Είναι γνωστή τοις πάσι (έως και τα πέρατα της Γης που λένε) η τάση του Γιάνη Βαρουφάκη για προβολή και ριζοσπαστικότητα, αμφότερες όμως όχι με την… καλύτερη δυνατή έννοια των όρων.
Εφεξής η τάση αυτή θα ταυτίζεται για πολλούς με τη γραφικότητα, αφού η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν πολλές διαφορετικές έννοιες για να περιγράψουν την πρόταση του για ανάληψη της Προεδρίας της Δημοκρατίας από τη Μάγδα Φύσσα.
Ο πρόεδρος του ΜέΡΑ25 ήξερε φυσικά ότι αν είχε ενημερώσει πρωτίστως τη κα Φύσσα δεν θα μπορούσε κατόπιν να υποβάλει την πρόταση του, αφού θα είχε εισπράξει την άρνηση της. Επίσης δεν μπορεί να μην ήξερε ότι δεν έχει καμία δικαιοδοσία ως πρόεδρος ενός κόμματος με εννιά εκπροσώπους στη Βουλή να προτείνει Πρόεδρο Δημοκρατίας! Καμία από τις δύο αυτές παραμέτρους όμως δεν τον εμπόδισε να προχωρήσει κανονικά στο σχέδιο αυτοδιαφήμισης του, καπηλευόμενος το όνομα μιας τραγικής μητέρας, που μόνο όσοι έχουν ζήσει κάτι ανάλογο μπορούν να αισθανθούν το δικό της δράμα.
Η εκμετάλλευση του πόνου μιας γυναίκας που έξι χρόνια τώρα περιφέρει δικαίως την ανάγκη της για λύτρωση σε Μ.Μ.Ε και δικαστήρια, συνιστά ένα ωμό μικροπολιτικό επικοινωνιακό πυροτέχνημα του Βαρουφάκη, που φαίνεται ότι στέρεψε από «ηθικά νόμιμους» τρόπους για να στρέψει πάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας.
Πιθανόν ο Γιάνης να πέτυχε αυτό που ήθελε, καθώς από το βράδυ της Πέμπτης όλοι ασχολούνται με την πρόταση του. Με όρους μάρκετινγκ ακόμα και η αρνητική διαφήμιση δεν επιφέρει απαραιτήτως αρνητικά αποτελέσματα, η ουσία είναι αυτό που θα μείνει στο τέλος της μέρας.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι για το ΜέΡΑ25 η προσπάθεια διαφήμισης του αντισυμβατικού χαρακτήρα του δεν έπεισε κανέναν. Μέσω της δημοσιολαγνείας του μας επανασυστήθηκε ουσιαστικά ως κάτι ακραία συστημικό.
