Και τώρα που στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί μια κάποια ηρεμία, για πρώτη φορά μετά από πάρα πολύ καιρό, ο Στέφανος Κασσελάκης μπορεί πλέον να κάνει αυτό για το οποίο επιλέχθηκε εξαρχής: να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι δεν βρίσκεται στη Βουλή και να επιχειρήσει να χτίσει ένα επικοινωνιακό προφίλ μακριά από τον απαιτητικό στίβο της πολιτικής, κοινοβουλευτικής μάχης. Μπορεί για πολλούς τόσο εντός όσο και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ αυτή η ιδιότυπη «απόσυρση» να είναι ενδεικτική της πολιτικής κατάντιας του ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτό είναι, από την σκοπιά της ίδιας της παρουσίας Κασσελάκη, αδιάφορο.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι όσο η πολιτική συζήτηση πήγαινε χέρι-χέρι με τον ΣΥΡΙΖΑ και προβληματισμοί αναφορικά με την ταυτότητα του κόμματος ή τις πολιτικές του θέσεις περιτριγύριζαν την καθημερινότητά του, οι δημοσκοπήσεις είχαν καθοδική πορεία και μόλις η συζήτηση επανήλθε σε ζητήματα όπως οι πρώτες μέρες του Κασσελάκη στον στρατό, αυτόματα υπήρξε μια μικρή αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.
Κοιτώντας κανείς τα τρελά και παλαβά που έλαβαν χώρα στο συνέδριο του κόμματος, εκεί όπου ο Κασσελάκης έκανε μια εντυπωσιακή επίδειξη δύναμης κόντρα στους εσωκομματικούς του αντιπάλους, το συμπέρασμα που έβγαινε ήταν πως τέτοιο κόμμα δεν θα έχει τι να το κάνει ο Κασσελάκης: εντάξει, νίκησε εσωτερικά αλλά υπάρχει κανείς που να εμπνευστεί εξωτερικά από όλο αυτό; Και όμως, η πραγματικότητα δείχνει πως σε εποχές πλήρους απαξίωσης της πολιτικής, το να μην μιλάς πολιτικά είναι ο δρόμος της αποδοχής.
Και έτσι, ολόκληρη η περασμένη εβδομάδα αναλώθηκε με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να διαβαίνει τις πύλες του ελληνικού στρατού, τα ρεπορτάζ να μας ενημερώνουν για το πώς περνάει εκεί τις ώρες του, το αν μπορεί να προσαρμοστεί ή όχι και μέσα σε όλα αυτά ξεπήδησαν και κάτι κοντρίτσες με τα άλλα κόμματα, όπως για παράδειγμα την επιλογή του Κασσελάκη να μας πει πως είναι πολύ σεξιστικό να αναφέρεται ως «Καλλιόπη» η γνωστή αγγαρεία στον στρατό και όχι με ένα ανδρικό όνομα όπως το «Κούλης». Το καλά εκπαιδευμένο επικοινωνιακό επιτελείο του Μητσοτάκη βέβαια δεν συνέχισε το θέμα: ήξερε πως σε αυτό το περίπου lifestyle επίπεδο κόντρας, ο Κασσελάκης «το έχει» περισσότερο.
Κάπως βέβαια έπρεπε να απαντηθεί από τους πολιτικούς αντιπάλους η επικοινωνιακή καμπάνια «Ο Κασσελάκης στον στρατό». Έτσι, ξεπήδησαν διάφορες φωνές από διάφορα ΜΜΕ -εκεί όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα έχει δρόμο για να εξασφαλίσει σοβαρή παρουσία και λόγο- που «αποκάλυψαν» πως ο Κασσελάκης απολαμβάνει ειδική μεταχείριση, δεν κάνει κανονικές υπηρεσίες, είναι εκεί για τα μάτια του κόσμου και τέλος πάντων, ως πολιτικός αρχηγός φαντάζει λίγο «βύσμα».
Ούτε βέβαια αυτό έπιασε ιδιαίτερα. Διότι εδώ που τα λέμε δεν είναι και κάποια φοβερή και τρομερή ανακάλυψη το γεγονός ότι ο αρχηγός ενός κόμματος δεν κάνει κανονική θητεία. Μεταξύ μας άλλωστε, η υποχρεωτικότητα της θητείας είναι ένα κακό σπυρί για όλους: δεν διακατέχεται όλη η Ελλάδα από αισθήματα αγάπης για τον στρατό ώστε να αξιώνει κάποιος που έχει την δυνατότητα να τον αποφύγει να μην το κάνει. Ε, ο Κασσελάκης δεν κάνει κανονική θητεία. Πού είναι η είδηση σε αυτό; Είδηση θα ήταν το ακριβώς ανάποδο…