Ακόμα και οι πιο φανατικοί πολέμιοι του νεοφιλελευθερισμού και των πολιτικών του παραδέχονται ότι τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι θετικά.
Αν εξαιρέσεις το μελανό σημείο του ελέγχου της ΕΥΠ, της ΕΡΤ και του ΑΠΕ από τον πρωθυπουργό οι υπόλοιπες κινήσεις Μητσοτάκη δείχνουν έναν πολιτικό που αν μη τι άλλο έχει αφιερώσει ατελείωτες ώρες με το επιτελείο του για να ετοιμάσει ένα σχέδιο ώστε η κυβέρνηση του να λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι.
Ναι, όσα έχουμε δει έως τώρα είναι πρώτα επικοινωνία και μετά ουσία, αλλά διάολε μιλάμε για μια κυβέρνηση που δεν έχει ακόμα κλείσει εβδομάδα στην εξουσία.
Κάποιοι θεωρούν περίπου βλασφημία το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε στελέχη με βαριά βιογραφικά στην κυβέρνηση και σπεύδουν να τονίσουν πώς τα βιογραφικά δεν διοικούν, ούτε ασκούν πολιτική, άρα μικρή σημασία έχουν.
Όλοι αυτοί βέβαια ξεχνάνε να μας πουν αν στη θέση του Κυριάκου Πιερρακάκη θα προτιμούσαν τον Πλεύρη, ή τον Γεράσιμο Γιακουμάτο αντί του Γρηγόρη Ζαριφόπουλου. Επαγγελματίες πολιτικοί είναι οι συγκεκριμένοι, με βιογραφικά που δεν σκίζουν κιόλας, άρα πληρούν τις προδιαγραφές τους. Θα τους προτιμούσαν άραγε στο κυβερνητικό σχήμα;
Και στην τελική τι είναι πιο λογικό; Να εγκαλείς τον πρωθυπουργό για την απόφασή του να επιλέξει τεχνοκράτες ή για την απόφασή του να βάλει στην κυβέρνηση συντηρητικά και ξεπερασμένα πολιτικά βαρίδια μόνο και μόνο για να κρατήσει τις κομματικές ισορροπίες;
Πέρα από την κριτική που γίνεται για να βρισκόμαστε σε αντιπολιτευτική δουλειά υπάρχει και ένα πραγματικό πρόβλημα η έκβαση του οποίου θα κρίνει εν πολλοίς την τύχη της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, ακόμα και ψηφοφόροι της παράταξης, θεωρούν ότι η ΝΔ έχει επιχειρηματικά γραμμάτια να εξοφλήσει. Θεωρούν ότι οι επιχειρηματικοί κύκλοι που προσέφεραν απλόχερα τη στήριξή τους στη ΝΔ θα ζητήσουν ανταλλάγματα. Και εκεί θα κριθούν όλα.
Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος να κυβερνήσει και όχι να συγκυβερνήσει με μια επιχειρηματική παρέα εκλεκτών, τότε είναι βέβαιο ότι θα παραμείνει στην εξουσία για χρόνια. Ο Σύριζα δεν διαθέτει ακόμα τη δυναμική να τον κοντράρει, το ΚΙΝΑΛ κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και άλλο κόμμα που να κάνει…πορεία πρωταθλητισμού δεν υπάρχει. Ουσιαστικά δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει χωρίς αντίπαλο…
Αν κάνει απλώς τα αυτονόητα και δείξει ότι δεν έχει συναλλαγές, ούτε εξαρτήσεις από φίλια επιχειρηματικά κέντρα, τότε είναι βέβαιο ότι θα μείνει στην εξουσία πάνω από 2 τετραετίες.
Αν αντίθετα δεν κατορθώσει να απαλλαγεί από αυτό το βαρίδι και δώσει στους ψηφοφόρους την εντύπωση μιας κυβέρνησης που λειτουργεί με γνώμονα όχι το καλό των πολλών, αλλά των εκλεκτών, τότε είναι βέβαιο ότι θα έχει την τύχη που είχαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Για να μπορέσει να πείσει η παρούσα κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα πρέπει κάθε τους κίνηση να είναι προς την κατεύθυνση της αναίρεσης αυτού του σύννεφου. Θα πρέπει να αποδεικνύουν σε κάθε τους κίνηση ότι δεν πρόκειται να χαριστούν σε αυτούς εις βάρος του λαού.
Δεν κομίζουμε γλαύκες στην Αθήνα λέγοντας πως η επιχειρηματική κόντρα γιγαντώθηκε σε βαθμό επικίνδυνο την τελευταία τριετία στη χώρα. Κάποιοι τάχθηκαν με τον ΣΥΡΙΖΑ κι άλλοι με τη ΝΔ.
Μένει να δούμε πώς θα αντιμετωπιστούν απ’ τη ΝΔ οι επιχειρηματίες που τάχθηκαν στο πλευρό της και τι θα αποφασίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκη: Θα κυβερνήσει μόνος του για 8 τουλάχιστον χρόνια, ή θα συγκυβερνήσει και σε 4 χρόνια το πολύ θα ‘χει φέρει τον Αλέξη Τσίπρα ξανά στην πρωθυπουργία;