Είναι γεγονός ότι η πολιτική είναι ένα περίπλοκο παιχνίδι. Και ειδικά με τους όρους που γίνεται στην Ελλάδα: το επικοινωνιακό κομμάτι παίζει τόσο μεγάλο ρόλο αναφορικά με τις εντυπώσεις που πολλές φορές ο λαϊκισμός θεωρείται προτέρημα. Μεγάλο ρόλο παίζει επίσης και το λεγόμενο «πολιτικό diss»: σαν άλλοι ράπερ που τα χώνουν ο ένας στον άλλο και ανταγωνίζονται για το ποιος θα εκστομίσει την καλύτερη προσβολή, μπόλικοι πολιτικοί αντίπαλων κομμάτων διαμορφώνουν τέτοια άτυπα ζευγάρια και επιτίθενται με μανία και διάρκεια ο ένας στον άλλο.
Ο Παύλος Πολάκης και ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι προφανές πως έχουν πάρει man to man ο ένας τον άλλο και δεν σταματάνε το συγκεκριμένο παιχνίδι. Διάφορες φήμες και εκτιμήσεις μάλιστα λένε πως παρά το γεγονός ότι πολλές φορές ο Πολάκης ξεφεύγει και λέει πράγματα που έρχονται σε αντίθεση με την κεντρική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία του τελευταίου τον προστατεύει και τον καλύπτει διαρκώς διότι -κακά τα ψέματα- είναι ο μοναδικός στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που μπορεί να παίξει αποτελεσματικά το προαναφερθέν πολιτικό παιχνίδι εντυπώσεων.
Όλα αυτά μπορεί να είναι κατανοητά αν προσεγγιστούν από μια συγκεκριμένη (και λιγάκι κυνική εδώ που τα λέμε…) οπτική γωνία. Όμως, τα πάντα έχουν και ένα όριο. Ναι, η επικοινωνία είναι η μισή πολιτική τη σήμερον ημέρα αλλά ορισμένα πράγματα οφείλουν να μένουν έξω από την πολιτική αντιπαράθεση αυτού του επιπέδου. Ο Πολάκης μπορεί να κάνει αντιπολίτευση με ένα σωρό θέματα. Δεν χρειάζεται να κάνει αντιπολίτευση με γνώμονα τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε λίγο ούτε πολύ, δήλωσε πως δεν πρόκειται να κάνει κανένα εμβόλιο πριν το φθινόπωρο, ότι είναι ανούσιο εφόσον δεν μπορεί να γνωρίζει τι εξελίξεις θα υπάρχουν αναφορικά με τις μεταλλάξεις του ιού και έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, αποδυνάμωσε τις παραινέσεις να εμβολιαστεί το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού. Όταν μάλιστα κλήθηκε να αιτιολογήσει αυτές του τις δηλώσεις υποτίμησε εκ νέου την αναγκαιότητα εμβολιασμού λέγοντας πως ποτέ ξανά δεν έχει υπάρξει παραγωγή εμβολίου τόσο νωρίς μετά την εμφάνιση μιας ασθένειας και άρα δεν είναι πανάκεια ο εμβολιασμός.
«Υπήρξε ποτέ άλλοτε εμβόλιο στην ιστορία της ιατρικής, το οποίο να το κάνεις και να μην ξέρεις πόσο καιρό κρατάει η ανοσία; Το αντιγριππικό ξέρουμε ότι είναι για ένα χρόνο. Το αντιπνευμονιοκοκκικό είναι εφ΄όρου ζωής, ένα άλλο είναι για 5 χρόνια. Του κορωνοϊού, πείτε μου, για πόσο είναι;», είπε ο Πολάκης χαρακτηριστικά στη Βουλή.
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, ο Πολάκης έχει ένα πόντο σε όλα αυτά που λέει: πράγματι, σε μεγάλο βαθμό κινούμαστε στα τυφλά όσον αφορά την ανοσία. Όμως, όπως άλλωστε και ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά, η εποχή είναι αληθινά πρωτόγνωρη, συνεπώς τίποτα δεν γίνεται με απόλυτη βεβαιότητα. Το γεγονός ότι έστω και για κάποιο διάστημα το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού πρόκειται να αποκτήσει ανοσία στον ιό (αν και πράγματι, οι εκτιμήσεις ποικίλλουν) είναι ένα εξαιρετικό «μαξιλάρι» για τη διαχείριση της πανδημίας. Το να το υποτιμά αυτό ο Πολάκης είναι ένα εξόφθαλμο λάθος και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως δεν το γνωρίζει και ο ίδιος και δεν επιλέγει να προτάξει την στυγνή αντιπολίτευση.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως (όχι για πρώτη φορά) ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ κρατάει αποστάσεις από το στέλεχός του λέγοντας πως πάνω σε ζητήματα υγείας ο υπεύθυνος του κόμματος είναι ο Ανδρέας Ξανθός και αυτός εκφράζει την γραμμή της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πρέπει να το πούμε: ευτυχώς…