Αστός οικονομολόγος, διακεκριμένος και έμπειρος. Κάνει διεθνή ακαδημαϊκή καριέρα διδάσκοντας σε Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, πολύ μακριά από τη μίζερη οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας. Σοσιαλδημοκράτης στις οικονομικές του αντιλήψεις. Ελευθεριακός στις πολιτικές.
Με μια λέξη «αριστερός».
Είναι η φωνή από το εξωτερικό που δίνει κύρος και σοβαρότητα στο αριστερό πρόταγμα της εποχής στην Ελλάδα. Η επικύρωση σοβαρότητας και ρεαλισμού στον ευρωσκεπτικιστικό τσαμπουκά που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ της αντιπολίτευσης.
Κατά τον σχηματισμό της πρώτης αριστερής κυβέρνησης της χώρας, το υπουργείο Οικονομικών του παραδίδεται δικαιωματικά. Μόλις τους πρώτους μήνες γίνεται ένας πολιτικός-φαινόμενο. Ο Γιάνης Βαρουφάκης (με το ένα «ν») μοιάζει περισσότερο με ροκ σταρ, παρά με πολιτικό. Και, σίγουρα, δεν είναι παραδοσιακός πολιτικός.
Οι γυναίκες τον γουστάρουν, οι άντρες τον ζηλεύουν, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ τον σταματάνε στον δρόμο και τον αποθεώνουν, η αντιπολίτευση τον παρουσιάζει σαν τρελό. Ο Γιάνης Βαρουφάκης διχάζει. Το μόνο σίγουρο είναι πως μένει σταθερός στις πολιτικές του απόψεις. Σηκώνει την διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές της με μια χαρακτηριστική επιθετικότητα απέναντί τους.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει τη μεγάλη απόφαση μεταλλαχθεί από σοσιαλδημοκρατικό σε φιλελεύθερο κόμμα, ο Βαρουφάκης θα γίνει μέσα σε ένα βράδυ ο αποδιοπομπαίος τράγος. Το καβάλημα της μηχανής του και η φυγή από το υπουργείο του για τελευταία φορά θα μπορούσε να είναι το ιδανικό φινάλε μιας ταινίας.
Σκεφτείτε το: ένας οικονομολόγος που έμεινε πιστός στις ιδέες του, ανεξάρτητα από το αν ήταν «τρελές και παλαβές» ή ρεαλιστικές. Αδειάστηκε από την κυβέρνηση που τον ανέδειξε και τελικά, ηττημένος από το σύστημα αλλά περήφανος που απέφυγε την αλλοτρίωση επέστρεψε στην ησυχία του, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το τέλειο σενάριο για μια χολιγουντιανή ταινία. Στη αληθινή ζωή όμως το φινάλε δεν μπορεί να είναι αυτό…
Το βίωμα μιας τέτοιας συνθήκης δημιουργεί δυο ειδών χαρακτηριστικά στην ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου: αλλαζονία και εθισμό. Αλλαζονία για το γεγονός ότι υπέγραψε με την παρουσία του μια από τις πιο ασυνήθιστες πολιτικές ιστορίες της σύγχρονης Ελλάδας. Εθισμό στα φώτα της δημοσιότητας. Δύσκολα αποσύρεται κανείς απόλυτα.
Ο Βαρουφάκης είχε σιωπήσει για περίπου δυο χρόνια. Ή, τέλος πάντων, δεν μιλούσε δυνατά. Το πανευρωπαϊκό κίνημα DiEM25 που ίδρυσε έμοιαζε περισσότερο για ένας όμιλος φιλοσοφικού προβληματισμού παρά για αληθινό πολιτικό κόμμα.
Κόμιξ στα οποία πρωταγωνιστούσε ο χαρακτήρας του και θεατρικά αφιερωμένα σε αυτόν έδειχναν πως το φαινόμενό του δεν είναι ολότελα ξεπερασμένο. Όμως τα επίπεδα της φασαρίας που έκανε την εποχή της κυβερνητικής του περιόδου δεν τα έφτασε ούτε κατά προσέγγιση.
Και τελικά, δυο χρόνια αργότερα ήρθε η στιγμή να απασχολήσει και πάλι τα φώτα της δημοσιότητας με όρους… ροκ σταρ!
Το «Adults in a Room», το νέο βιβλίο του Βαρουφάκη που θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά τον Σεπτέμβρη και που περιγράφει εκείνο το… εκτός λογικής εξάμηνο που ο Βαρουφάκης ήταν μέλος της ελληνικής κυβέρνησης, έχει κάνει τους πάλαι ποτέ συμμάχους του Γιάνη να πονοκεφαλιάζουν με τα όσα αναφέρει.
Το κομμάτι που λέει πως ο Τσίπρας χαλάστηκε με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος καθώς και εκείνο που αποκαλύπτει πως η κυβέρνηση φοβόταν για πραξικόπημα κατά τις ταραγμένες μέρες του καλοκαιριού του 2015 είναι σίγουρα το τέλειο διαφημιστικό τρικ: το βιβλίο του Βαρουφάκη θα ξεπουλήσει, είναι δεδομένο πως θα γίνει μπεστ σέλερ. Είναι όμως μόνο αυτό που επιδιώκει ο Βαρουφάκης;
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως μια αργή και μεθοδευμένη προσπάθεια επιστροφής του στο πολιτικό προσκήνιο βρίσκει στο peak της με την διαρροή των περιεχομένων του επερχόμενου βιβλίου του. Θα είναι το οριστικό peak ή θα έχει και άλλα στάδια; Θα δείξει.
Όπως και να έχει η πρόθεσή του για επιστροφή μοιάζει αναμφισβήτητη.
Για την ώρα φαίνεται να αφουγκράζεται τις αντιδράσεις που ο ίδιος προκαλεί, μετράει φίλους και εχθρούς, κάνει την άτυπη δημοσκόπηση του εαυτού του: η ώρα της μεγάλης επανόδου πλησιάζει. Θα γίνει με τους παραδοσιακούς πολιτικούς όρους; Θα ιδρύσει ένα δικό του κόμμα; Θα επιστρέψει με άλλο τρόπο; Όπως και να έχει η ώρα που θαυμαστές και αντίπαλοί του περιμένουν εδώ και δύο χρόνια μάλλον κοντοζυγώνει…