιμη φιγούρα της ελληνικής τηλεόρασης αλλά ταυτόχρονα και ουσίας: η Βίκυ Φλέσσα βρίσκεται πολύ μακριά από αυτό που μπορεί να φανταστεί κανείς όταν στερεοτυπικά του έρχεται στο μυαλό η έννοια της τηλεπερσόνας. Μια ματιά στις συνεντεύξεις που έχει πάρει κατά καιρούς στη δημόσια τηλεόραση αποδεικνύει ότι πρόκειται για γνώστρια πολλών πεδίων και ταυτόχρονα, μια ψύχραιμη φωνή, κάτι που -μην κοροϊδευόμαστε- το έχει ανάγκη το ευρωκοινοβούλιο.
Πάνος Λάμπρου – Υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ
Διχαστικός όσον αφορά την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσει το κέντρο και να αποτάξει το αριστερό του παρελθόν, «κόκκινο πανί» για την δεξιά πτέρυγα της πολιτικής βεντάλιας και από τα λίγα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που η παραδοσιακή αριστερά συνεχίζει να σέβεται, ο δημοσιογράφος Πάνος Λάμπρου, έχοντας συνδέσει το όνομά του με την διεκδίκηση της διεύρυνσης των πολιτικών δικαιωμάτων μοιάζει μια πολύ ιδιαίτερη και ως εκ τούτου ενδιαφέρουσα περίπτωση πολιτικού. Δεν θα είναι καθόλου αδιάφορη παρουσία στο ευρωκοινοβούλιο, κάθε άλλο.
Γιώργος Πομάσκι – Υποψήφιος με το ΚΚΕ
Πολωνικής καταγωγής προπονητής Στίβου, βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και 32 χρόνια και δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί πως πρόκειται για μια θρυλική φιγούρα του ελληνικού αθλητισμού ακόμα και αν η πορεία του έχει γίνει σε αντιεμπορικά αθλητικά μονοπάτια. Από τα χέρια του Γιώργου Πομάσκι έχει περάσει κόσμος και κοσμάκης που μετέπειτα έκανε καριέρα στον στίβο και αντικειμενικά, πρόκειται για μια υποψηφιότητα πολύ μεγάλου κύρους για το ΚΚΕ.
Στέλιος Κυμπουρόπουλος – Υποψήφιος με την Νέα Δημοκρατία
Aπό τα βαριά χαρτιά της Νέας Δημοκρατίας στην προσπάθειά της να διαλύσει την αντίληψη στο εκλογικό κοινό πως αποτελείται από παλιά και παρωχημένα στελέχη, ο μόλις 34 χρονών Στέλιος Κυμπουρόπουλος ήταν εκείνος που το 1999 έγινε ο πρώτος αριστούχος μαθητής με αναπηρία που παρέλασε ως σημαιοφόρος με το αμαξίδιο του. 20 χρόνια αργότερα, κάνει καριέρα στο εξωτερικό ως διακεκριμένος επιστήμονας, είναι ιδρυτικό μέλος του «Συλλόγου Νέων Ιατρών» και σε λίγους μήνες θα είναι μάλλον και ευρωβουλευτής…