Τέλος οι εθελοντές: Έρχονται τα... ρομπότ στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2020

Δεν είναι τα ρομπότ το πρόβλημα αλλά ο δικός μας τρόπος σκέψης.

Γράφει η Γεωργία Τζαγκαράκη

Ο εθελοντισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες που μας θυμίζει το καλοκαίρι του 2004 περνάει στα χέρια των ρομπότ. Οι Ιάπωνες… το έχουν, αλλά το χρειαζόμαστε;

Έχει τύχει ποτέ να σκεφτείς πόσο φτωχότερος εμπειριών θα ήσουν αν δεν είχες συμμετάσχει ως εθελοντής στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004;

Υπάρχει μια σοβαρή πιθανότητα να μην υπήρξες ποτέ σε αυτή τη θέση, όμως ένας αστικός μύθος λέει πως κάθε Αθηναίος που σέβεται τον εαυτό του έχει να διηγηθεί μια ιστορία κάποιας βραδιάς από εκείνες τις μαγικές και ονειρεμένες.

Μέρες και νύχτες που ο αθηναϊκός αέρας μύριζε γιορτή, ξεγνοιασιά και ΠΑΣΟΚ, το παλιό, το ορθόδοξο.

Αυτή η εποχή της ψευδεπίγραφης ακμής, όμως, ήταν δανεική και τέλειωσε όπως όλα τα ωραία δίνοντας τη σειρά της στη μιζέρια και αφήνοντας μας υπέροχες αναμνήσεις να διηγούμαστε. Μαζί ακολουθεί ένας μακρόσυρτος αναστεναγμός συνοδευόμενος από εκατοντάδες αναμνηστικά μπλουζάκια, μπρελοκάκια και καπέλα με τον Φοίβο και την Αθηνά σε όλες τις βερσιόν και στάσεις.

Αυτή τη μοναδική ευκαιρία της χαράς του εθελοντισμού φαίνεται πως θα στερηθούν το καλοκαίρι του 2020 οι Ιάπωνες μιας και μια ανακοίνωση ήρθε να ταράξει τα νερά των Ολυμπιακών αγώνων του Τόκιο. Οι αθεόφοβοι θέλουν όπως φαίνεται να δώσουν τη θέση των ανθρώπων στα… ρομπότ!

Τα ρομπότ. Ναι, αυτά που όταν ήσουν μικρός πίστευες πως σε λίγα χρόνια θα σου στρώνουν το κρεβάτι, θα σου δένουν τα κορδόνια και γενικά θα κάνουν οποιαδήποτε αγγαρεία ήθελες να αποφύγεις…. για τα ίδια λέμε.

Ρομπότ που θα εξυπηρετούν άτομα με προβλήματα κίνησης, μεταφέροντας τρόφιμα και βαλίτσες στις εγκαταστάσεις των γηπέδων προσπαθώντας να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων ευκολότερη θα είναι εκεί στη δεύτερη φορά που οι κύκλοι των Ολυμπιακών Αγώνων θα φωταγωγηθούν στο Τόκιο μετά το 1964.

Το ότι οι Ιάπωνες είναι τρελαμένοι με την τεχνολογία δεν είναι κάτι που μας ξαφνιάζει μιας και μιλάμε για know-how που είναι πολύ πιο μπροστά από την Ευρώπη. Όσο για τους Αμερικανούς; Αυτοί ήδη δοκιμάζουν μικρά κομπιούτερ που κάνουν δημοσιογραφική δουλειά – όπως παραδέχτηκε το κανάλι Bloomberg, χρησιμοποιώντας τα κυρίως στην απλή αναπαραγωγή οικονομικών ειδήσεων!

Μετά τον εθελοντισμό θέλουν να πλήξουν και τη δημοσιογραφία αλλά κάποιοι αντιδρούν σθεναρά λέγοντας πως ένα μηχάνημα μπορεί να γράψει σαν τον άνθρωπο αλλά δεν μπορεί να αναλύσει και να αξιολογήσει την είδηση.

Ωστόσο, όσο κι αν αυτοί στο εξωτερικό είναι έτοιμοι να το κάνουν, τρομάζει η σκέψη πως είναι πιθανό κάτι τέτοιο να συμβεί στην Ελλάδα, μελλοντικά. Δηλαδή να έχεις ένα μηχάνημα να απαντάει σε γραμμές στο ραδιόφωνο, ή να αναπαράγει ότι θα έστελναν τα γραφεία τύπου των κομμάτων ή των ομάδων. Τι εννοείς πως αυτό συμβαίνει; Εδώ θα τα χαλάσουμε μου φαίνεται…

Σκέψου επίσης πως σε ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός να πρέπει να συνεργαστείς με ένα πλαστικό και άκακο μηχάνημα. Σκέψου λίγο πριν παίξει η αγαπημένη σου ομάδα να πρέπει να σε εξυπηρετήσει εκείνο και για κάποιο λόγο δεν το κάνει όπως περίμενες.

Είναι πιθανό να το βρίσεις ή ακόμα και να το κοπανήσεις σαν τηλεκοντρόλ που του τέλειωσε η μπαταρία και εσύ αρνείσαι να το δεχτείς; Είναι εξίσου πιθανό μετά από μία αναπάντεχη ήττα να βρεθεί από τους θερμοκέφαλους σε κάποιο κάδο απορριμάτων βαμμένο με το χρώμα της αντίπαλης ομάδας; Είναι πάρα πολύ σοβαρή η πιθανότητα να γίνει υβριστικό σύνθημα στο στόμα οπαδών;

Αν έχεις δώσει πάνω από ένα «ναι» στις παραπάνω ερωτήσεις, εξηγείται αυτόματα το γιατί αυτή η τεχνολογία δεν έχει μπει ακόμα στο σπίτι μας.

Δεν είναι αυτά ακριβά, εμείς είμαστε απλά ανίκανοι να τα διαχειριστούμε.