Τα περισσότερα ελληνικά media το πλαισιώνουν με μια ρητορεία εθνικιστικών τάσεων. Κι η αλήθεια είναι ότι αυτή την εντύπωση δίνει. Πολλά απ΄αυτά βέβαια δεν χρησιμοποιούν τον όρο του εθνικισμού όταν υφίσταται το ίδιο από την ελληνική πλευρά προς μια άλλη;
Τότε είναι πατριωτισμός κι όχι εθνικισμός. Φυσικά κανείς δε μπορεί να πάρει θέση για το αν ισχύει το ένα ή το άλλο. Πολλώ δε κανείς από εμάς που δεν ανήκουμε στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και δεν έχουμε προσωπική μέθεξη στα τεκταινόμενα.
Το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας ή γνωστότερο ως ακρωνύμιο ΚΙΕΦ, κατάφερε να βγει πρώτο στις Ευρωεκλογές του 2014 καθώς και στις τωρινές, τόσο στη Ροδόπη όσο και στην Ξάνθη. Και με μεγάλη διαφορά από τη δεύτερη Νέα Δημοκρατία. Συνολικά πήραν στους δύο νομούς πάνω από 40 χιλιάδες ψήφους και ποσοστά 38% και 25% αντίστοιχα.
Οι ίδιοι, διά στόματος της ηγέτιδας τους Τσιγδέμ Ασάφογλου, κάνουν λόγο για τρία χρώματα στον εκλογικό χάρτη της χώρας. Το ροζ, το μπλε και το γκρίζο το δικό τους.
Ο λόγος που έχουν μπει για άλλη μια φορά στο στόχαστρο ένεκα του ότι είναι πάλι στην επικαιρότητα, αφορά στην βάση της λειτουργίας τους. Το ΚΙΕΦ ή PDEB όπως είναι το τούρκικο ακρωνύμιο, θέλει να προσδώσει εθνική σκεπή στη μουσουλμανική μειονότητα και να σκεπάσει όχι μόνο τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης, μα και τους Πομάκους, τους Ρομά και γενικώς όσες άλλες φυλές που δεν έχουν τουρκική καταγωγή.
Ένας αριθμός που υπολογίζεται στους 75-80.000 μουσουλμάνους. Από τους 140.000 δηλαδή που ανήκουν στη μουσουλμανική μειονότητα, λιγότερο από το 50% εναρμονίζεται με την κεντρική θέση του ΚΙΕΦ. Παράλληλα, αρκετές φωνές με δημόσια αξιώματα έχουν αναφέρει προσπάθεια γκετοποίησης από το ΚΙΕΦ.
Η παρουσία στην ηγεσία του όμως μιας νεαρής γυναίκας από τον περασμένο Ιανουάριο, τείνει να δημιουργήσει ξανά μια συσπείρωση της μουσουλμανικής κοινότητας και όσων μπορεί να στήριζαν το ΚΙΕΦ, αλλά να είχαν απογοητευτεί από αυτό.
Είναι ενδεικτικό πως η ηγεσία ανατέθηκε στην Τσιγδέμ Ασάφογλου ύστερα από την άρνηση δύο μελών με περισσότερα χρόνια δράσης και αμέσως ανώτερο θεσμικό ρόλο, αυτόν του αντιπροέδρου, που συν αυτώ είναι και άντρες, κάτι που στη μουσουλμανική ιδεολογία παίζει ούτως ή άλλως σημαντικό ρόλο.
Η Τσιγδέμ είναι μόλις 32 ετών και αναπλάθει τη δημόσια ρητορική του ΚΙΕΦ με έναν κάπως πιο επιθετικό λόγο, ιδίως από το βράδυ της Κυριακής. Όταν μάλιστα ρωτήθηκε για τον χαρακτηριστικό «εθνικιστική-φιλοτουρκική» στην πολιτική του ΚΙΕΦ, έκανε αντιπαραβολή με τη στάση της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Ένα επιχείρημα που ξέχωρα από τη συναισθηματική εμπλοκή είναι ισχυρό.
«Ο αυτοπροσδιορισμός αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα για κάθε Έλληνα πολίτη, επομένως και για εμάς. Το ότι εκφράζουμε τα αιτήματά μας και υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της μουσουλμανικής – τουρκικής μειονότητας αποτελεί φιλοτουρκική πολιτική; Η ελληνική μειονότητα που ζει στην Αλβανία όταν εκφράζει τα δικαιώματα της ακολουθεί την πολιτική της Αθήνας ή ασκεί φιλελληνική πολιτική;».
Αν δώσει κανείς μεγαλύτερη προσοχή στη χρήση των λέξεων, θα αντιληφθεί μια δομημένη ρητορική που δεν ξεφεύγει από τη λογική του «βουτάω τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσω». Με τέτοια ακούσματα μπορούν να πεισθούν κάποιοι μη τουρκογενείς να ακούσουν με μεγαλύτερη προσοχή το κάλεσμα της.
Από την πρώτη μέρα της ίδρυσης του πριν από 30 χρόνια, μέχρι και σήμερα, το ΚΙΕΦ ζητά από την ελληνική κυβέρνηση την αναγνώριση τουρκικής-μουσουλμανικής μειονότητας, κάτι που θα σήμαινε εκλογή μουφτή και αναγνώριση των τουρκικών περιουσιών στη Θράκη.
Αυτό το ελληνικό κράτος δεν μπαίνει καν στη διαδικασία να το συζητήσει. Δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα αν τυχόν βρεθεί στη Βουλή εκπρόσωπος του ΚΙΕΦ. Με το υπάρχον σύστημα δε μπορεί να γίνει. Αλλά με την απλή αναλογική είναι αρκετά πιθανό να το πετύχουν, αφού δε θα χρειάζονται αυτό το πλαφόν του 3% για να μπουν και ως κόμμα στη Βουλή…