Προσωπικά, όχι μόνο δεν θα απέκλεια να δω στο ψηφοδέλτιο της Ελληνικής Λύσης υποψήφιο με πλήρες όνομα Ναζωραίος Ιησούς Χριστός (του Ιωσήφ), αλλά ίσως τον «σταύρωνα» κιόλας. Με την καλή έννοια. Κι έχοντας πάντα κατά νου ότι θα πρόκειται για μια απλή συνωνυμία. Έτσι, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις…
Το να μπορείς επί χρόνια να πουλάς -κατ’ επάγγελμα- «χειρόγραφες επιστολές του Ιησού» και αλοιφές για την φαλάκρα ενώ εσύ είσαι καραφλός είναι ένα μικρό θαύμα. Αλλά ο Κυριάκος Βελόπουλος ήταν πάντα ένας μικρός θαυματοποιός. Ένας «καλλιτέχνης» του «πατριωτισμού», που κατάφερε να βρεθεί από το περιθώριο, στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Και πολύ καλά έκανε! Τι, δηλαδή, ο Άδωνις είναι καλύτερος; Τηλεπωλήσεις ο ένας, τηλεπωλήσεις και ο άλλος. Πατριώτης ο ένας, πατριώτης και ο άλλος. Κάποτε «συγκάτοικοι» στο ίδιο «δωματιάκι» της μεγάλης «δεξιάς πολυκατοικίας», (του υπερσκάουτερ της…τέρμα δεξιάς, Γιώργου Καρατζαφέρη), πρόλαβαν να «πηδήξουν» από το ΛΑΟΣ πριν κατεδαφιστεί.
Κι ενώ ο κ. Γεωργιάδης (εκείνος που χαρακτήριζε ναρκομανείς όσους προεξοφλούσαν ότι θα πάει στη Νέα Δημοκρατία) είδε την καριέρα του να «πιάνει την καλή» και να γίνεται κοτζάμ υπουργός και αντιπρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κ. Βελόπουλος βρέθηκε να παλεύει μόνος του Θεούς και Δαίμονες.
Κυρίως, όμως, πάλευε εχθρούς της Ελλάδας, κιρσούς, πονοκεφάλους, φλεβίτιδες και την καράφλα. Μέσα από την πραμάτεια που πουλούσε, εμπλουτισμένη από πολλά βιβλία.
Η Ελληνική Λύση αποδείχθηκε όντως μια καλή λύση για 236.365 συμπολίτες μας που την ψήφισαν στις Ευρωεκλογές, προκαλώντας αίσθηση. Αλλά, ας μην υπερβάλλουμε, έχουν συμβεί και χειρότερα. Εδώ έχει αναλάβει τρεις φορές ο Αλέφαντος τον Ολυμπιακό, βγάζει ακόμα λεφτά από την προπονητική ο Στραματσόνι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος θεωρείται ο κορυφαίος κοινοβουλευτικός επειδή…τα λέει ωραία. Γιατί να μην βρεθούν 236.365 Έλληνες που θα ψήφιζαν Κυριάκο Βελόπουλο και Ελληνική Λύση;
Κι εδώ που τα λέμε, ο καθένας θα μπορούσε να βρει έναν καλό λόγο για να το κάνει. Ευχαριστημένοι πελάτες των εκπομπών του, «μετανιωμένοι» Χρυσαυγίτες, «προδομένοι» δεξιοί, συντηρητικοί, «ορφανά» του Καμμένου, πρώην «σύντροφοι» απ’ τον ΛΑΟΣ, αντικομμουνισταί, νοικοκυραίοι, πρώην Σωρρομάχοι, άνθρωποι που έχουν πιστέψει στον λόγο του, συνεργάτες, γείτονες, ευεργετηθέντες και τέλος πάντων μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων -για τους δικούς τους λόγους- έστειλαν στην Ευρωβουλή τον Κυριάκο Βελόπουλο.
Κι αυτό διότι, όπως συμβαίνει στα προσωποκεντρικά home made κόμματα, μετά τον ηγέτη επικρατεί το χάος, οπότε ο πρόεδρος αν και εκλέχθηκε, τώρα θα πρέπει να παραιτηθεί προκειμένου να ηγηθεί στη νέα μεγάλη μάχη των Εθνικών Εκλογών. Αυτό είναι το πρόβλημα του ανθρώπου που μετά από 5 χρόνια αποκάλυψε ότι μια παρεξήγηση ήταν μωρέ εκείνες οι χειρόγραφες επιστολές του Χριστού και τίποτα παραπάνω.
Όχι εξαπάτηση ούτε παραπλάνηση. Μια παρεξήγηση, σαν όλες τις άλλες. Παραγγέλνεις μέτριο και στον φέρνουν γλυκό. Τι θα κάνεις; Θα κάτσεις να μαλώσεις; Όχι βέβαια, θα ψηφίσεις αυτόν που στον έφτιαξε.
Πού είχαμε μείνει; Α, ναι. Στο ότι ο κ. Βελόπουλος ετοιμάζεται για την νέα μάχη. Μόνος ξανά. Ολομόναχος. Σίγουρα θα σκέφτεται πόσο χρήσιμοι είναι οι στρατηγοί σε τέτοιες περιπτώσεις. Όπως, τυχαίο το όνομα, ο στρατηγός εν αποστρατεία Φραγκούλης Φράγκος, ο οποίος χαίρει άκρας εκτίμησης όχι μόνο μεταξύ των ψηφοφόρων του Κυριάκου Βελόπουλου, καθώς απευθύνεται σε ένα πολύ ευρύτερο ακροατήριο.
Ένας τέτοιος άνθρωπος, με το δικό του βιογραφικό και την αποδοχή του (η οποία δεν περιορίζεται στα δεξιά, αλλά επεκτείνεται σε μεγαλύτερη έκταση ακόμη και του μεσαίου χώρου) είναι περιζήτητος. Και η αλήθεια είναι ότι η περίπτωση του στρατηγού διερευνήθηκε από διάφορά κόμματα που κινούνται σε αυτά τα όρια. Άγνωστο γιατί, ο κ. Φράγκος αρνήθηκε, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν έχει χρησιμοποιήσει πολιτικό λόγο.
Μέχρι να πει το πολυπόθητο «ναι», παραμένει για όλους όσους θα ήθελαν να τον δουν στα ψηφοδέλτιά τους ένα άπιαστο «όνειρο». Χμ… Για όλους; Όχι!
Όπως κατήγγειλε και ο ίδιος, συνέβη μια σπάνια σύμπτωση, καθώς στο ψηφοδέλτιο της Ελληνικής Λύσης για την Ευρωβουλή, υπήρχε μια… γνωστή φυσιογνωμία. Ένας εκ των υποψηφίων λεγόταν Φράγκος Εμμανουήλ (Φραγκούλης) και ήρθε μάλιστα δεύτερος στις προτιμήσεις του κοινού, πίσω μόνο από τον ηγέτη Κυριάκο Βελόπουλο! Και με δεδομένη την παραίτηση του ηγέτη, ο Φράγκος Φραγκούλης θα γίνει Ευρωβουλευτής. Όχι όμως ο στρατηγός, αλλά ο… άλλος! (ο αντίστοιχος Κουτσιανικούλης που θα γινόταν ο νέος Μέσι).
Μεταξύ των υποψηφίων λοιπόν, το όνομα Φράγκος Εμμανουήλ (Φραγκούλης) ξεχώριζε όπως η ξανθιά τρίχα στο γιακά άπιστου συζύγου. Κι εδώ που τα λέμε, μέχρι να βγει η δήλωση του στρατηγού που ξεκαθάριζε ότι εκείνον τον βάφτισαν κανονικά και με τον νόμο Φραγκούλη κι επομένως δεν έχει την παραμικρή σχέση με έναν τύπο που τον έβγαλαν στην κολυμπήθρα Εμμανουήλ και αντί για υποκοριστικό το σαφώς πιο mainstream Μάνος ή το λαϊκότερο Μανόλης, διάλεξε το Φραγκούλης.
Κάποιοι κακόπιστοι ίσως θεωρήσουν ότι ίσως κάπου εκεί μέσα ζει μια μικρή προσπάθεια παραπλάνησης (που θα έλεγε και ο Μπομπ Ρος). Ότι δηλαδή τελευταία στιγμή έγινε το άλμα λογικής που χρειάζεται για να αποφασίσεις ότι το «μικρό» για το Εμμανουήλ είναι το Φραγκούλης, το οποίο όλως τυχαίως είναι το όνομα του πιο λαμπρού «αστεριού» στους χώρους από όπου αντλείς ψήφους.
Όμως, όπως ακριβώς συνέβη και με τις «χειρόγραφες επιστολές του Ιησού», είναι… φανερό ότι δεν πρόκειται για παραπλάνηση ούτε απάτη που οδήγησε 20.000 ανθρώπους να ψηφίσουν τον Φο- Φραγκούλη. Μια… παρεξήγηση ήταν κι αυτή, μη σας πούμε και προφητεία: «Θα ψηφίζεις τον Φράγκο Φραγκούλη, αλλά δεν θα είναι ο Φράγκος Φραγκούλης».
Μια αθώα παρεξήγηση, από αυτές που -ποιος ξέρει- μπορεί να επαναληφθούν στις επόμενες εκλογές.
Προσωπικά, όχι μόνο δεν θα απέκλεια να δω στο ψηφοδέλτιο της Ελληνικής Λύσης υποψήφιο με πλήρες όνομα Ναζωραίος Ιησούς Χριστός (του Ιωσήφ), αλλά ίσως τον «σταύρωνα» κιόλας. Με την καλή έννοια. Κι έχοντας πάντα κατά νου ότι θα πρόκειται για μια απλή συνωνυμία. Έτσι, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις…